ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เล่ห์มธุรส by จำปีดา (ภาคต่อ...ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง) ทำมือ...พร้อมส่งแล้วนะคะ

    ลำดับตอนที่ #37 : ข้อเสนอที่รับไม่ได้ (35%)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.11K
      38
      16 ต.ค. 62

    พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก

    พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!

    ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา

    หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ

     

    18

    ข้อเสนอที่รับไม่ได้ (35%)

            มธุรสนั่งรับประทานอาหารเย็นเพียงคนเดียว ป้าบุหงาทำอาหารพื้นเมืองปักษ์ใต้หลายอย่างขึ้นโต๊ะ รสชาติจัดจ้านดีเยี่ยม แต่เธอก็รับประทานไม่ได้มาก เพราะรู้สึกตื้อๆอิ่มๆ จนป้าแม่บ้านต้องเอ่ยปากถาม

            อาหารไม่ถูกปากเหรอคะ คุณรส

            อาหารอร่อยมาก รสชาติดีทุกอย่าง แต่รสรู้สึกอิ่มๆเพราะเมื่อกลางวันทานข้าวผัดน้ำพริกกุ้งเสียบไปเยอะ ไว้วันหลังป้าทำอีกนะคะรสชอบ ป้าบุหงายิ้มแก้มแทบปริ

            ค่ะไว้จะทำให้ทานอีก คุณวิตต์นั่นก็ชอบมาก ทำทีไรต้องทานสองจานทุกที ป้าแม่บ้านพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ

            มธุรสกลับเข้าห้องนอนและไม่ลืมที่จะกดล็อคประตูให้เรียบร้อย แล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนอน หญิงสาวคลานขึ้นเตียง แต่ยังไม่นอน เมื่อตอนบ่ายเธอเข้าไปในห้องหนังสือได้หนังสือนวนิยายมาสองเรื่อง เรื่องแรกเป็นเรื่องที่เคยอ่านเมื่อสมัยเด็กๆ แต่จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้แล้ว ส่วนเรื่องที่สองเป็นบทประพันธ์ของนักเขียนที่เธอชื่นชอบเลยหยิบติดมือมาทั้งสองเล่ม

            หญิงสาวอ่านหนังสือไม่ค่อยรู้เรื่อง แล้วคอยแต่จะเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาที่ผนังห้องอยู่บ่อยๆ ตั้งแต่ยังไม่สามทุ่มจนถึงตอนนี้เกือบจะห้าทุ่มแล้ว

            คงจะทำธุระกับคุณจิลดาไม่เสร็จไม่สิ้นสักที หญิงสาวเข่นเขี้ยว รู้สึกหึงหวงขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เธอตัดสินใจที่จะเข้านอน จะมาถ่างตาเฝ้าทำไมว่าเขาจะกลับกี่ทุ่มกี่ยาม แต่แล้วร่างบางก็ต้องสะดุ้ง เมื่อมีเสียงเคาะหนักๆที่บานประตูห้องนอน

            มธุรสนอนหรือยัง เปิดประตูออกมาคุยกันหน่อยสิ เสียงปรวิตต์เรียกอยู่หน้าห้อง

            คนบ้า ตกใจหมด หญิงสาวพึมพำอยู่คนเดียว ก่อนที่จะลุกเดินเข้ามาใกล้บานประตู

            มธุรส เขาเรียกเสียงดังขึ้นเป็นครั้งที่สอง

            ฉันกำลังจะเข้านอน นี่มันก็ดึกมากแล้ว มีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้าก็แล้วกันนะคุณปรวิตต์ เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับเขาไม่ว่าจะเป็นเวลาไหนก็ตาม

            ขอเวลาพูดด้วยแป๊บเดียว เปิดประตูก่อน ปรวิตต์สั่งเสียงเข้มออกอาการหงุดหงิด

            ฉันบอกว่านี่มันก็ดึกมากแล้ว มีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณปรวิตต์ มธุรสรู้สึกยินดีกับชัยชนะเล็กๆน้อยๆ ก่อนที่จะหมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่สนใจอีกต่อไป เธอทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำประมาณห้านาทีก็กลับออกมา แต่ก็ต้องชะงัก รู้สึกตกใจ เมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของใครบางคนนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้หวายข้างหน้าต่าง

            เอ๊ะ! คุณเข้ามาได้ยังไง ก็ฉัน...ฉันล็อคประตูแล้วนี่ หญิงสาวหายสงสัย เมื่อเขาชูลูกกุญแจให้ดู

            คุณ! เสียมารยาทมากนะ ถือว่าเป็นเจ้าของบ้านหรือไง ถึงได้เที่ยวเอากุญแจไขประตูห้องคนอื่นแบบนี้ หญิงสาวฉุน

    พิกัด...ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา หรือ สั่งซื้อกับจำปีก็ได้นะคะ

            ก็คงงั้น ก็บ้านหลังนี้เป็นบ้านของฉันนี่ ฉันมีสิทธิ์ที่จะเข้านอกออกในได้ทุกห้อง ปรวิตต์พูดอย่างยียวน มธุรสกัดฟันกรอดๆ กำมือแน่นด้วยความแค้นเคือง ที่ไม่สามารถทำอะไรไปได้มากกว่านี้

            ฉันขอให้เธอออกไปคุยข้างนอกดีๆ แต่เธอกลับปฏิเสธ ทีนี้ฉันเลยต้องตามเข้ามาคุยในห้อง ถ้าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ต้องรับผิดชอบตัวเองไปก็แล้วกัน เขาพูดอย่างเห็นแก่ได้ หญิงสาวเห็นความปรารถนาเร่าร้อนในดวงตาคู่นั้น ก็รู้สึกวูบวาบร้อนหนาว และคิดเดาออกว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น เร็วเท่าใจคิดเธอออกวิ่งไปที่ประตู แต่ร่างสูงว่องไวกว่า เขารวบตัวเธอไว้ในอ้อมแขน แล้วดึงกลับมาให้ล้มกลิ้งไปด้วยกันบนเตียงนอน

            ว๊าย! ปล่อยฉันนะ คนบ้า หญิงสาวดิ้นสุดฤทธิ์อยู่ใต้ร่างหนาแข็งแรง ฉันบอกให้ปล่อย

            ก็ไม่อยากปล่อยนี่ เขาปล้ำปราบพยศหเธอยู่กลางเตียง เนื้อตัวเสียดสีกันจนแทบเกิดประกายไฟ

            ร่างบางเริ่มเหนื่อยหมดแรงดิ้น นอนหอบหายใจถี่ๆอยู่ใต้ตัวเขา ทรวงอกอวบกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจอย่างน่ามอง ชายหนุ่มหลุบตาลงมองและคิดไปไกลถึงยามที่ไม่มีอะไรห่อหุ้ม แค่คิดความเป็นชายชาตรีก็ร่ำร้อง

            คนบ้า อย่าทำลามกกับฉันอีกนะ ร่างอิ่มห้ามเสียงหลง รู้สึกได้ความแข็งขืนดุดดันแถวหน้าขา

            พอดีพอร้าย เลยต้องนอนคุยกันบนเตียง คราวนี้ก็ช่วยไม่ได้แล้วล่ะนะมธุรส

            ไม่นะ หญิงสาวสั่นสะท้าน เมื่อใบหน้าหล่อเหลาก้มลงต่ำจนริมฝีปากประกบกัน เขาบดจุมพิตอย่างดูดดื่มเน้นสัมผัสหนักๆบนเรียวปากคู่สวย ดูดชิมความหอมหวานที่เฝ้าคิดถึงมาเกือบตลอดทั้งวัน ลืมหมดเรื่องที่คิดจะพูดกับเธอ

            ชุดนอนตัวสวยถูกถอดเกือบเป็นกระชาก ร่างบางไม่คิดจะต่อต้านได้แต่นอนระทวย มองเขาจัดการกับเสื้อผ้าของเธอและของตัวเขาเองอย่างรวดเร็ว ไม่นานร่างเปลือยแข็งแรงก็แนบลงบนร่างที่อ่อนนุ่มหอมกรุ่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว

            คุณ...คุณวิตต์..... เรียกเสียงครางหวานๆเบาๆได้ไม่ขาดสายกับความวาบหวามรุนแรง....ที่เขามอบให้

     

            เช้าวันใหม่มาเยือน พระอาทิตย์ลอยเด่นอยู่บนแผ่นฟ้าเหนือผืนน้ำสีครามที่สดใส เหมือนความสุขเบิกบานในใจของเขา ปรวิตต์ก้มมองหน้าสวยที่ยังหลับตาพริ้ม เรือนกายนุ่มนิ่มอยู่ในวงแขนแข็งแรง ความรู้สึกอบอุ่นวาบหวามแล่นพร่านอยู่ในกระแสเลือด ภูมิใจอยู่ลึกๆที่ได้เป็นผู้ชายคนแรกของหญิงสาวที่ยังหลับสนิทอยู่ เขารู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกที่เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับบิดาของเขา รวมถึงผู้ชายคนอื่นอย่างที่เคยเข้าใจ ความรู้สึกหวงแหนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรือนร่างงดงามนี้เข้าครอบงำ

            เขาไม่ใช่ผู้ชายเห็นแก่ตัว ผู้หญิงที่เขาจะคบหรือแต่งงานด้วยไม่จำเป็นต้องเป็นสาวพรหมจรรย์ บริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะสิทธิเสรีภาพของผู้หญิงกับผู้ชายในสังคมปัจจุบันนั้นเท่าเทียมกัน พรหมจารีไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่มันสำคัญที่ความรักและความเข้าใจของคนสองคนมากกว่า ทุกคนย่อมมีอดีต อดีตก็คืออดีต ผ่านแล้วก็เลยไป

            แต่ ณ เวลาปัจจุบัน ถ้าเธอคนนั้นได้เป็นผู้หญิงของเขาแล้ว ก็ต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น ใครหน้าไหนก็ห้ามแตะหรือเข้ามายุ่งเกี่ยว เพราะผู้ชายตระกูลนภศุภ์ ถือเรื่องนี้เป็นที่สุด ความหวงแหนผู้หญิงของตนนั้นเป็นกรรมพันธุ์ของผู้ชายตระกูลนี้

    To be continue…

    และนี่อาจจะเป็นเสน่ห์ของผู้ชายตระกูลนี้ค่ะ

    คือ...ขี้หึงเป็นที่สุด

    ต้องติดตามความโหดหื่นขยันขันแข็งที่สุดของคุณปรวิตต์ค่ะ

    รับประกันว่าไม่ธรรมดาค่ะ 5555

    พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก

    พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!

    ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา

    หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ

    ขอบคุณค่ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×