ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    wonderful roll นายเก๊กนักฉันจะรักซะเลย

    ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6

    • อัปเดตล่าสุด 12 ธ.ค. 56


    :)  Shalunla





                @ISEU 06.00 A.M.

                “ฮ้าวว~ ตื่นได้แล้วแกอืม? แม่หรอ?

                “ไม่เอาน้า ขอหนูนอนซักแป๊บนะคะแม่

                “ใครแม่แกยะ ตื่นไดแล้วนี่หกโมงแล้วเดี๋ยวไปเรียนสายนะหือ? ไปเรียน เรียนอารายหรอค้าาาา

                “หือ? เฮ้ย! พาย กี่โมงแล้ว O_o

    “หกโมง -_-

                “อะ...อ๋อ เครๆ ฉันไปอาบน้ำนะ แกจะอาบก่อนปะ” ฉัรหันไปถามเพื่อน พายส่ายหน้าฉันจึงเดินไปหยิบยูนิฟอร์มแล้วเดินเข้าไปจัดการตัวเอง

                5 นาทีผ่านไป

                “เสร็จแล้วละ พายตาแกแล....” ฉันกลืนคำพูดที่กำลังจะพูดออกไปเมื่อไม่เห็นยัยพายอยู่ในห้อง ยัยนั่นจะไปไหนทั้งชุดนอนที่แสนคิขุอย่างคิตี้นั่งกินโดนัทฟระ กล้ามาก

                ปึง!

                “อ้าว เสร็จแล้วหรอ”

                “(-  -)(_ _)(-  -)(_ _) แกไปไหนมา” ฉันถามเพื่อน พายไม่ตอบแล้วชูถุงเซเว่นในมือก่อนจะขว้าง เฮ้ย! ขว้างมาทางฉัน ฉันกระโดดเข้าไปรับแม้ต้องแลกด้วยชีวิต

                “ข้าวเช้า” ยัยนั่นพูดสั้นๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ฉันเปิดของในถุงดูพบคอร์นเฟลกแบบที่ฉันชอบถุงนึงและไส้หรอกอีก 4 ไม้

                ว่าแต่ยัยนั่นรู้ได้ว่าฉันชอบกินโกโก้ครั้นช์อะ??

                “อ่าว ยังไม่กินอีก นมอยู่ในตู้เย็นนั่นน่ะ” เฮ้ย! อะไรจะเร็วปานนี้

                “แกเดินผ่านน้ำหรอวะ เร็วชะมัด” ฉันหันไปถาม

                “ฉันอาบแล้วเว้ย แค่ยังไม่อยากเปลี่ยนชุด มันน่ารักดี” -0- เชื่อเลยเพื่อนฉันคนนี้

                “อ๋อหรอ มากินด้วยกันมั้ย” ฉันเอ่ยชวนทำให้พายพยักหน้าแล้วนั่งลงที่โต๊ะเตี้ยๆกลางห้อง

                “ว่าแต่แยม แกใส่ชุดนี้ก็น่ารักดีนี่หว่า” พายหันมาทัก หือ? ไอยูนิฟอร์มนี่เนี่ยนะ เพราะว่าชุดมันเป็นกระโปรงสั้นกับเสื้อเชิ้ต เอาง่ายๆว่ายูนิฟอร์มมหาลัยเท่าไปนั่นแหละ แค่โรงเรียนนี้มันมีสูททับให้สำหรับออกงานแค่นั้นเอง

                “หรอวะ อึดอัดเป็นบ้า

                ”เออ เข้าไปในห้องพูดจาดีๆ น่ารักๆ รับรองป๊อบชัวร์

                “ป๊อบทีนอ่านะ

                “ป๊อบทีนบ้านแกสิ เอาทีนไปกินมั้ยยย

                “อย่านะเว้ย อาหารอยู่ตรงหน้า กินซะฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะโดนทีนเข้าจริงๆ

       

                @ISEU คณะนิเทศน์ศาสตร์

                “อรุณสวัสดิ์” ฉันเดินเข้าไปในห้องพลางทักเพื่อนๆ เพื่อนๆที่น่ารัก(หรอ?)ทั้งหลายก็หันมาทักตอบ

                “อรุณสวัสดิ์ไอแยม แกไปเมคอัพมาหรอวะ ต่างจากเมื่อวานลิบลับเลยอะ” วอนทีนละไอนัท

                “แกคิดว่าคืนเดียวมันเป็นอย่างนี้เลยหรอวะ ฉันสวยอยู่แล้วแค่พวกแกไม่เห็นเว้ยย” ช่างกล้า -,-

                “กล้านะแกน่ะไอนัทพูดกลับแล้วโบกมมือเข้าไปรวมกับเพื่อนมัน

                “ฮัลโหล ยายโรลม้วน”

                “ไนต์!” หมอนี่อีกแล้ววว

                “นักเรียนคะ นั่งที่ค่ะ เราจะมีปฐมนิเทศ” หา?? นี่มันเพิ่ง 7 โมงนะคะท่านอาจารย์ ขอบคุณไอพายที่อุตส่าห์ปลุกชั้นนน

                “ค่ะ/ครับ” เหล่านักเรียนขานรับอย่างพร้อมเพรียง

                “.......” เอ้า พูดเข้าไป จะหลับแล้วเว้ยยย ฮ้าว~~

                คร่อก!

                ปึ้ก~ โอ๊ยยย!

                อะไรฟระ

                “พิมลวรรณ เธอไม่ควรหลับในห้องประชุมนะ” ยายป้าหน้าโหดดด T^T

                “ค่าาา ขอโทษค่าาาาาาาฉันลากเสียงประชดแล้วฟุบหน้าลงอีกครั้ง

                “พิมลวรรณ!” วุ้ย จะเรียกอะไรนักหนา ฉันเงยหน้าขึ้นมาแล้วก็พบยัยป้ามหาภัยยืนอยู่ตรงหน้า

                “เจี๊ยกกก! ขอโทษค่ะ” ดีมากรีบๆขอโทษซะแม่แยมโรล

                “ดิฉันคิดว่าดิฉันเตือนคุณแล้วนะคะ”

                “ฮือ ขอโทษค่าาา T_T

                “เพื่อเป็นการลงโทษ เทอมนี้คุณต้องมีนักเรียนดีเด่นคอยนั่งเรียนข้างๆนะคะ” ไม่น้าาาาาาา

                “คะ...ใครคะอาจารย์” ฮือ~~

                “คุณไนต์กับคุณสตาร์คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะหาาาาาาา ฉันว่าเฟร้ยยย ไม่เอาน้าอย่าแกล้งลูกช้างแบบเน้~~

                “ครับไม่รับปากก็ไม่มีใครว่าพวกนายแล้งน้ำใจหรอกนะ โฮ~ TT

                “แต่อาจารย์คะ...

                “ไม่มีแต่ค่ะ เธอต้องเรียนกับสองคนนี้ เมื่อไหร่ที่ความประพฤติเธอดีขึ้น ดิฉันจะเปลี่ยนที่นั่งให้นะคะฉันพยักหน้ารับอย่างจำยอม

                “ต่อได้เลยค่ะ ขออภัยทุกๆคนนะคะ”  

                “ค่ะ ต่อจากนี้ขอให้นักศึกษา..........................................................ครูขอให้ทุกคนโชคดี ขอบคุณค่ะ” จบแล้วววว ><

                “เฮ้อ~ จบซักทีฉันบ่นพลางลุกขึ้นยืนแต่ปรากฎว่าไม่มีใครลุกขึ้นเลยอะ >///< อายจัง

                “แกจะบ่นอะไร แกนอนตลอดไม่ใช่หรอ” ยัยพายแขวะฉัน ฉันหันไปทำหน้าย่น (เป็นหมา) แล้วสะบัดหน้าหนี  

                “เฮอะ ฉันฟังอยู่น่า” ฉันเถียงขาดใจ

                “หราาาาา” พายลากเสียงยาวก่อนจะเดินหนี ฉันเดินตาม

                “แกจะไปไหน?” ฉันเดินไปถาม

                “ห้องน้ำ ปวดฉี่จะราดละ

                “อ่าว งั้นฉันกลับห้องละฉันเดินย้อนกลับห้อง ให้ตายสิ ทำไมต้องเรียนกับไอสองตัวที่ต่างกันขนาดนั้นนะ ฉันจะประสาทกินมั้ยฟระ

                “อ๊ะ? ยัยโรลม้วน”

                “แยมโรล -*-” ฉันแก้พลางทำหน้าย่น (อีกละ) ใส่นายปากบ๊อกบ๊อกอย่างไนต์

                “มีอะไรนายบ๊อกบ๊อก” ฉันถามต่อ

                “เธอบอกว่าฉันน่ารักเหมือนหมาใช่ไหมล่ะ ขอบใจนะ” อ้าว พูดเองเออเองหมดเลยวุ้ย   -_-

                “เปล่า ฉันกำลังบอกว่าปากนายมันบ๊อกบ๊อก

                “ปากบ๊อกบ๊อก....ปากหมา!! นี่เธอว่าฉันเรอะบางทีอีตานี่ก็หัวช้าได้โล่นะ = =

                “เออฉันตอบสั้นๆห้วนๆแล้วเดินกลับไปที่ห้อง

                “เฮ้ย! เดี๋ยวดิยัยโรลม้วน” ฉันขี้เกียจแก้ชื่อแล้วนะเว้ย

                “อะไร -*-” ไม่แก้มันแล้ว -_-

                “ฉันจะบอกว่าเธอไปเลือกที่นั่งได้เลยนะ ดีใจไหมล่ะมีหนุ่มหล่อสองคนมานั่งข้างๆอะ    

                “อืม เหมือนนั่งข้างลาบาเดอร์สองตัวอ่านะ ^^” ฉันส่งยิ้มเชือดเฉือนแล้วเดินออกไป ปล่อยให้คนกวนส้นเท้ายืนอ้าปากหวออยู่หน้าห้องน้ำ

                “อ้าวโรลม้วน” เพื่อนกันเหมือนกันเลยวุ้ย

                “อะไรไอ้ดาวบ๊อกบ๊อก” คิกๆ ดีเลย มีอัศวินบ๊อกบ๊อกกับดาวบ๊อกบ๊อก เหอๆ

                “ดาวบ๊อกบ๊อก?”

                “อ่าวงง นายชื่อสตาร์ไม่ใช่เรอะ สตาร์ก็ดาวไง ดาวบ๊อกบ๊อก”  

                “บ๊อกบ๊อก?”

                “นายโง่หรือแกล้งโง่ยะ”

                “แกล้งโง่ = = ” ไอหมอนี่ -*-

                “เอาละ เข้าห้องได้แล้วค่ะเด็กๆ

                “อ่าค่ะ ฉันตอบรับอาจารย์แล้วเดินเข้าห้องเรียน โดยมีตัวผู้สองตัวประกบข้าง -_-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×