อาหารจากโรงแรม
ช่วงวันเทศกาล พี่ก้อยมักไม่ค่อยมาหาเท่าไหร่เนื่องจากงานวุ่น ช่วงนี้ก้อคงวุ่นไม่ค่อยได้เห็นหน้าเท่าไหร่เลย พอตกดึก พี่ก้อยก้อมาหาพร้อมทั้งหอบหิ้วเอาอาหารมาเยอะแยะเลย
พี่ก้อย ไปไหนมาเนี่ย นู๋ถามอย่างสงสัย
เออ ช่วงนี้ชาโจ้ใหญ่มาน่ะ เลยมีงานเลี้ยงที่โรงแรม เห็นของมันน่าทานเลยกลับมา พี่ก้อยตอบแบบเหนื่อยๆ
ชาโจ้ คงจะหมายถึง ประธานบริษัท นังนี่ชอบพูดทับศัพท์อยู่เรื่อย แต่งานของพี่ก้อยน่ะแค่ต้อนรับแขกเท่านั้นนะ ไม่น่าจะเหนื่อยแต่เห็นมันเหนื่อยได้ตลอดเวลาเลย ไม่รู้ว่าตัวงานหรือว่าตัวมันเองเพราะร่างกายพี่ก้อยมันก้อไม่ได้แข็งแรงอะไรนี่
แล้วมีอะไรบ้างล่ะพี่ก้อย นู๋ใหญ่ถามแบบระรื่นได้ของกิน
ก้อที่อร่อยมันหมดไปก่อนน่ะนะ บอกพี่แกให้ยักไว้แล้ว แต่หมดเลยอดทั้งคู่น่ะ พี่แกตอบแบบใสซื่อ แสดงว่าที่เอามามันไม่อร่อยรึวะเนี่ย นู๋น้อยได้แต่สงสัยอยู่ในใจแล้วก้อลองชิมดู
พี่ก้อย นู๋เอานี่ กับนี่นะ เดี๋ยวจะกินแกงเลย นู๋ใหญ่ตอบหลังชิมอาหารแล้ว แล้วพรุงนี้ นู๋ก้อจะรออีกนะ
เออ เออ แต่พรุ่งนี้อาจจะไม่อร่อยเหมือนวันนี้นะ พี่ก้อยตอบแบบขอไปทีเพราะเหนื่อยมาก แล้วก้อกลับไปที่ห้องตัวเอง
ตกค่ำ นู๋ใหญ่เราก้อทำกิจวัตรเหมือนเดิม พอแฟนชวนให้ไปกินข้าว
ไม่เอาหรอก เดี๋ยวพี่ก้อยก้อเอาของมา รอกินทีเดียวเลยละกัน นู๋ตอบแบบมั่นใจ
แต่เป็นที่น่าเสียใจที่วันนั้นพี่ก้อยไม่ได้แวะไปหา นู๋น้อยผู้อาภัพของเราก้อเลยต้องกินบะหมี่ไปตามระเบียบ
วันต่อมาเจอหน้าพี่ก้อย
นังกล้วย ทำมัยแกไม่มาเมื่อวานน่ะ นู๋ถามแบบต้องตอบ
อ้าว ก้อบอกแล้วว่าถ้าไม่อร่อยก้อจะไม่เอามา เพราะมันไม่อร่อย พี่ก้อยตอบแบบตรงๆ
แล้วทำไมไม่ขึ้นมาบอกปล่อยให้รออยู่ตั้งนาน จนต้องกินม่าม่าแทนข้าวน่ะ คุณนู๋เราก้อยังไม่ยอมอีก
แง....น้องก้อยผิดไปแล้ว แต่มันอร่อยจริงๆนะ พี่ก้อยเริ่มออกอาการเด็กอีกแล้ว นังนี่น่าตีนัก
แล้วจะพาไปเลี้ยงคืนละกัน นะๆๆๆ พี่ก้อยต่อรอง แบบนี้ค่อยฟังรื่นหูหน่อย
ต้องพาไปเลี้ยงจริงๆด้วยนะ น้องนู๋ผู้เห็นแก่กินยอมรับข้อเสนอ และในหัวของคุณเธอแกก้อเริ่มจัดทำรายการกิน-เที่ยว-ช็อปว่าจะไปที่ไหนดี โดยมีผู้สนับสนุนรายการคือ พี่ก้อย
ความคิดเห็น