เล่ห์น้ำผึ้ง Sweetest flame of love

                                              เล่ห์น้ำผึ้ง
          
          “คุณปรวิตต์” มธุรสเรียกชื่อเขาเสียงสั่น “คุณจับตัวฉันมาทำไม คุณจะพาฉันไปไหน”
คราวนี้เสียงของเธอไม่ได้สั่นเพียงอย่างเดียว แต่เธอกำลังสั่นไปทั้งตัวด้วยซ้ำ ไม่มีคำตอบ นอกจากเสียงหัวเราะ หึ...หึ ในลำคอ

“คุณต้องการอะไร”

“ถามว่าฉันต้องการอะไร และถ้าฉันบอกในสิ่งที่ฉันต้องการ เธอจะให้ฉันได้ไหมล่ะ มธุรส”
ปรวิตต์ตวาดถามกลับ นัตน์ตาเป็นประกายวับวาวน่ากลัว ก่อนที่จะหันมาใช้มือใหญ่แข็งแรงดังคีมเหล็ก
ทั้งสองข้างจับหัวไหล่บอบบางเขย่า จนหญิงสาวหัวสั่นหัวคอน 

“ละ...แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ คุณปรวิตต์” ริมฝีปากของเธอสั่นระริก น้ำตาพาลจะไหลเสียให้ได้

“ชีวิตของเธอไงล่ะมธุรส เพื่อแลกกับชีวิตของจารุลักษณ์กลับคืนมา เธอทำได้ไหม...”
ทั้งน้ำเสียง และแววตามีแววเหี้ยมเกรียม จนหญิงสาวตัวงอด้วยความกลัว

“มะ...ไม่ ฉัน...ฉันไม่ได้ทำให้คุณจารุลักษณ์ต้องตาย ฉันไม่ได้ทำ”

“ผู้ร้ายปากแข็ง ผู้หญิงเลวอย่างเธอจะต้องชดใช้ในความผิดที่เธอเป็นผู้ก่อ”
ปรวิตต์คำรามลั่น หน้าตาบูดเบี้ยวด้วยความโกรธ ก่อนที่จะก้าวลงจากรถ
แล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูรถด้านที่เธอนั่ง เขาฉุดกระชากเธอลงมาจากรถ

“ไปลงเรือ” ปรวิตต์สั่งด้วยน้ำเสียงกระด้างดุดัน

“ไม่...ไม่ ฉันไม่ไป จะพาฉันไปไหน” มธุรสดื้อดึงโก่งตัวหนี แต่ก็ไม่พ้นฝ่ามือใหญ่แข็งแรงนั้นไปได้

“อย่าทำตัวให้มันยากนัก ฉันสั่งให้ไปลงเรือ”

“ไม่ไป” มธุรสกรีดร้อง ดิ้นรนทุบตีเขาสุดฤทธิ์ ปรวิตต์หมดความอดทนตรงเข้ารวบเอวบาง
แล้วเหวี่ยงร่างอรชรขึ้นพาดบ่า ชายหนุ่มเดินดุ่มๆ ไปบนสะพานท่าเทียบเรือ โดยที่ร่างอรชรยังไม่หยุด
ดิ้นรนทุบตีเขา พอถึงเรือสปีดโบ๊ทที่จอดลอยลำอยู่ เขาก็โยนเธอลงบนเรืออย่างไม่ปรานีปราศรัย

“อย่าแผงฤทธิ์ให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นคงได้โยนทิ้งทะเลให้เป็นอาหารปลาฉลามกันบ้าง
แล้วจะหาว่าฉันไม่เตือน” ชายหนุ่มคาดโทษเสียเข้ม ก่อนที่จะก้าวตามลงมาในเรือ เขาสาวสมอเหล็ก
ขึ้นจากน้ำ แล้วติดเครื่องยนต์ขับสปีดโบ๊ทบึ่งตะบึงออกไปกลางทะเล โดยที่มธุรสไม่รู้ทิศทาง
เหมือนกับที่เธอก็ไม่รู้ว่าทิศทางของชีวิตต่อแต่นี้จะเป็นไปในทิศทางใด

                                
           มธุรส ตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งในทันที เพียงแค่ได้เห็นรูปถ่ายของเขาเป็นครั้งแรก เมื่อ 3 ปีก่อน
เธอพยายามที่จะหักห้ามใจไม่ให้รัก เพราะชายหนุ่มผู้นั้นแต่งงานแล้ว และภรรยาของเขากำลังตั้งครรภ์ลูกคนแรก มธุรสทำได้เพียงเก็บเขาไว้ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจ เธอไม่ยอมที่จะเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริง
ที่มีต่อเขาออกมา

            แต่แล้วพรหมลิขิตก็กลั่นแกล้งให้เธอกับเขา ต้องเกิดความเข้าใจผิด และมีความคลั่งแค้น
กันอย่างรุนแรง แต่ภายใต้ความแค้นเคืองก็เคลือบฉาบไปด้วยของความหวานล้ำของหยาดน้ำผึ้ง
ดั่งตกอยู่ในเล่ห์ที่มีชื่อหวานๆ ว่า“เล่ห์มธุรส” ของกัน และกัน อย่างไม่อาจถอนตัว
                                     
 แนะนำตัวละคร                                                       
                   

ปรวิตต์ นภศุภ์ วิศวกรหนุ่มวัย 30 ปี หน้าตาหล่อเหลาคมสันสะดุดตา รูปร่างสูงสมาร์ทสมชายชาตรี
บุคลิกออกจะขรึมๆ แต่ก็อ่อนโยนนุ่มลึกอยู่ในตัว พูดน้อย ยิ้มยาก แต่ถ้าลองได้ยิ้มแล้วมีเสน่ห์เก๋ไก๋ดึงดูดใจเพศตรงข้ามได้อย่างประหลาด แต่เมื่อยามโกรธ หรือยามแค้น ก็มุทะลุดุดันหมือนภูเขาไฟระเบิดดีๆ นี่เอง แต่นิสัยประจำตัวของหนุ่มตระกูลนี้ คือขี้หึงเป็นที่สุด
                    



มธุรส สกุลเกศ หญิงสาววัย 24 ปี เป็นคนสวยน่ารักเป็นที่ต้องตาต้องใจของชายหนุ่มๆ หลายๆ คน เป็นหญิงสาวที่มีความสามารถ มีความมุ่งมั่น มีความแข็งแกร่ง แต่ก็มีความอ่อนหวาน และอ่อนไหวอยู่ในตัวเอง เธอกตัญญู พยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว และที่สำคัญเธอมั่งคงในความรักแรก และรักเดียว