ร่างสูงค่อยๆทอดกายลงบนเตียงนุ่มมือหนาเอื้อมหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องเล็กขึ้นมา นิ้วยาวเลื่อนหน้าจอสัมผัสช้าๆก่อนจะสะดุดกับภาพตรงหน้า
'อติล่า?...ถ่ายรูปกับไอ้นิคกี้ในโรงเเรม...'
ใบหน้าหล่อเริ่มเเสดงสีหน้าเครียด เขาไม่รอช้าที่จะกดปุ่มโฮมเพื่อไปโทรหาคนในภาพเมื่อครู่
ตรู๊ด....ตรู๊ด.....ติ๊ด
'ไม่รับสายเรอะ?'
โทรซ้ำไปสามสี่สายก่อนจะล้มเลิกไปเปลี่ยนจากอติล่ามาเป็นนิคกี้เเต่ผลที่ได้ก็เหมือนกันคนบนเตียงเบะปากหน้าเครียดเขาตัดสินใจลุกจากเตียงไปหยิบกุญเเจรถยนต์เพื่อตามหาตัวเเสบของเขา
ที่ไม่อยู่บ้านเเค่วันเดียวก็นอกใจเขาไปหาชายอื่นเสียเเล้ว
'ไอ้เเมวเอ๊ย'
"นิคกี้..."
ร่างบนกายเรียกเสียงอ่อย อติล่าค่อยๆเคลื่อนใบหน้ามาใกล้
เพียงส่งสายตาก็รู้เเล้วว่าต้องการอะไร ปากทั้งคู่ประสานกันลิ้นคนข้างบนพยายามสอดเเทรกเข้ามา เเต่คนด้านล่างเองก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียวหรอก
"อืม..ม."
เสียงครางพอใจออกมาเป็นระยะๆอติล่าค่อยๆลุกออกจากคนบนเตียง
"พอแล้วหรอ?"
"เหนื่อยแล้ว"
"โถ่!!"
นิคกี้ชันตัวลุกไปกอดอติล่า คนโดนกอดยิ้มก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าไปประกบริมฝีปากคนขี้อ้อนเชิงขอโทษแล้วผละออกมาสนใจโทรศัพท์มือถือของตน
ซึ่งก็พบว่าไม่ได้รับสายคนรักหลายสาย
"พี่แมนโทรมาอะ"
นิคกี้รีบหยิบมือถือของตนที่หัวเตียงขึ้นมาดู
"อืมโทรมาหากูเหมือนกัน"
'ก๊อกๆ...ปึก!!'
อติล่ายิ้มเจื่อนๆให้แขกผู้มาไหม่
"อีกแล้วนะแมว"
"สวัสดีครับพี่แมน" คนผมยาวยกมือสวัสดีคนอายุมากกว่า
" มึงก็เหมือนกันนิคกี้..ครั้งที่แล้วไหนว่าจะเลิกทำแบบนี้"
"อติล่ามันขอผมเลยสนองเฉยๆ"อติล่ารีบลุกไปกอดแมน
"Sex friendเองครับบบบ..ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับนิคกี้มันหรอก"
แมนก้มมามองคนที่กอดตน
"แกก็เหมือนกัน วันเดียวขาดไม่ได้เลยหรือไง"
"ก็มันเหงา..พี่แมนไม่อยู่อติล่าเหงามากๆๆๆ"คนตัวสูงมองคนตัวเตี้ยกว่านิ่ง
"เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว"
"แกเนี่ยนะ!!"มือหนายกขึ้นมาขยี้ผมคนอายุน้อยกว่า นิคกี้ยิ้มมองสองคนข้างหน้าก่อนจะหยิบมือถือมาแชทหาคนรักของตน
"อติล่า...พี่แมนจะต่อกันนี้ก็ได้ครับ ฝากล็อคห้องให้ด้วยถุงอยู่ที่เดิม"พูดจบก็เดินออกจากห้องไป
อติล่ามองหน้าแมนก่อนจะยิ้มเจื่อน
"พี่แมน...ผมเพิ่งเสร็จมาค่อยทำได้ไหม?"
"ไม่เอาอะ...กูยังไม่ได้กินมึงเลยคิดถึงมากๆ"
จบ
แต่งเล่นๆเฉยค่ะ เลยสั้น 555
