Tootsie Lover ตอน Broken Hearted Woman

ข้อมูลเบื้องต้น

แจจุงสาวประเภทสอง ที่ได้รับการยอมรับจากองค์กรSM ในฐานะเจ้าหน้าที่และมาเก๊ตติ้งสาวสวย เจ้าหน้าที่องค์กรสาวประเภทสองคนแรกและคนเดียวที่องค์กรยอมรับในฐานะผู้หญิงคนนึง เนื่องจากกริยามารยาทที่เป็นกุลสตรีทุกด้าน รวมไปถึงความสามารถอันเป็นสุดยอด

แจจุงมีเจตนารมณ์อันฝังแน่นว่า ความรัก จะไม่มีวันเกิดขึ้นกับจิตใจของเธอเป็นอันขาด แม้จะมีเจ้าหน้าที่หนุ่มๆมากมายมาติดพัน แต่แจจุงก็ไม่สน เพราะตัวอย่างชีวิตรักของเพศที่สาม สอนให้แจจุง ได้เรียนรู้ว่า ไม่มีรักแท้สำหรับเพศสีม่วง นอกเสียจากความเจ็บปวดขื่นขม และผิดหวังเพียงอย่างเดียว

เฉกเช่นชีวิตรักของ จุนซูกะเทยรุ่นเดอะ ลูกพี่ลูกน้อง ที่แม้จะสมบูรณ์พูนพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่ก็ยังไม่วายต้องดิ้นพรากๆเกือบตายเพราะความรัก เมื่อ ยูชอน นักศึกษา ที่จุนซู เลี้ยงไว้ผละหนีจากอกช้ำๆ หลังจากได้กอบโกยทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาปรารถนาแล้ว

ยุนโฮ เจ้าหน้าที่คนใหม่อีกแผนกหนึ่ง ขององค์กร ได้รับการต้อนรับจากลูกค้าและเพื่อนร่วมงานโดยเฉพาะสาวๆเป็นอย่างดี แต่สำหรับแจจุงแล้วกลับเฉยๆ แต่ในฐานะรุ่นพี่ที่ต้องสอนงานแล้วจึงทำให้ทั้งสองใกล้ชิดกัน

เริ่มจากเลิกงานวันแรกของยุนโฮเขาก็ตามตื้อไปส่งแจจุงที่ท่ารถและได้พูดคุยกันจนรู้ว่าทั้งสองมีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบตรงกันจึงทำให้ทั้งสองสนิทกันอย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่ไปทานอาหารจนถึงกลับบ้านยุนโฮจะต้องมาตามและไปส่งจนแจจุงที่ขึ้นรถเรียบร้อยแล้วถึงกลับบ้านของตัวเอง

ยุนโฮได้ให้ความช่วยเหลือทุกอย่างแก่แจจุง ทั้งเรื่องงาน จนถึงเรื่องเล็กๆน้อยๆ

วันเวลาผ่านไป ยุนโฮกับแจจุงคือเงาตามตัวของกันและกัน

เป็นเหตุให้เพื่อนร่วมงานเริ่มซุบซิบกันว่า ยุนโฮได้เข้ามาทำลาย "เขื่อนกั้นหัวใจ" ของแจจุงลงแล้ว

และอยู่มาคืนนึงที่องค์กรได้จัดงานปาร์ตี้กันคืนนั้นยุนโฮได้สารภาพรักกับแจจุงให้เพื่อนๆทุกคนในงานได้รับรู้แต่แจจุงกลับปฎิเสธไปอย่างไม่ถนอมน้ำใจเพราะแจจุงไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกะยุนโอและที่สำคัญแจจุง มีเจตนารมณ์อันฝังแน่นว่า ความรัก จะไม่มีวันเกิดขึ้นกับจิตใจของเธอเป็นอันขาด เพราะตัวอย่างชีวิตรักของเพศที่สาม สอนให้แจจุงได้เรียนรู้ว่า ไม่มีรักแท้สำหรับเพศสีม่วง นอกเสียจากความเจ็บปวดขื่นขม และผิดหวังเพียงอย่างเดียว

หลังจากนั้นเพื่อนๆทุกคนต่างเชียร์ให้ทั้งสองลงเอยกันทั้งๆที่ยุนโฮนั้นเบิกบานแจ่มใสแต่แจจุงกลับรู้สึกรำคาญ

จนกระทั้งหลังเลิกงานคืนนึงแจจุงรอยุนโฮมาตามกลับบ้านแต่รอแล้วรอเล่ายุนโฮก็ไม่มาทำให้แจจุงรู้สึกเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างจนกระทั้งโมโหเดินกลับบ้านคนเดียว

วันต่อมายุนโฮมาตามแจจุงไปทานข้าวแต่แจจุงกลับพูดจากระแทกแดกดันยุนโฮว่าเป็นฉันไม่เคยทิ้งใครหรอกมีแต่คนอื่นคนทิ้งเพื่อนจนทำให้ยุนโฮโกรธแล้วเดินหนีไป

หลังจากนั้นยุนโฮกับแจจุงก็ค่อยๆห่างกันเรื่อยๆและทุกครั้งที่เจอหน้ากันยุนโฮจะมีสาวๆมาห้อมล้อม แจจุงเห็นแล้วหมั้นไส้จนพูดจากระแนะกระแหนยุนโฮเสมอ เช่น แค่ของที่ฉันทิ้งไปแล้ว ใครอยากจะรับเดนก็เอาไปเถอะ

และแล้วความสัมพันของทั้งสองกลายเป็นคลื่นกระทบฝั่ง

จนกระทั้งวันนึงแจจุงทำมือถือหายแล้วก็ได้คืนมาเพราะยุนโฮ

 โดยรู้ที่หลังว่ายุนโฮไปเอามือถือที่เจ้าหญิงลืมกับกลุ่มวัยรุ่นเสเพลที่เก็บได้

วัยรุ่นกลุ่มนั้นแห็นรูปแจจุงในมือถือและติดใจเลยโทรไปเบอร์ยุนโฮเพราะคิดว่าเป็นเพื่อนและให้มาเอาคืนคนเดียวกะจะข่มขืนแต่ยุนโฮก็ไปเอามาคืนจนได้

เขาไม่เคยบอกให้แจจุงรู้เลยว่ากว่าในระหว่างนั้นเขาได้ให้ความช่วยเหลือหล่อนอย่างลับๆโดยไม่เคยบอกเจ้าตัวพอรู้ความจริงทำให้แจจุงแยกไม่ออกว่าหัวใจของตัวเองนั้น หลงรักยุนโฮไปตั้งแต่เมื่อไร

จนกระทั้งขอคุยกันเป็นการส่วนตัวว่า เรื่องของเราเกิดอะไรขึ้นยุนโฮบอกว่าคืนนั้น...ที่เธอหาว่าเขาไม่คอย...แต่จริงๆแล้วเขาคอยเธออยู่...แต่จู่ๆก็เดินดุ่มๆออกไปไม่ฟังเสียง...และพอต่อมาไม่ทันไรก็มาว่าเขาทิ้งจึงโกรธและอย่าได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมกันอีกเลยทำให้แจจุงช๊อกมาก

จากวันนั้นมาแจจุงคนสวยที่เคยร่าเริงของเพื่อนๆ กลับซึมเศร้ากลายเป็นผีดิบเดินได้

จนทำให้เพื่อนๆ ทุกคนเป็นห่วง โดยเฉพาะผู้จัดการ ที่เป็นห่วงแจจุงมากกว่าใคร

ในวันหนึง... แม้ว่าแจจุงจะภาวนาให้มันเป็นเพียงฝันร้าย แต่มันก็คือความจริง... ความจริงอันแสนเจ็บปวด เมื่อยุนโฮมาบอกเธอว่าจะลาออกกลับไปเรียนต่อและสารภาพกับเธอว่า มีความรักแให้กับสาวน้อยนางนึงและอยากให้แจจุงเป็นแม่สื่อให้

แถมเมื่อเจอหน้ากันยุนโฮจะทำเป็นมองไม่เห็น ไม่ทักทายแจจุง และเมื่อมีเหตุต้องพูดกันยุนโฮจะพูดจากกระแทกแดกดันแบบเดียวกับที่แจจุงเคยพูดใส่เขาเสมอ เช่น ของที่ผมทิ้งไปแล้ว ใครอยากจะรับเดนก๊เอาไปเถอะ

แจจุงเจ็บปวดรวดร้าว และต้องจำยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นต่อหน้า อย่างสุดแสนทรมาน เธอจะมีชีวิตอยู่ในโลกมืดนี้ต่อไปได้อย่างไร

จนกระทั้งมีงานปาร์ตี้อีกครั้งแจจุงได้กินเหล้าเป็นครั้งแรกในชีวิต และเมามายฝูมฝายถึงแต่ยุนโฮจนหมดสภาพกุลสตรีคนเดิมไป

ดีที่เธอมีเพือ่นที่ดี มีพ่อแม่ที่รักที่ให้กำลังใจเสมอแต่นั้นก็ไม่เพียงพอที่จะรักษาแผลใจจากการอกหักครั้งแรกได้จนกระทั้งเธออยากจะฆ่าตัวตาย

แต่ในชั่วเวลาที่กำลังจะตายนั้นเธอก็นึงถึงหน้าของเพื่อนๆ พ่อแม่ และคำพูดปลอบใจของเพื่อนๆ

เธอไม่ได้ไม่เหลือใครแล้ว เธอยังมีพวกเราอยู่

มันไม่รักก็ช่างมันเราสวยเลือกได้ซะอย่างจ

นกระทั้งเธอนึกถึงคำพูดประโยคนึงของผู้จัดการว่า

สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับและสิ่งที่เราเจอข้างทางก็อย่าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุด..จงมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ

เพียงเท่านี้ทำให้แจจุงคิดได้และกลับมาเป็นแจจุงคนเดิมในที่สุด

แต่รักมากฉันใดก็แค้นมากฉันนั้นการล้างแค้นจึงเริ่มต้นขึ้น

ในช่วงเวลานั้นเศรษฐกิจย่ำแย่จนกระทั้งทำให้องค์กรจำเป็นตั้งปลดพนักงานออกเพื่อพยุงองค์กรไว้

มีการโหวตพนักงานออกและ1ในนั้นก็คือยุนโฮที่โดนโหวตออกพูดได้ว่า70%เลยก็เพราะแจจุงได้กระทำการต่างๆเพื่อให้คณะกรรมการเห็นด้วยที่จะปลดยุนโฮออกจากการเป็นพนักงานและในที่สุดก็สำเร็จ

ยุนโฮได้ออกไปจากองค์กรกลับไปเรียนต่อและได้ออกไปจากชีวิตของแจจุง

หลังจากนั้น แจจุงก็ทำงานมาเรื่อยๆ มุ่งสนใจไปที่การงานอย่างเดียว

ไม่สนใจความรักอีกต่อไป 

ครั้งแรกและครั้งเดียวก็พอแล้วเข๊ดแล้วสำหรับความรัก

เกลียดกลัวความรักไม่อยากพบ

จุดจบความรักคือต้องเจ็บ

เก็บดวงใจไว้ในที่ปลอดภัย

คอยเตือนตัวเองว่าจะไม่รักใครอีกเลย

1ปีผ่านมา

สภาวะเศรษฐกิจดีขึ้นองค์กรมีนโยบายรับพนักงานเพิ่มและยุนโฮก็ได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งด้วยมาดแนหล่อเหล่ามากกว่าเดิมเป็นกอง...ท่ามกลางความสนใจของเพื่อนๆทุกคน

นิยายเรื่องนี้เป็นไงคะ

คุณคิดอย่างไรกับแจจุง
ยุนโฮกลับมาทำไม

และถ้าคุณเป็นแจจุง คุณจะทำยังไง

เม้นกันเยอะๆนะคะ

WonderLady