คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : เฉียด กับ บทลงโทษ บทที่ 1 (50%)
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา
หรือ งานมหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 24
02 – 13 ตุลาคม 2562 ที่ อิมแพค เมืองทองธานี
บูธ X16 จตุจักร 55 บุ๊ค สตอล
บูธ Y04 บ้านมงคล
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
16
เฉียด กับ บทลงโทษ บทที่ 1 (50%)
“เฮ้ย! เป็นไงบ้างวะไอ้เปี๊ยก หายจริงเหรอ” ลุงพินกับป้าบุหงาช่วยกันปฐมพยาบาลไอ้เปี๊ยกที่อยู่ดีๆ ก็ล้มลงดิ้นพราดๆด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง สองลุงป้าช่วยกันหาหยูกยามาให้มันกิน พร้อมกับช่วยกันบีบนวดแขนขาของมันที่เกร็งชักอย่างน่ากลัว ไอ้เปี๊ยกเล่นละครได้สมบทบาท มันถ่วงเวลาลุงพินได้เป็นชั่วโมงกว่าที่จะไปบ้านท้ายเกาะ
“เอ็งแน่ใจนะว่าหายแล้ว เมื่อกี้อาการยังหนักอยู่เลย” ป้าบุหงาถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นไอ้เปี๊ยกลุกขึ้นนั่ง ทำทีว่าดีขึ้นแล้ว เพราะไม่มีความจำเป็นที่มันจะต้องแสดงละครต่อ เพราะสุขุมส่งสัญญาณผ่านทางโทรศัพท์มือถือของมันว่าเรียบร้อยแล้ว หัวหน้าของมันเอาตัวสาวสวยที่บ้านท้ายเกาะออกมาได้แล้ว
“จ้ะ ฉันค่อยยังชั่วขึ้นแล้ว ต้องขอบใจป้าหงากับลุงพินมากเลยที่ช่วยฉันไว้ ไม่อย่างนั้นฉันแย่แน่” ไอ้เปี๊ยกทำเป็นสำนึกบุญคุณ
“เอ้า! ถ้าเอ็งหายก็ดีแล้ว ข้าต้องไปทำงานให้คุณวิตต์ต่อ” ลุงพินหมายถึงการไปอยู่เป็นเพื่อนมธุรสที่บ้านท้ายเกาะ
“รีบไปเถอะตาพิน เดี๋ยวจะเสียการเสียงานของคุณวิตต์เธอ”
“เอ่อ...ถ้างั้นข้าไปล่ะ” ลุงพินรีบออกไป เพราะนี่ก็เย็นค่ำจนตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว
“ฉันเห็นจะต้องไปเหมือนกัน เดี๋ยวจะกลับไปนอนพักที่บ้าน ขอบใจป้าหงาอีกครั้งนะจ้ะ” ไอ้เปี๊ยกยกมือไหว้ผู้อาวุโส และเล่นละครต่ออีกนิดด้วยการทำเป็นค่อยๆลุกขึ้นเอามือกุมท้อง แล้วเดินอย่างอ่อนระโหยออกไป พอลับตาป้าบุหงา มันก็เดินอย่างกระฉับกระเฉงไปที่ร้านขายของชำประจำเกาะ
“เฮียหนู ขอเหล้าขาวครึ่งโหล บุหรี่สองซอง” ไอ้เปี๊ยกสั่งเสียงดังฟังชัด ไม่มีอาการปวดท้องหลงเหลือแม้แต่น้อย
“ไอ้เปี๊ยก เอ็งคนเดียวเล่นหกขวดเลยหรือวะ” เฮียหนูเจ้าของร้านของชำถาม
“ใครว่าฉันคนเดียว มีพี่ขุมกับไอ้จ้อนด้วย เราจะดื่มฉลองความสำเร็จกันสักหน่อย” ไอ้เปี๊ยกหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ความสำเร็จอะไรกัน เห็นพวกมึงฉลองกันทุกวันไอ้ความสำเร็จนี่” เฮียหนูส่ายหัวอย่างระอา ถึงแม้ร้านของเฮียหนูจะขายของมึนเมา แต่ก็เป็นเพียงแค่กระสายยา ไม่ได้อยากให้ใครดื่มกันเป็นอาจิณแบบนี้
“แล้วนี่จะไปฉลองที่ไหนกัน” เฮียหนูถามส่งเดชไปงั้น ขณะส่งถุงขวดเหล้าและบุหรี่ให้
“โน่นหมู่บ้านชาวประมง บ้านไอ้จ้อน คืนนี้มีอะไรดีๆ ให้ต้องฉลองกันถึงเช้าเลย” ไอ้เปี๊ยกพูดอย่างมีความนัย
“เอ่อ...ไปเถอะวะขับเรือให้มันดีๆ อย่าให้ตกน้ำตกท่าตายห่าไปเสียก่อนล่ะ”
“แหม...เฮียนี่ปากไม่เป็นมงคลเลย คนกำลังจะไปขึ้นสวรรค์ ดันมาพูดเรื่องตายโหงตายห่า เสียเส้นชะมัด ไปแล้ว” ไอ้เปี๊ยกเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีจากไป
“ไม่ไหวเลยนะอาถมยา ลูกน้องลื้อเนี่ย” เฮียหนูหันไปพูดกับถมยาหัวหน้าคนงาน ที่นั่งหลบมุมดื่มเหล้าขาวเป็นเป็กที่สองเป็นยากระษัยก่อนจะกลับบ้านพัก
พิกัด...ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา หรืองานมหกรรมหนังสือ บูธ X16 และ บูธ Y04 ค่ะ
ลุงพินมาถึงที่บ้านท้ายเกาะได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว แกเห็นบ้านเงียบเปิดไฟสว่าง ประตูหน้าต่างเปิดกว้างรับลมตามปกติ ลุงพินคิดว่ามธุรสคงกำลังพักผ่อนอยู่ด้านในอย่างเช่นทุกวัน แต่พอพายุเริ่มพัดแรง สายฝนเริ่มโปรยปรายก็ยังไม่เห็นวี่แววหญิงสาวออกมาปิดประตูหน้าต่างเหมือนทุกครั้ง
ลุงพินจึงตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน คิดว่าหญิงสาวอาจจะหลับเพลิน แต่ก็ไม่มีเสียงขานรับแต่อย่างไร ลุงพินเริ่มเอะใจ เดินขึ้นมาบนบ้านพร้อมกับร้องเรียกหญิงสาวไปด้วย แต่ก็เงียบ ที่ห้องด้านหน้าและห้องครัวไม่มีใคร
แกรู้ว่าห้องนอนห้องแรกเป็นของปรวิตต์ จึงตรงเข้าไปเคาะประตูห้องนอนห้องที่สองแต่ก็เงียบ จึงถือวิสาสะเปิดเข้าไปก็ต้องประหลาดใจ เพราะไม่มีหญิงสาวอยู่ในห้อง แกจึงเปิดประตูห้องนอนของเจ้านายหนุ่มก็ว่างเปล่าเช่นกัน แกรีบลงบันไดหลังไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่เจอ ลุงพินตกใจมากขึ้น เมื่อเดินหาและร้องเรียกไปทั่วบริเวณบ้านก็ไม่มีวี่แววของหญิงสาว ลุงพินรีบกดโทรศัพท์หาปรวิตต์ด้วยมือไม้สั่น
“มีอะไรลุงพิน นี่ผมกำลังจะกลับเกาะช้องนางอยู่แล้ว” ปรวิตต์รับสายทันทีที่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้น
“นายครับเกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ” เสียงของลุงพินสั่นไปด้วย
“มีอะไรลุง มธุรสเป็นอะไร” แวบแรกเขานึกถึงมธุรส
“คุณมธุรสหายตัวไปครับ ผมเดินหารอบบ้านแล้วไม่เจอ ไม่รู้ว่าแกหายไปไหน”
“ลุงดูดีแล้วนะ” เจ้านายหนุ่มตกใจไม่น้อย
“ครับ ผมเดินดูจนทั่วแล้ว เดินไปถึงหาดด้านโน้นเลย ก็ไม่มี นี่ผมขึ้นมาดูเสื้อผ้าในห้อง ก็ไม่มีเลยสักชิ้นครับ”
“เป็นไปได้อย่างไร มธุรสจะหนีไปไหนได้ ถ้าไม่มีใครพาออกไป” ปรวิตต์ถอนฉุนอย่างหัวเสียสุดๆ
ลางสังหรณ์ของเขาเป็นจริง และสำนึกบอกเขาว่าต้องเกี่ยวข้องกับสุขุมแน่นอน
“ลุงพินรีบกลับมาที่หัวเกาะเดี๋ยวนี้ อีกสิบห้านาทีผมจะถึงแล้ว” ปรวิตต์สั่งเสียงดังแข่งกับเสียงลมที่ตีปะทะหน้าขณะขับสปีดโบ๊ท
ปรวิตต์จอดเรือเข้าเทียบท่าหน้าบ้านลมหวลในเวลายี่สิบนาทีต่อมาโดยมีลุงพินกับถมยามายืนรออยู่บนท่า ฝนเริ่มตกพรำๆมาพักใหญ่แล้ว
“นาย! เราจะทำอย่างไรกันดีครับ” ลุงพินถามเจ้านายหนุ่มอย่างร้อนรน
“เป็นใครไปไม่ได้นอกจากนายสุขุม เพราะไม่มีใครรู้ว่ามธุรสอยู่ที่บ้านท้ายเกาะนอกจากผมกับลุงพิน” ปรวิตต์มั่นใจร้อยเปอร์เซ็น เขาคิดมาตลอดทางขณะที่ขับสปีดโบ๊ทกลับมาที่เกาะช้องนาง
“นายปรวิตต์คิดอย่างนั้นหรือครับ ผมไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรกัน แต่ลุงพินเล่าให้ผมฟังคร่าวๆบ้างแล้ว และผมรู้ว่าคืนนี้สุขุมกับลูกน้องมันอยู่ที่ไหน ถ้าเป็นฝีมือของสุขุมจริงรับรองไม่พลาดแน่ครับ” ถมยาโพล่งออกมา
“นายรู้เหรอถมยา” ปรวิตต์ตื่นเต้นจนเก็บอาการเฉยเมยไว้ไม่อยู่
“ครับ พวกมันอยู่ที่หมู่บ้านชาวประมงบนเกาะสน” ถมยาพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ ปรวิตต์อดสงสัยไม่ได้ว่า ถมยารู้ได้อย่างไร แต่ในเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาซักถามข้อสงสัย
“ดี ถ้างั้นถมยาไปกับผม ส่วนลุงพินไปตามคนงานอีกสักสองสามคน แล้วขับเรือตามไปที่หมู่บ้านชาวประมงบนเกาะสน” ปรวิตต์สั่งเสียงเฉียบขาด ก่อนที่จะโดดลงเรือ โดยมีถมยาโดดตามและขับสปีดโบ๊ทมุงหน้าไปยังเกาะสนอย่างเจนทาง
หมู่บ้านชาวประมงบนเกาะสน
“อือ...” มธุรสครางเบาๆ รู้สึกมึนหัว เนื้อตัวเบาหวิวอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวพยายามที่จะลุก แต่ลุกไม่ได้เพราะรู้สึกโคลงเคลงวิงเวียนจนต้องหลับตา เธอนอนหลับตาอยู่นานหลายนาที จนอาการโคลงเคลงนั้นน้อยลง แต่ก็ยังไม่กล้าลืมตา เพราะกลัวว่าอาการวิงเวียนนั้นจะกลับมาอีก
มธุรสนอนหลับตาพยายามนึกว่าตนเองนั้นอยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับเธอก่อนหน้านี้ และแล้วก็ต้องหนาวยะเยือกขนลุกตั้งชันขึ้นมา เมื่อจำเหตุการณ์ได้อย่างลางเลือนว่า เธอว่าจ้างเรือของเพื่อนนายสุขุมไปส่งที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ หวังว่าเมื่อขึ้นฝั่งที่แผ่นดินใหญ่แล้วจะโทรศัพท์ขอร้องให้ชยุทธ์ช่วย แต่เมื่อนายสุขุมและเพื่อนจอดเรือ มันกลับไม่ใช่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ในจังหวัด แต่กลับเป็นหมู่บ้านชาวประมงที่เกาะแห่งหนึ่งที่มีกลิ่นคาวปลาคละคลุ้งไปทั่ว
มธุรสเริ่มตระหนักได้ถึงความไม่ชอบมาพากล แต่ก็พยายามใจเย็นขอร้องให้นายสุขุมไปส่งเธอที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ในจังหวัดตามที่ได้ตกลงกันไว้ แต่นายสุขุมกลับปฏิเสธและให้เหตุผลว่าพายุฝนกำลังมา คงไปถึงฝั่งแผ่นดินใหญ่ได้ไม่ทันฝนตก จึงขอแวะพักค้างคืนที่บ้านเพื่อนของเขาที่หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้สักคืนก่อน
มธุรสไม่ยอม สั่งให้นายสุขุมไปส่งที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่ ถึงแม้จะไม่ทันพายุฝนก็ตาม แต่ก็ถูกนายสุขุมปฏิเสธเสียงแข็งหน้าตาเหี้ยมเกรียมกลับมาเช่นกัน
หญิงสาวเห็นท่าไม่ดีจึงโดดขึ้นมาบนสะพานปลา แล้ววิ่งหนีสุดชีวิต แต่นายสุขุมก็วิ่งตามมาจนทัน เธอได้ยินเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งของมัน ก่อนที่เธอจะรู้สึกวิงเวียนและหมดสติไป มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้ เธอนอนอยู่ในกระท่อมที่ไหนสักแห่ง บนที่นอนเก่าๆที่มีกลิ่นสาบเหม็นอับชวนให้มึนหัว
มธุรสพยายามรวบรวมสติลืมตาสำรวจตัวเอง แล้วลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอยังอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนชุดเดิม แต่ก็นึกเสียใจที่ตัวเองไม่น่าโง่หลงไว้ใจคนงานหนุ่มผู้นี้เลย หูของเธอแว่วได้ยินเหมือนมีคนพูดคุยเสียงดังเอะอะอยู่ด้านนอก เธอจะต้องหาทางหนีไปจากที่นี่ ก่อนที่จะมีใครเข้ามา
“เฮ้! เอาดื่ม” เสียงชนแก้วดังกริ๊งกั๊ก
“หมดเลยพี่ขุม หมดเลย” ไอ้เปี๊ยกส่งเสียงเชียร์ลูกพี่ ลิ้นไก่สั้นอ้อแอ้
“พอแล้วโว้ยไอ้เปี๊ยก เอ็งนี่เชียร์จัง กูเมาจะแย่อยู่แล้ว พอดีพอร้ายหลับก่อนที่จะได้ขึ้นสวรรค์กับนางฟ้าแสนสวยกันพอดี” สุขุมหัวเราะได้อย่างน่าเกลียดที่สุด “เอ็งกับไอ้จ้อนมึงดวลกันไปก่อนสองคน ถึงคิวพวกมึงเมื่อไหร่ กูจะออกมาเรียก ตอนนี้ข้าขอไปเยือนวิมานฉิมพลีก่อนนะเว้ย ฮะ ฮ่า ฮ่า” สุขุมเดินโซชัดโซเซ เข้าไปในกระท่อมโดยมีเสียงเชียร์จากลูกน้องตามไล่หลัง
ประตูกระท่อมถูกเปิดเข้ามาในขณะที่มธุรสกำลังปีนอยู่บนกรอบหน้าต่าง เธอหน้าซีดปากสั่นเมื่อเห็นร่างล่ำสันตันไปทั้งตัวของนายสุขุมที่เดินเซเข้ามาด้วยกางเกงขายาวตัวเดียวเปิดเปลือยหน้าอก
“เฮ้ย! นั่นจะทำอะไร” ถึงจะอยู่ในอาการมึนเมา แต่นายสุขุมก็เร็วไม่ใช่เล่น ชั่ววินาทีมันก็ปราดเข้ามารวบเอวบาง แล้วกระชากกลับเข้ามาด้านในอย่างแรง ก่อนที่หญิงสาวจะโดดออกนอกหน้าต่างไป
“ว๊าย!” มธุรสร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ
“จะหนีไปไหนคนสวย ใจคอจะไม่รอพี่ขุมเลยเหรอจ้ะ”
“ปล่อยฉันนะนายสุขุม” ร่างบางดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงด้วยกล้ามมัดที่โอบกอดเธอไว้แน่นด้วยความรังเกียจและหวาดกลัว
“ปล่อยให้โง่ รออยู่เป็นนานกว่าจะสอยตัวมาได้ แต่พอถึงเวลามันจะง่ายก็ง่าย คนสวยเล่นวิ่งตามพี่ขุมออกมาโดยไม่ต้องออกแรงเลยสักนิด แล้วตอนนี้จะรีบหนีพี่ขุมไปไหนล่ะจ้ะ หาอะไรสนุกๆเล่นกันก่อน” กลิ่นแอลกอฮอล์ออกมาตามลมหายใจที่ฟืดฟาดและกลิ่นตัวเหม็นสาบไปด้วยเหงื่อไคลชวนให้เวียนหัว คนงานหนุ่มไม่ได้พูดเปล่า มันไซ้จมูกและริมฝีปากหยาบหนาไปตามพวงแก้มนวลและซอกคอ
“อย่านะนายสุขุม อย่าทำแบบนี้นะ” มธุรสใช้ฝ่ามือดันใบหน้าของมันให้ออกห่าง และเบี่ยงหลบด้วยความขยะแขยง
“ทำไมรังเกียจพี่นักเหรอจ้ะ ถึงพี่จะเนื้อตัวไม่สะอาดออกจะเหม็นสาบ แต่ลีลาพี่มันส์อย่างบอกใครแล้วคนสวยจะติดจาย ฮาๆๆๆๆ” ใบหน้าดำคร้ามแดดของมันซุกไซ้ไปตามลำคอ
“ปล่อยนะไอ้บ้า” มธุรสใช้มือทึ้งผมมันขึ้นจนหน้าหงาย
“โอ๊ย!” สุขุมร้องออกมาด้วยความเจ็บแสบหนังหัว มันดึงมือบางที่กำลังขยุ้มเส้นผมของมันออก แล้วจับร่างบางเหวี่ยงจนกระเด็นไปกองอยู่บนที่นอนเก่าๆมุมห้อง แล้วร่างล่ำสันกำยำก็ก้าวตามขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างบางไว้ทั้งตัว หญิงสาวต่อสู้ดิ้นรนสุดฤทธิ์ใช้มือตบตีสะเปะสะปะไปตามหน้าตา เนื้อตัว หลังไหล่ของมันไม่เว้น
“ฤทธิ์มากนักนะนังนี่” สุขุมตุ๊ยกำปั้นหนึ่งหมัดเข้าที่ท้องน้อย จนร่างบางจุกตัวงอหมดแรงต่อสู้
“ชอบรุนแรงก็ไม่บอก เดี๋ยวพี่ขุมจัดให้” มันหัวเราะออกมาอย่างน่าเกลียดน่ากลัว มธุรสได้แต่นอนน้ำตาไหล ส่ายหน้าไปมาบนที่นอนเก่าๆอย่างหมดทางสู้
มือใหญ่หนากระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอดังแควกขาดแร่ง เผยให้เห็นเนินเนื้ออวบอิ่มที่เบียดอัดอยู่ภายใต้ยกทรงตัวน้อยสีหวาน มันไม่รอช้าที่จะทึ้งออกขาดคามือ ความอวบใหญ่ขาวนวลปรากฏแก่สายตาที่ดุร้ายกักขฬะเยี่ยงสัตว์ป่า
“แม่เจ้าโวย! สวยยิ่งกว่าอีตัวเบอร์หนึ่งที่ซ่องเจ๊นกเสียอีก” มันแลบลิ้นปาดริมฝีปากอย่างกระหายหิว
มันแกะกระดุมกางเกงยีนส์ของเธอ แล้วดึงออกจากปลายเท้าอย่างง่ายดาย ร่างบางอวบอิ่มมีเพียงกางเกงในผ้าลูกไม้ปกปิดอยู่ตัวเดียว “นางฟ้าของพี่ขุม คืนนี้พี่ขุมขอขึ้นสวรรค์ทั้งคืนเลยนะจ้ะ ไอ้เปี๊ยก ไอ้จ้อนมึง ดวดเหล้ารอไปก่อนนะโว๊ย ฮะ ฮา ฮ่า” มันตะโกนออกมา แล้วหัวเราะอย่างน่าเกลียด
ร่างกำยำผละออกลุกขึ้นยืน มันไม่รอช้าที่จะถอดกางเกงชั้นนอกชั้นในม้วนเป็นเกลียวกองอยู่กับพื้น มธุรสหวาดกลัวสุดชีวิต นอนน้ำตาไหลพรากนองหน้าขยับตัวถอยหนีอย่างยากลำบากเพราะยังจุกอยู่ สุขุมถาโถมเข้าใส่ร่างบางที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนที่นอนเก่าๆ หญิงสาวหลับหูหลับตาร้องกรี๊ดสุดเสียง
To be continue…
โอ๊ยยยยย! ตายแล้วมธุรส เธอจะรอดจากเงื้อมือนายสุขุมกับลูกน้องมั้ยยยยยยยย???
โปรดติดตามต่อวันพรุ่งนี้ บอกได้ว่า...มันเฉียดดดด...มั๊กมากค่ะ
แล้วอะไรคือ บนลงโทษ รู้แล้วจะหนาวววววว คริ คริ
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา
หรือ งานมหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 24
02 – 13 ตุลาคม 2562 ที่ อิมแพค เมืองทองธานี
บูธ X16 จตุจักร 55 บุ๊ค สตอล
บูธ Y04 บ้านมงคล
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น