เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

ลำดับตอนที่ #1 : เเอสโตโนมี่เดส ตอนที่ 2 เตรียมตัวเข้าเรียน

//เสียงหัวเราะของเรมิ ดังไปทั่วบริเวณ
เรมิ : รู้สึกว่าจะได้คู่ต่อสู้ที่สมนํ้าสมเนื้อเเล้วละนะ
//เรมิดึงหมัดออกเเละตีลังกาถอยหลังมา
เดริยะ :  อย่าเเกน่ะไม่สมนํ้าสมเนื้อกับฉันหรอกนะขอบอก
//เดริยะสาดพลังราสีห์คํารามไส่เรมิ ซึ่งได้เเต่หลบไปหลบมา
เรมิ : ฮ่าๆๆๆ ได้เเค่นี้รึ......
//เดริยะต่อยเข้าที่หน้าของเรมิกระเด็นเเต่ปรากฏว่าเป็นร่างเงา
เรมิ : เเกหาตัวจริงฉันๆไม่เจอหรอก 
เดริยะ : หึหึ ทําไมจะหาไม่เจอ
//เดริยะสาดพลังราชสีห์อัดไปเข้าไปที่รถซึ่งทาคุยะหลบไปจากรถนานเเล้ว
ทาคุยะ : นั้นรถราคา 200000 เบน เลยนะ จะชดใช้ยังไงละ เจ้าสิงโตน้อย
//ทาคุยะกระโดดเข้าเเละหมายจะเตะเดริยะ ซึ่ง มุเรนิมารับไว้เเทน
มุเรนิ : อย่าเเกต้องเจอกันฉัน เจ้าหนู
ทาคุยะ :  เฮอะเรื่องเยอะดีเฮะ
//ทาคุยะวาปหนีไปอีกทาง ซึ่งมุเรนิวาปตามไป
เดริยะ :  เเกอยากตายไหมถามจริง 
เรมิ : เเล้วเเต่จะคิดนะ 
//เรมิไล่เเตะต่อยเข้้าไส่เดรินะเป็นพัลวันเเละก็โดนเดริยะต่อยกระเด็น
เรมิ : โอ้ยๆๆๆๆๆ ไม่ไหวเเล้วๆ
เดริยะ : บ่นอะไรของเเกน่ะ 
//เรมิร่างเปร่งเเสงสีทองออกมาเเละมีไฟสีฟ้าพุ่งออกมารอบๆตัว
เดริยะ : ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะ พลังของเเกน่ะ
เรมิ : เดียวดูเอาละกันนะ
//เรมิพุ่งเอาเท้าเตะเข้าที่ท้องเดริยะ กระเด็นเเละไฟสีฟ้านั้นก็ติดท้องเดริยะเเละเผาอยู่อย่างนั้น
เดริยะ : อ็ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อะไรกันทําไมไฟนี้
//เดริยะใช้พลังธาตินํ้ามาเเละดับไฟเเต่ไฟนั้นยังคงลุกอยู่
เรมิ : ไฟนั้นคือไฟฟีนิกส์ไงละ เเละที่สําคัญไฟนั้นจะไม่มีวันดับจนกว่าเจ้าจะล้มข้าได้
เดริยะ : งั้นเอาทานซะซิ เรโอรัสสสสสสสสสสส
//เดริยะยิงหมัดที่มีเเสงสีทองสาดไส่เรมิซึ่งไม่สามาตรทําอะไรให้โดนเรมิได้
เรมิ : ฮ่าๆๆๆ เจ้าโง่เอ้ย ไฟฟีนิกส์น่ะ ไม่มีวันดับนะ ^^ 
//เดริยะเลยเข้าไปล็อคเเขนของเรมิเเละทุ้มอัดพื้นเลือดพุ่งออกปาก
เรมิ : อักก อะไรของเเกเนี่ย รู้วิธีการจัดการข้าได้ไงกัน
เดริยะ : วาชุริ ราชันย์ราศีธนู เคยสู้กับเจ้าเเละนําการโจมตีเเละพลังที่เค้าได้รีบมาวิจัยจนรู้ทางเเก้พลังฟีนิกส์ได้เเล้วละนะ 
เรมิ : งั้นข้าก็โง่มาสู้อยู่ทําไมที่นี้นะ
//เดริยะพุ่งเข้ามาเเต่ถูกเรมิใช้ไฟปักเข้าที่ท้อง
เดริยะ : ว็ากกกกกกกกก 
//เดริยะอัดพลังเสียงราชสีห์อัดเรมิลงไปนอนกองกับพื้นอีกฝังซึ่งพอลุกขื้นมาก็มีเสียงโทรศัพย์ดังขื้นมาเรมิเลยรับเเละคุยซักพัก
เรมิ : ฮ่าๆๆๆ งั้นดูท่าข้าจะต้องกลับซะเเล้วซิ รอดตัวไปนะ เจ้าสิงน้อย
//เรมิก็ตะโกนเรียกทาคุยะ
ทาคุยะ : ท่านพ่อโทรเรียกกลับรึ
เรมิ : อืมม วัยรุ่น เซงอะนะ
//ทาคุยะเลยเปิดประตูมิติเเละเดินเข้าไป
เรมิ : ฮ่าๆๆ ข้าน่ะจะมาสู้กับเจ้าใหม่เเน่ๆ
//เรมิก็เดินเข้าประตูมิติเเละวาปหายไป
เดริยะ : เเฮ้กๆๆๆ เกือบตายเเล้วนะนี้ 
มุเรนิ : เอาเป็นว่ารอดมาได้ก็ดีเเล้วละนะ เจ้า 2 คนนั้นฝีมือไม่ธรรมดาซะด้วยซิ
เดริยะ : ทหารเราก็ถอยกลับไปเเล้ว งั้นเรากลับวังกันเถอะ 
มุเรนิ : อืมๆๆ
//เเละทั้งสองก็เดินทางขื้นลิฟฟ ไป เเละมีหนุ่มผมสีฟ้า ตาสีนํ้าทะเลลึด ดูงดงาม หน้าตาดีมากๆ หุ่นนายเเบบ เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงยีนส์สีดํา รองเท้าเเตะเเบบกรีก สูงราว 174  มายืนรอทั้ง 2 อยู่
ฟอมัส : ไง มุเรนิ เดริยะ สวัสดีนะ //ฟอมัส ราชันย์ราศีมีน 
เดริยะ : อ้าว ฟอมัสนี้เอง มีอะไรรึเปล่า
ฟอมัส : ก็มาหาน่ะ พอดี เดียวพวกเราจะต้องเดินทางไป เเอสโตโนมี่ยูนิเวิส เพื่อนเรียน นายก็ด้วยนะ เดริยะ เเละ มุเรนิ 
มุเรนิ : เดียวๆๆ นี้มันเรื่องอะไรกัน ทําไมพวกเราต้องไปเรียนทั้งๆทีทํางานเเล้วละ
ฟอมัส : ก็นี้เป็นคําสั่งของท่าน อาทีมิตเเละท่านอโพรไดต์ น่ะครับ
มุเรนิ : หาาาาาาาาาาาาาาาาา ทําไมต้องมาเรียนด้วย เราต้องคุยกับท่านให้รู้เรื่อง
ฟอมัส : เปล่าประโยชน์นะฮะ ตอนนี้ท่านงดเเละสั่งห้ามใครเข้าพบ ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งนั้น
มุเรนิ : พระเจ้านี้มันช่างโหดร้าย ทาทายัง
ฟอมัส : ทารุน มากกว่านะครับ
//เเละซักพักก็มี หนุ่ม 3 คน ซึ่งคนเเรก ตาสีฟ้าผมสีทองสั้น เสื้อยืดสีดํากางเกงยีนส์สีดํา รองเท้าเเตะเเบบกรีก หน้าตาดีมากๆ สูงราว 178  คนที่2 ชายหน้าตาดี ผมสีม่วง เสื้อยืดสีขาว กางเกงวอมส์สีดํารองเท้าผ้าใบสีขาว สูง  176  คนที่ 3 ชายหน้าตาหล่อมากๆ ผมสีนํ้าตาล เสื้อยืดสีม่วง กางเกงยีนส์สีดํา รองเท้าครอส สูง 175 ทั้ง3 เดินตรงมาทาง ทั้ง 3 คนซึ่งขายผมม่วงพูดก่อน
คารีส : พวกเราไม่อยากไปเรียนเลยใครก็ได้ช้วยที //คารีส ราชันย์ราศีกุมภ์
//ชายผมนํ้าตาลพูดต่อ
อารีอ้อน :  นั้นซิเราไม่อยากไปเรียน //อารีอ้อน ราชันย์ราศีเมษ
//ชายคนผมทองพูดบ้าง
คิสึมิ  :  มันเป็นธรรมชาติเเต่เราไม่อยากไป //คิสึมิ ราชันย์ราศีกันย์ 
เดริยะ : โอ้มากันครบเชียวนะ ฮ่าๆๆๆ
ฟอมัส : นี้ไม่ใช่เรื่องตลกนะครับ T^T //ดูท่าจะไม่อยากเรียนเอามากๆเลยนะนั้น
มุเรนิ : เอาน่าๆๆ เราก็ต้องสู้ต่อไปอะนะ //ดูท่าทางมีคุณคนเดียวที่จะสู้อะนะ คนอื่นเค้าใจไปที่หัวตะตุ้มกันหมดเเล้วละ
คิสึมิ : ยังไงเราก็ขอค้านนนนนนนนนนนนนน สุดตัวเพื่อตัวพวกเราเองละนะ
วาชุริ : ใครไม่ไป ท่านอาทีมิตเเละ ท่านอโพรไดต์ หักเงินเดือนละ 
//เสียงกริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ดังลั่นของเหล่าราชันย์ดังออกมาเป็นเเทบๆ ซึ่งทําเอา มุเรนิ นํ้าตาไหลเป็นเลือดไปเลยทีเดียว
ฟอมัส : ขอพระผู้เป็นเจ้าจงคุ้มครองเราด้วยเถอด
//เเละซักพักก็มี สตรีนางหนึ่ง รูปโฉมงดงาม ตาสีเงิน ชุดสีเงิน รองเท้าครอสสีดํา สูง  175 ผมสีทองอร่าม กระโปรงเเบบดรีกดู งดงามยิ่งเดินเข้ามา
อาทีมิต : พวกนายกําลังนินทาอะไเราอยู่รึ
//ทั้ง  7 ถึงกับอุทานเเละทําหน้าเสียออกมา
มุเรนิ : ท่านอาทีมิต
 ฟอมัส : มานานรึยังครับนั้น //ฟอมัสถึงกับตัสสั่น
วาชุริ : ก็นานพอที่จะได้ยินพวกนายนินทากันอะนะ
ฟอมัส : ม็ายยยยยยยยยยยยยย นกมีจริงรึเนี่ย