ท่านรองครับสอนรักผมหน่อย(จบ) - นิยาย ท่านรองครับสอนรักผมหน่อย(จบ) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ท่านรองครับสอนรักผมหน่อย(จบ)

    อยู่ๆก็ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นเลขาท่านรองที่เป็นอริเก่า โลกกลมจริงๆจากรุ่นพี่ตัวร้ายกลายเป็นท่านรองประธานสุดหล่อ ที่เคยประกาศตัวว่าเขาเกลียดเกย์เข้าไส้ แล้วอย่างนี้น้องซันคนเคยแอบรักจะรอดไหมเนี่ย!

    ผู้เข้าชมรวม

    671

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    421

    ผู้เข้าชมรวม


    671

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    12
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  23 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  11 พ.ย. 67 / 14:26 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    จู่ๆ ซันก็ได้เลื่อนตำแหน่ง จากหัวหน้าทีมขาย ไปเป็นเลขาท่านรอง ก็ฟังดูดีนะ! ถ้าท่านรองคนนี้จะไม่ใช่พี่เจษ คนที่เคยไล่กระทืบซันสมัยเรียนมหาลัย สาเหตุน่ะเหรอ! ก็เพราะซันทำตัวเป็นสตอล์กเกอร์แอบตามติดชีวิตของพี่เจษสุดหล่อน่ะซี้!

    โลกกลมจริงๆ จากรุ่นพี่ตัวร้ายกลายเป็นท่านรองประธานสุดหล่อ ที่เคยประกาศตัวว่า เขาเกลียดเกย์เข้าไส้ แล้วอย่างนี้..น้องซันคนแอบรักจะรอดไหมเนี่ย!

    #ท่านรองครับ..สอนรักผมหน่อย

     

    “จะไปไหน!” ท่านรอง ยึดตัวผมไว้ สองแขนคร่อมอยู่เหนือตัวของผม..ขังผมไว้ด้วยช่วงแขนที่เต็มแน่นด้วยมัดกล้ามของเขา แผงอกขาวล่ำที่โผล่มาจากเสื้อคลุม อยู่ห่างจากปลายจมูกของผมแค่ไม่ถึงคืบ น้ำเสียงที่คุกคาม ทำให้ความกล้าของผมลดหายไปมากกว่าครึ่ง

    “ปะ..ไปอาบน้ำครับ” ผมตอบลนลาน ลืมออกอาการลิ้นเปลี้ยก่อนหน้านี้ไปหมด

    “แกล้งเมาใช่ไหมเนี่ย!” ท่านรองโน้มใบหน้าเข้าใกล้ผมอีก ปลายจมูกโด่งแตะแผ่วบนปลายจมูกของผม เขาเลิกคิ้ว..ยกยิ้มราวกับปีศาจชั่วร้าย

    “มะ..ไม่ได้แกล้งนะ แต่..ตอนนี้เริ่มจะสร่างแล้ว” ผมขยับตัวออกห่าง แต่ก็เหมือนกับอยู่ในกรงขังที่แข็งแกร่ง

    “อ่อยขนาดนี้ อยากมากใช่ไหม..อดอยากมานานแล้วนี่” เสียงทุ้มเซ็กซี่ที่เปี่ยมล้นไปด้วยแรงดึงดูด ทำให้หัวใจผมเต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมานอกอก รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า

    ผมกลืนน้ำลายลงคอ ความกล้าบ้าบิ่นไม่รู้หายไปไหนหมด “อ่อยอะไรกัน..ผมเมาจริงๆ นะ แล้วผมก็ไม่ได้อยากด้วย..” ผมแก้ตัว

    “แข็งจนจะทิ่มสะดือผมขนาดนี้..ยังบอกว่าไม่อยากอีก” ท่านรองเค้นเสียงจากลำคอ ก่อนจะตรึงสองแขนของผมไว้ ด้วยข้อมือที่แข็งแรงของเขา

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น