เรื่องของน้องสาว ตอนซื้อของกับป้า

ข้อมูลเบื้องต้น

ตอนซื้อของกับคุณแม่

            นู่ใหญ่ของเราเป็นคนที่ขี้เกียจมากๆ เพราะมันแทบจะไม่กระดิกตัวไหนเลยทั้งวันๆ คุณเธอแกก้อจะอยู่แต่ในห้องเพื่อเล่นเกมส์ของเธอนั่นแหละ อย่าถามถึงหุ่นนะคะ นกเพนกวินดีๆนั่นเอง (เพราะเป็นน้องหรอกนะ เปรียบซะน่ารักเชียว)

            เพราะฉะนั้น พวกพี่ก้อยและแม่ทั้งหลายก็จะหลอกมันให้ออกไปข้างนอกโดยกาเอาของกินมาล่อ (แต่ก็ติดกับทุกครั้งนั่นแหละ บ้านนี้ทั้งบ้านเรื่องกินเรื่องใหญ่)

            นู๋ๆ ไปซื้อของกับป้าหน่อยซิ ป้าสาว (แม่พี่ก้อย)ชวนไปซื้อกับข้าว

            ก็ไปซิ ป้าเตรียมตัวเลย เดี๋ยวนู๋ไปชุดนี้ น้องสาวตอบแบบตามใจคนเป็นแม่ แต่จริงๆแล้วอยากกินอาหารฝีมือแม่เท่านั้นแหละ

            ก็ไปซื้อที่ห้างกันสองคน ห่างจากหอไปไม่ถึง ๑๐ นาที แต่คุณเธอแกต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวไม่สวย ใครๆว่าได้

            นู๋ๆ ดูให้ป้าหน่อยซิ ว่ากี่บาท แม่ถามเพราะไม่ได้เอาแว่นมา แบบว่าถึงเอามาเธอก็ไม่ใส่เพราะใส่แล้วดูแก่

กำละ ๑๕ บาทป้า นู๋ดูเสร็จแล้วก็ตอบคามที่เห็นตัวเลข

            ป้าสาวสวนออกมาทันที ทำไม มนแพงจัง ไม่เอาๆ วางๆๆ แล้วก็เดินไปหาที่มันถูกกว่านี้ (คงจะมีน่ะนะ พวกผักในห้างก็ยังงี้แหละ)

            เอาเป็นว่า แค่ซื้อของมาทำกับข้าวไม่กี่อย่าง ปาเข้าไปเกือบ ๓ ชั่วโมง อีหมวยของเราซิ แต่เดิมก็ไม่ใช่คนชอบเดินอยู่แล้ว ยังต้องมาเดินแถมต้องถือของอีก จะโกรธโวยวายก็ไม่ได้ เพราะเป็นป้า ได้แต่เก็บความขมขื่นนี้ไว้ในใจเท่านั้น (น่าสงสารมากเลยค่ะ)

            หลังจากที่แม่กลับไปแล้วเท่านั้นแหละ นู๋ใหญ่เราก็มาหาก้อยที่ห้อง

            พี่ก้อยๆ พี่ก้อยไม่ค่อยเหมือนแม่เลยเนอะ นู๋ใหญ่เรายิงคำถามมาแปลก

ก็ไม่นะ หน้าเหมือนกันออก ก้อยผู้ใสซื่อ ตอบอย่างไม่ทันคิด

ไม่ใช่ นู๋หมายถึงนิสัยน่ะ น้องคนสวยตอบพี่สาว

ทำไมหรือ เจ๊เขาทำอะไรแกรึ ก้อยถามแบบชักเป็นห่วง

ก็ไม่มีอะไรหรอกนะ สาวน้อยหลีกเลี่ยงที่จะตอบ แล้วก็สะบัดก้นกลับห้องไป

จากนั้นไม่กี่วัน ก้อยก็รู้เรื่องนี้จากแม่งอนผู้เป็นแม่ของสาวน้อยผู้ขี้เกียจคนนั้น คุณเธอเล่นไปเม้าท์กับแม่ตัวเองซะหมดเปลือก แถมยังไปย้ำอีกว่า พี่ก้อยต้องไม่เหมือนป้าแน่ๆ