ท่านราชครูเจ้าคะ มาเข้าหอกันเถอะ !

“ลี่อิน สิ่งนี้ของบรุษสามารถนำเข้าไปในปากของสตรีได้ด้วยหรือ” เฉียนซือหลงทำคิ้วคมเข้มเข้าชนกันด้วยความสงสัย เมื่อใบหน้าสวยของภรรยาโน้มเข้ามาใกล้ทำท่าจะโลมเลียมังกรแท่งยาวที่เหยียดขยายอย่างสมบูรณ์จนปวดหนึบไปทั่วทั้งความยาว

“ฉัน เอ้ย ข้า…” แพรอุษาหน้าแดงซ่านไปด้วยความเขิน เธอไม่รู้หรอกว่าการป้อนกล้วยอุ่นๆ เข้าปากมันเริ่มมาตั้งแต่สมัยไหน แต่นิยายอีโรติกทุกเล่มที่เธอเขียนก็มีฉากนี้เสมอ หรือว่าเมื่อพันปีก่อนสตรียังไม่รู้จักโอบอุ้มอะไรอุ่นๆ เข้าไปชิมในปาก

“ไม่เคยมีสตรีนางใด ทำเช่นนี้กับข้ามาก่อน” ใบหน้าหล่อเหลาที่เคร่งเครียดค่อยๆ คลายความกดดันลง แล้วนิ้วเรียวสวยก็เชยปลายคางงอนของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มละมุนหวาน

“แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะข้าก็อยากลองดูให้รู้เช่นกัน ว่าปากจิ้มลิ้มช่างโต้เถียงดื้อดึงของเจ้า จะทำอย่างไรกับมันได้บ้าง”