คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2
บ้าน 00.30 น.
ก๊อกๆๆ
“ฮ้าว~ ตื่นแล้วค่ะแม่ -0-” ง่วงได้โล่ค่ะ ฉันแทบยืนไม่ไหว ให้ตายสิไปล้างหน้าหน่อย
“เฮ้ย! แล้วพี่เขาให้ใส่ชุดอะไรฟระ” ตายละๆๆๆ
ก๊อกๆๆๆ
เดินไปเคาะห้องพี่สาวค่ะ เป็นคำตอบที่ดีที่สุด
“มีอะไร” พี่คะ T^T อย่าเย็นชากับหนู~~
“เขาให้ใส่ชุดอะไรอะพี่ T0T” ทำตาวิ้งๆรอคำตอบ
“อะไรก็ได้ อยากใส่ชุดนอนก็เชิญ” อ๋อออ เฮ้ย! ชะ...ชุดนอนเรอะ ฉันก้มลงดูชุดนอนตัวเอง โดราเอม่อนเต็มตัวขนาดนี้เนี่ยนะ ม่ายยยยย
“เฮ้อ~ อย่าทำหน้าใสซื่อขนาดนั้นน่ายัยแยม ใส่อะไรก็ได้ใส่ๆไปเหอะ” อะ...อ๋อ ฉันฟังไม่ครบสินะ นึกว่าต้องใส่น้องโดราเอม่อนไปซะละ
“อ่อเครค่ะ อีก 10 นาทีเจอกันข้างล่างนะคะ” ฉันพูดกับพี่แล้วเดินเข้าห้อง พี่เค้กพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องเหมือนกัน
เอ? วันนี้รับน้องแต่งตัวดีๆหน่อยดีกว่า ฉันเลือกกางเกงยีนส์ขาสั้นกับเสื้อแขนสามส่วนมาอย่างละตัว (อันที่จริงมันก็ใส่ทีละสองตัวไม่ได้หรอกนะ -*-) แล้วฉันก็เดินไปทางห้องนอนใหญ่ของป๊ะป๋ากะหม่าม้า
“ป๊ะป๋าหม่าม้า แยมกะพี่เค้กจะออกแล้วนะ” ฉันเปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคาะห้อง ป๊ะป๋าเงยหน้าขึ้นมาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วหลับคร่อกไปอีก -_- เป็นห่วงลูกสาวกันมากเลย
“แยม”
“อ้าวพี่เค้ก ไปกันเถอะ” ฉันเลือกที่จะข้ามคำถามที่ว่า ‘เสร็จแล้วหรอ’ ไป เพราะกลัวว่าจะโดนถามว่า ‘คิดว่าเสร็จหรือยังล่ะ’ พร้อมกับหน้าเมื่อยๆของพี่
“ไป” ฉันกับพี่ออกจากบ้านไป
@ISEU 01.20
สายไป 20 นาที
“แยมโรล ทางนี้~~” หือ? อ้อ ยัยพาย ฉันโบกมือเป็นเชิงว่ารู้แล้วแล้วร่ำล่าพี่สาว
“แยมไปนะพี่ พี่อย่าดื้อ อย่าซน อย่าไปหาเรื่องคนอื่นเขา อย่าติดเกมให้มานักนะพี่ เดี๋ยวเสียการเรียน อ้อ อีกอย่างอย่าไปกวนเท้าใครเขาละ เดี๋ยวเขาจั๊กจี้แล้วถีบเอานะคะ ^^” ฉันส่งยิ้มแล้วรีบเผ่นออกมาโดยด่วนก่อนที่พี่สาวจะระเบิงใส่ฉันนน 5555+
“ใครอ่อแก”
“พี่สาวฝาแฝด” ฉันตอบสั้นๆขณะรนหลังยายพายให้หยุดมองพี่ฉันซะที -_-
“เอ๋? หน้าตาไม่เหมือนกันเลยนะ” ฉันพยักหน้ารับข้อสัณนิษฐานของเพื่อนสาวแล้วหันไปมองรุ่นพี่ที่เพิ่งมาถึงก่อนจก้มลงดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตีสองสิบนาที เอิ่ม...พี่นัดพวกหนูตั้งแต่ตีหนึ่งเพื่ออออ
“เอาละน้องๆ พี่ขอโทษนะคะพี่มาสายไปหน่อย”
‘นี่ไม่หน่อยแล้วมั้งพี่! ’ >>> เฟรชชี่ปีหนึ่ง -*-
“ไม่เป็นไรครับพี่ ชั่วโมงสิบนาทีพวกผมรอได้ ^^” โห -0- นายนี่โคตรกล้าอะ ไม่เห็นหรอว่าพี่เขามองนายด้วยยสายตา....
(-.- )-.- )-.- ) (หันไปมอง)
<3 <3 <3
หะ...เห้ยยยย พี่คะหมอนี่กวนตี_พี่นะคะ พี่จะไปทำตาวิ้งๆใส่มันทำม้ายย ฉันอึ้งเล็กน้อย -0- เอ่อ...ไม่เล็กน้อยอะ อ้าปากหวอซะขนาดนั้น
“เอ่อ...อะแฮ่มๆ เรามาเริ่มกิจกรรมกันดีกว่านะคะ ^^” ว่าแล้วก็โปรยยิ้มหวานนนนนไปให้น้องๆ เรียกเสียงโห่ฮาจากเหล่าชายชาตรีได้ดี -_-
“ขอให้น้องๆจับคู่กันนะคะ อ๊ะๆ! อย่าเพิ่งค่ะขอเป็นคู่ชาย - หญิงนะคะ” รุ่นพี่ค้าาาา~~ สงสารหนูบ้างมั้ยย
“กรรมของยายแยมโรล T^T"
“เอาไงดีอ่ะแก” มียายพายอีกคนสินะ
“แกเป็นทอม ฉันเป็นผู้หญิง -*-” ง่ายสุดละ -_-
“ไม่เอาว้อยยย”
“ทำไมอะ”
“แกเป็นทอมฉันเป็นผู้หญิง จบนะ” ไม่เอาว้อยยยย
“อ้าวน้องๆขา ยังตกลงไม่ได้หรอคะ” รุ่นพี่คนหนึ่งเดินเข้ามาถามพวกฉัน พวกเราพยักหน้าพร้อมกันรุ่นพี่ยิ้มนิดๆแล้วชี้ไปทางผู้ชายสองคน หนึ่งในนั้นคือผู้ชายกวนตรีนเมื่อกี้ ฉันเอียงหน้าถามพี่ว่าเอาจริงหรอซึ่งพี่ๆก็พร้อมใจกันพยักหน้า ฉันมองหน้าพายแล้วเดินเข้าไปหาสองคนนั่น
“หวัดดี ฉันชื่อแยมโรล พวกนายล่ะ ^^” ฉันเข้าไปทักแล้วยิ้มให้
“หวัดดีแยมโรล ฉันชื่อไนต์ ยินดีที่ได้รู้จักนะ :)” ว่าแล้วเขาก็ส่งยิ้มเอ่อ....กว้างมากๆมาให้ฉัน
“สตาร์ ยินดีที่รู้จัก” เขาตอบขณะที่ยังไม่เงยหน้ามองฉัน แหม หมั่นไส้ชะมัดๆๆๆ
“ยินดีที่ได้รู้จักนะทั้งสองคน นี่เพื่อนฉันพาย แกไปคู่กับไนต์ละกันนะ” ฉันหันไปแนะนำเพื่อนแล้วสั่งมันเสร็จสรรพ พายอ้าปากค้างแป๊บนึงแล้วพยักหน้า
“ว่าไง ได้คู่แล้วใช่ไหมจ๊ะ” รุ่นพี่คนเดิมโผล่หน้ามาอีกครั้ง ฉันพยยักหน้าพร้อมรอยยิ้มไปให้ พี่เขายิ้มตอบมาแล้วเดินไปหาคนอื่นๆที่ยังไม่มีคู่
“พี่เขาจะให้ทำอะไรอะ น่าสนุกจัง” ไนต์พูดแล้วยิ้มร่าให้ยายพาย ตายละ หนุ่มหล่อยิ้มให้หน้าแดงซะละยายพายเอ๊ยยย
“ถ้าพี่เขาให้ขัดสนามกีฬาฉันไม่ทำนะเออ O_<” ฉันตะโกนตอบแล้วส่งยิ้มทะเล้น
“ฮ่าๆๆ นั่นสินะ เธอนี่ตลกจริงๆ ^^” เขาส่งยิ้มกว้างๆมาให้ฉันอีกครั้ง
“อืม” แหม ฉันเลือกหมอนี่มาเป็นคู่ได้ไงเนี่ย -*- ตายด้าน!!
“นี่นายขี้เก๊ก” ฉันหันไปเรียกเขาด้วยสรรพนามที่เปลี่ยนไป สตาร์หันมามองฉันด้วยสายตาที่เหมือนฉันเป็นตุ๊กแกสร้างสิ่งสกปรกไว้บนกำแพงบ้านเขางั้นแหละ -_-
“เธอเรียกใคร”
“เรียกนาย”
“หรอ”
เงียบ ชิ้ง~~
หมอนี่เป็นนางพิกุลทองเรอะ พูดทีดอกไม้มันไม่ร่วงจากปากนายหรอกเว้ยยย
“น้องๆคะ เราจะเล่นแปะแข็งลอดขากัน ไม่มีน้องๆคนไหนใส่กระโปรงใช่ไหมคะ ใครใส่กระโปรงเดินออกมาเลยค่ะ”
(-.- (-.- (-.- (-.-) -.-) -.-) -.-)
“เอ้อ ไม่มีนะคะ งั้นเรามาเริ่มเลยค่ะ น้องๆจะเป็นคนหนีส่วนพี่ๆจะเป็นคนไล่ จำนวนน้องๆมีมากกว่าพี่สองเท่า ออมมือกันด้วยนะคะ >_<”
“เฮ้~~” พวกแกเฮกันหาอาร้ายยย แต่ว่านะ....
“นี่ๆสตาร์”
“อะไร” เย็นชาโคตร -*-
“ไอแปะแข็งลอดขาเนี่ย....”
“หือ?”
“มันคืออะไรอะ”
ตุ้บ!
“ทำไมต้องทำหนังสือตกด้วยอะ ฉันถามไรผิดหรอ”อะไรของเขากันนะ
“เธอไม่รู้??” อย่ามองฉันด้วยสายตาดูถูกได้ม้ายยย
“อืม” รู้แล้วจะถามนายมั้ย -*-
“มันก็คือแปะแข็งนั่นแหละ เพียงแต่ว่าถ้าจะทำให้หายแข็งต้องลอดขา เก็ทปะ?” ฉันพยักหน้าตอบ
“หะ....หา!?!”
“อะไรของเธอยัยโรล” ฉันชื่อแยมโรลย่ะ เรียกแยมอย่าเรียกโรล มันให้ความรู้สึกกลมๆอ้วนๆ -_-
“ตะ....ต้องลอดขาด้วยหรอ”
“ใช่แล้วค่ะคุณน้อง ต้องลอดขาและลอดขาโดยพาร์ทเนอร์ด้วยนะคะ ^^” กรี๊ดดดดดดด ลอดขาโดยพาร์ทเนอร์ งั้นไอหมอนี่ก็ต้อง...
“อย่าทำหน้าแบบนั้น ฉันเองก็ต้องให้เธอลอดขาเหมือนกัน -_-” ตะ...แต่ว่านายเป็นผู้ชาย จะไปอายหมาที่ไหนเล่า >////////<
“นะ...นายก็พูดได้สิ นายมันผู้ชายนี่ตาบ้า! -///////-”
“หึๆ” ทำไมหัวเราะแบบน้านนนน
ฮือ~~ สาวน้อยแยมโรลอยากตายยย ทำไมน้าทำไมๆๆๆ
--------------------------------------------------------
TALK
TALK 1
จบไปอีกตอนแล้วเนอะ หวังว่าจะสนุกนะคะ วันนี้ไรต์หยุดนะๆ ใครมีคำถามอะไรส่ง messages มาได้น้าาาาาา
สปอยล์ค่ะ
“แปะได้แล้วค่ะ” กรี๊ดดดดดดด
“นะ...นาย”
ความคิดเห็น