ครั้งแรกของครั้งสุดท้าย

เนื้อเรื่อง

ฉันเดินผ่านผู้คนที่กำลังโห่ร้องเฉลิมฉลองคริสมาสต์ ปีนี้ฉันเลือกที่นี่เพราะไม่มีคุณแล้วเพราะฉันอยากอยู่ในที่ซักที่ๆเคยมีคุณ เสียงเพลงยังคงดังอยู่ ฉันเลือกยืนอยู่ริมชายหาดคลื่นซัดเข้าหาฉันเบาๆลูกแล้วลูกเล่าและมันไม่ทำอันตรายใดๆกับฉัน หากแต่เหมือนเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในช่วงเวลานี้  ข้างหลังผู้คนมากมายมีความสุขกับเสียงเพลงและเครื่องดื่มหลากชนิด ฉันที่มองดูความมืดมิดของท้องทะเลที่เหงาเงียบ 
ราวกับว่ายืนอยู่ตรงกลางระหว่างความความรื่นรมย์และความเหงียบงัน ฉันจำได้วันนี้ของปีที่แล้วฉันอยู่กับคุณตรงนี้ที่นี่ คุณบอกฉันว่า "คลื่นทะเลเป็นสิ่งเดียวที่เคลื่อนไหวอย่างงดงามในยามที่ทะเลมืดมิด" ฉันหาว่าคุณน้ำเน่า แต่ตอนนี้ฉันว่ามากกว่าที่คุณเคยบอกฉัน คลื่นทะเลเป็นมากกว่านั้น ทะเลนี่เองที่ทำให้เราเจอกัน ฉันทั้งอยากจำและอยากลืมรอยยิ้มของคุณ แต่ฉันยังคงจำท้องทะเลที่สวยงามเงียบสงบนั้นได้มันเมลืองมลังงดงามชวนหลงใหล ฉันไม่นึกเลยว่าความงามนี่เองที่คร่าชีวิตของผู้คนนับหมื่นพันบนหาดแห่งนี้ ผู้คนที่เดินเข้าสู่อ้อมอกของทะเลที่สวยงามกว้างใหญ่ คลื่นที่เปรียบเสมือนเพื่อนยามเหงายามที่เรานั่งกอดเข่ามองมัน แต่ความงามนั่นเองที่พรากพวกเขาและเธอผู้เป็นที่รักของฉัน การจากที่ไม่มีแม้คำรำลา การพบครั้งแรกที่เป็นครั้งสุดท้าย และคำพูดที่อยากจะพูดแต่ยังไม่ได้พูด "ฉันรักคุณ"