เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์ - นิยาย เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์ : Dek-D.com - Writer
×

    เเอสโตโนมี่เดส สงครามมหาเวทย์

    หากว่าวันใดมนุอย์ไร้ซึ่ง ความหวังฉันนี้ละ จะเป็นความหวังให้เอง //อาเกตส์

    ผู้เข้าชมรวม

    5,497

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    27

    ผู้เข้าชมรวม


    5.49K

    ความคิดเห็น


    62

    คนติดตาม


    55
    หมวด :  สงคราม
    จำนวนตอน :  66 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 ก.ย. 58 / 10:46 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    //คืนหนึ่งในวันที่เงียบสงบ ที่สตาร์เกจ(อาณาจักรเเห่งดวงดาว)  หลังจากที่ทุกอย่างผ่านพ้นไปสงครามกําลังจะปะทุ อีกครั้งซึ่ง ตอนนี้ เทพทั้งสามต้องการที่จะล้มล้างโลก เหล่าราชันย์เเห่งจักรราศีจึงต้องร่วมพลังกันสู้
    ชายหนุ่มรูปงามผมสีม่วง ตาสีเเดง เสื้อยืดสีทองเสื้อคลุมขนสิงโต สูง179 รองเท้าเตะเเบบกรีก
    กําลังที่จะออกไปข้างนอกเเละมีหนุ่มผมสีเเดงตาสีเนื้อ สูงราว 182 ใส่เสื้อสีดําเสื้อคลุมสีขาว เดินมาห้าม


    วาชุริ : นี้ เดริยะ นายจะไปไหนกัน

    เดริยะ : ผมจะลงไปสู้กับพวกนั้นน่ะซิครับ


    วาชุริ : ไม่ได้เด็จขาจ ถ้าไม่มีใครไปกับเจ้า ข้าไม่ให้เจ้าลงไปเเน่ๆ


    เดริยะ : อะไรกัน ทําไมต้องมาห้ามผมละ พี่เป็นถึง เอสเตอร์เเล้ว พี่จะห้ามผมทําไมกัน
    // พอเถียงๆกันอยู่ซักพักก็มี ชายร่างสูง 224 หน้าตาใจดีเเละเป็นมิตร เสื้อผ้าเเบบกรีกชุดคลุมสีม่วงขนสิงโต เดินเข้ามา


    มุเรนิ : งั้นข้าขออาสาไปกับเจ้าเอง คงไม่มีปัญหาใช่ไหม วาชุริ


    วาชุริ : ถ้าคิดว่าไปได้ก็โฮเค เเละอย่ามาร้องเจ็บปวดให้ข้าได้ยินนะ ไม่งั้นข้าหักเงินเดือนเจ้าเเน่
    //เดริยะเลยทําตาขวางใส่วาชุริไปทีเเล้วก็เดินหุนหันออกไป


    วาชุริ : ฝากดูเค้าหน่อยละกันนะ ท่าน มุเรนิ 


    มุเรนิ : ท่านก็อย่าเป็นกังวนไป เดียวข้าจะรีบกลับมานะ
    //เเละมุเรนิก็เดินออกไป
    //ทางด้านล่างของวังพญาหมาเล็ก ที่เพออน สู้อยู่ซึ่ง เค้าเป็นชายที่หน้าตาดีซึ่ง สวมชุดสีขาวเเละผ้าคลุมขนหมาสีนํ้าตาล รองเท้าเตะเเบบกรีก กําลังสู้กับทหารที่วิ่งเข้ามาจากทั่วบริเวณ


    เพออน : ทําไมมันถึงไม่หมดซะทีนะ
    //เเละสักพักก็มีบุรุษรูปงามหล่อในชุดรบสีเงินกระโดดลงมาเเละกระเเทกหมัดลงพื้นซึ่งทําเอาทหาร 10 กว่าคนบริเวณนั้นกระเด็นไป


    ฮาอี้ : โทษทีที่ให้รอนะ เพออน


    เพออน : นายนี้มันชักช้าจริงๆนะ รู้ไหมว่าตอนนี้ พวกนั้นมันเอาทหารมาเพิ่มเเล้วนะ


    ฮาอี้ : งั้นเหรอ นี้ไม่บอกไม่รู้เลยนะนี้ ^^ 
    //เพออนกระเเทกโล่ไส่ฮาอี้กระเด็นไปหลายโยค ซึ่งตอนนี้กําลังโโนลุมเเต่ก็โดนอัดกระเด็นลอยออกมากันทุกคน


    ฮาอี้ : ทําข้าทําไมกัน เพออน


    เพออน : ก็นายมันคนที่น่าจะไปบู้มากกว่าฉันน่ะซิ


    คิสึยะ : อย่ามัวเเต่เถียงกันซิโว้ย 
    //บุรุษหนุ่มคนหนึ่งซึ่งหน้าตาดีมากๆ เเละไส่ชุมคลุมสีดําขนอีกา กางเกงยีน ผมสีฟ้า รองเท้าเเตะเเบบกรีก สูง 174 กระโดดลงมาเเละปาปีกจํานวนมากไส่พวกทหารปีศาษ เเละ มีหญิงงดงามสูง 163 ไส่ชุดรบกางเกงยีนส์รองเท้าเเบบกรีก ไล่ยิงปืนเเม็กนัมไส่พวกทหาร


    วัลรี่ : เมื่อไหล่มันจะหมดกัน
    //เเละสู้ไปสักพักก็มี โทรมตัวหนึ่งสิ่งเข้ามา คิสึนยะเลยกระโดดต่อยไส่โทรมทําให้ล้มลง โทรมเลยคลั่งเเละไล่ตีมัว เเละตีโโนฝ่ายเดียวกันจนเสียทหารไปมาก


    คิสึยะ : งั้นปิดฉากกันเลยนะ วิชาดารา คลื่นอีกาคล่มโลก
    //คิสึยะอัดพลังโดนโทรมลงไปนอนกองที่พื้น 


    ฮาอี้ : เอาละนะตาเค้าบ้าง  วิชาเทวะ สตาร์เกจไดเอริส
    //ฮาอี้ซัดพลังไส่ทหารเหล่านั้นเสียชีวิตกันไปหมด


    เพออน : เอาบ้างดิ เพดีสออสเชอร์
    //เพออนยิงพลังเป็นหมานับร้อยเข้าชนทหารอีกฝ่าย
    //ทางด้าน หัวหน้า ของฝ่ายมหาร dz ( ด็าคโซค) ก็เริ่มหงุดหงิด
    หัวหน้าของเค้านั้นหน้าตาดีพอควร ผมสีเเดง สูง 175  ไส่เสื้อยืดสีดํา เสื้อคลุมสีนํ้าเงิน กางเกงยีนส์รองเท้าเเตะเเบบกรีกโรมัน


    เรมิ : เจ้าพวกโง่เอ่ย มัวทําอะไรกันอยู่กันนะพวกเเก
    //ชายหน้าตาดีมากๆ ผมสีนํ้าตาล สูง 180 เสื้อยืดสีดําเสื้อคลุมสีดําไส่เเว่นดํา กางเกงยีนส์ รองเท้าเเตะเเบบกรีก กล่าวขื้น


    ทาคุยะ : ใจร่มๆน่า เรมิ เเกน่ะ หัดใจเย็นเเบบข้าบ้างซิ 

    เรมิ : ท่านพี่ ผมชักไม่ไหวเเล้วนะ
    ทาคุยะ : งั้นพี่ก็จะหักเงินค่า ขนมเเก ถ้ายังไม่เงียบ
    //เรมิถึงกลับเซงเเละ บ่นนี้นู่นไปเรื่อยเเละซักพักก็มีระเบิดขื้นมาตรงหน้า ซึ่งปรากฏเป็น

    คิสึยะบินลงมายืน


    คิสึยะ : จะถอยกลับไปไม่กลับ 
    เรมิ : ไม่มีทางหรอกวะ  เเกตายเเน่ๆ
    //เรมิเเละ คิสึยะพุ่งเข้าไปเตะต่อยกันซักพัก เรมิจับเเขนคิสึยะหักเเละเตะกระเด็นด้วยความโมโหมากๆ


    ทาคุยะ : ใจเย็นๆ เรมิ เดียวเหยื่อจะตายกันไปซะก่อนนะ 


    เรมิ : เอาน่าท่านพี่ ขออีกนิด //เรมิเข้าไปเเละหมายจะจับ หักเเต่มีคนมาเตะเรมิกระเด็นถอยไป 

    เรมิ : อยากตายซินะ วัลลี่ 

    วัลลี่ : เเกบังอาจมากที่มาทําสามีฉัน
    //วัลลี่เส้นประสาทเกืยบเเตกตะโกนไส่เรมิ

    เรมิ : งั้นก็จัดมาวะ 
    //ซักพัก วัลลี่ลงไปนอนดิ้นกับพื้นพร้อมกับคิสึยะ  ฮาอี้เเละเพออน ซึ่งนอนไม่ได้สติ 

    เรมิ : อะโธ่  ฝีมือก็งั้นๆเเหละวะ


    ทาคุยะ : เเกทําเกินไปรึเปล่า เรมิ
    เรมิ : ก็เเค่ระบายอารมส์ งั้นขอหมัดสุดท้ายละกันนะ
    //เรมิก็ต่อยไส่ทั้ง 4 คน เเละซักพักพอจะต่อย นักรบหนุ่มตาสีเเดง ปรากฏตัวขื้นมาเเละรับหมัดของเรมิ ไว้ 

    เรมิ : โห้ย ลงมาเองเลยรึ เดริยะ


    เดริยะ : อื่อ ไม่ได้เจอกันนานเลยนี้
     

    โปรดติดตามตอนต่อไป

    // พึ่งหัดเเต่งก็ ติชมได้นะครับ ^^ 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น