คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : หาเรื่องใส่ตัว (100%)
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา
หรือ งานมหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 24
02 – 13 ตุลาคม 2562 ที่ อิมแพค เมืองทองธานี
บูธ X16 จตุจักร 55 บุ๊ค สตอล
บูธ Y04 บ้านมงคล
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
15
หาเรื่องใส่ตัว (100%)
ปรวิตต์ขับสปีดโบ๊ทพาจิลดาตามกลับมาที่หัวเกาะในเวลาไล่เลี่ยกัน เพื่อเอากระเป๋าเสื้อผ้าของเธอที่นำติดตัวมาด้วย เพราะในตอนแรกจิลดาตั้งใจจะมาค้างที่บ้านลมหวลสักสัปดาห์หรือมากกว่านั้น เพื่อที่จะจับอดีตพี่เขยให้อยู่หมัด
“จิลเข้าไปรอพี่ในบ้านก่อน พี่ขอสั่งงานสักครู่” ปรวิตต์ส่งเธอที่หน้าบ้าน แล้วแยกตัวไปที่ไซด์งานก่อสร้าง เพื่อพูดคุยกับถมยาและตรวจดูความก้าวหน้าของงานที่สั่งให้ดำเนินการในวันนี้ ขณะที่เดินตรวจงานอยู่ก็เจอกับสุขุมนั่งพักดื่มน้ำอยู่ที่เต้นท์พักคนงาน เขาจึงเดินตรงเข้าไปหา
“สุขุม” ปรวิตต์เรียกเสียงเข้ม ทำให้คนงานหนุ่มฉกรรจ์หันกลับมาที่ต้นเสียง
“เอ่อ...นายปรวิตต์มีอะไรจะใช้ผมเหรอครับ” สุขุมแกล้งถามอย่างนอบน้อม
“ไม่มีอะไรมากหรอก นอกจากจะมาบอกนายสุขุมว่า ต่อไปนี้อย่าได้ไปที่บ้านท้ายเกาะอีก ไม่ว่าด้วยเรื่องอะไรก็ตาม ถ้ามีอะไรสำคัญให้บอกกับลุงพินหรือถมยา เพราะที่นั่นฉันถือว่าเป็นที่ส่วนตัว ไม่อยากให้ใครเข้าไปยุ่มย่ามหรือเข้าไปก่อนได้รับอนุญาต” ปรวิตต์กล่าวเตือนเชิงตำหนิซึ่งๆหน้า นัยน์ตาประกายกร้าว ทำเอาคนงานหนุ่มหน้าเขียวด้วยความไม่พอใจ แต่ต้องสะกดกลั้นไว้
“ครับ” สุขุมรับคำเบาๆ แล้วก้มหน้าซ่อนแววตาขุ่นเคืองร้ายกาจ
ปรวิตต์พยักหน้ารับทราบ ยอมรับกับตัวเองว่าไม่สบายใจนักกับคนงานหนุ่มฉกรรจ์คนนี้ แล้วเดินจากไปตรวจงานก่อสร้างต่อ
“ห้ามกูเหรอ แล้วกูจะทำให้มากกว่าการไปที่บ้านท้ายเกาะเสียด้วยซ้ำ ไม่เชื่อมึงคอยดูไอ้ปรวิตต์” สุขุมคำรามออกมาเบาๆ มองร่างสูงของเจ้านายหนุ่มไปด้วยประกายตามุ่งร้าย
พบกันที่ร้านหนังสือนายอินทร์ทุกสาขา และ งานมหกรรมหนังสือ บูธ X16 และ Y04 ค่ะ
“ลุงพิน เดี๋ยวผมจะพาคุณจิลดาเข้าไปพักที่โรงแรมบนฝั่งแผ่นดินใหญ่ ลุงช่วยไปอยู่เป็นเพื่อนมธุรสที่บ้านท้ายเกาะจนกว่าผมจะกลับด้วย แต่ผมคงจะกลับดึกสักหน่อย” ปรวิตต์สั่งลุงพินที่หน้าบ้านลมหวล
“ครับคุณวิตต์ เดี๋ยวผมจัดการงานเสร็จเรียบร้อย ก็จะไปอยู่เป็นเพื่อนคุณมธุรสครับ”
“เอ่อ...” ปรวิตต์ทำท่าจะพูดอะไรต่ออีก แต่เขาก็เปลี่ยนใจ เขารู้สึกไม่สบายใจกับพฤติกรรมของสุขุมมากขึ้น และคงต้องจัดการอะไรบางอย่างซะแล้ว
“มีอะไรอีกเหรอครับ”
“ไม่มีแล้ว เดี๋ยวลุงช่วยขนกระเป๋าของคุณจิลดาไปลงเรือด้วยก็แล้วกัน”
“ครับๆ" ลุงพินรีบไปจัดการตามที่เจ้านายหนุ่มสั่ง
ไอ้เปี๊ยกที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินบทสนทนาของเจ้านายหนุ่มกับลุงพินอย่างชัดเจน มันไม่รอช้าที่จะคาบข่าวที่ได้ยินมาไปบอกกับลูกพี่ของมัน
“งั้นก็ดีเลย ไม่ต้องเสียเวลาให้ต้องรอนาน ลงมือมันคืนนี้เสียเลย” สุขุมฟังลูกน้องคนสนิทเล่าจบ ก็ใช้ฝ่ามือตบเพียะที่ต้นขาของตัวเองอย่างหมายมั่นปั้นมือ “ข้าล่ะหมั่นไส้ อยากจะเอาคืนมันมานานแล้วไอ้ปรวิตต์”
“เอางี้นะไอ้เปี๊ยก เย็นนี้เอ็งแกล้งถ่วงเวลาลุงพินไว้ที่หัวเกาะนี้ให้นานที่สุด ส่วนกูจะดอดไปบ้านท้ายเกาะเอาตัวแม่นั่นมา แล้วเราไปเจอกันที่บ้านไอ้จ้อนที่หมู่บ้านชาวประมงที่เกาะสนก็แล้วกัน” สุขุมกระหยิ่มยิ้มย่องกับแผนการของตัวเอง
“ได้เลยพี่ขุม ที่บ้านไอ้จ้อนบรรยากาศดีเหมาะที่จะนั่งกินเหล้าเคล้านารี แต่พี่อย่าลืมฉันนะ ให้ฉันมีส่วนแบ่งได้ชิมเนื้อขาวๆด้วยนะพี่” ไอ้เปี๊ยกถูมือไปมา ฝันหวานถึงส่วนแบ่งอันโอชะ
“เออน่า...ไอ้นี่ แล้วข้าจะแบ่งให้ ไม่ลืมเอ็งกับไอ้จ้อนหรอก” ลูกพี่กับลูกน้องหัวเราะประสานเสียงกันอย่างอารมณ์ดี
มธุรสเดินเล่นอยู่แถวชายหาดปล่อยความคิดให้ฟุ้งซ่านไปกับปัญหาชีวิตที่กำลังเผชิญและรุมเร้าอยู่ จนลืมเวลาและสิ่งรอบตัว มารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อลมทะเลพัดแรงขึ้น ท้องฟ้าสีครามเริ่มจะมืดมิดกลายเป็นสีเทา ดวงตะวันกำลังจะลับขอบฟ้าในอีกไม่ช้า ร่างบางจึงหมุนตัวเดินกลับขึ้นบ้านอย่างหงอยเหงา
“คุณผู้หญิงครับ” เสียงเรียกและร่างล่ำสันแข็งแรงปรากฏตัวขึ้นจากแนวต้นมะพร้าว
ทำเอาหญิงสาวที่กำลังเดินอยู่ตกใจ
“นาย...นายสุขุมนั่นเอง ตกใจหมด มาทำอะไรมืดๆค่ำๆที่นี่” มธุรสเอ่ยถาม โล่งใจที่เป็นนายสุขุม แต่ก็ไม่วายจะหวั่นใจเพราะเธอสำนึกได้ว่า ณ. เวลานี้ไม่มีใครอยู่ท้ายเกาะแห่งนี้เลย นอกจากเธอกับคนงานหนุ่มฉกรรจ์คนนี้ หญิงสาวไม่อยากจะไว้ใจใครทั้งนั้น
“วันนี้คุณปรวิตต์สั่งไว้ว่าจะกลับดึกหรืออาจจะค้างกับคุณจิลดาที่ฝั่งแผ่นดินใหญ่” คำบอกเล่าของคนงานหนุ่ม ทำเอาหญิงสาวหน้าซีดเจ็บจี๊ดที่ขั้วหัวใจ ก่อนที่ใบหน้าสวยจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มด้วยความโกรธบวกกับความหึงหวงโดยไม่รู้ตัว
“นายปรวิตต์สั่งให้ลุงพินมาอยู่เป็นเพื่อนคุณ แต่หลานของแกไม่สบาย เลยขอให้ผมมาอยู่เป็นเพื่อนคุณแทนก่อน ผมว่านี่มันก็มืดแล้วคุณผู้หญิงรีบกลับขึ้นบ้านเถอะครับ รู้สึกว่าคืนนี้จะมีพายุซะด้วย ผมได้กลิ่นฝน ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณอยู่ข้างล่างนี้ ถ้ามีอะไรก็ตะโกนเรียกผมได้เลยนะครับ ผมอยู่แถวๆนี้ล่ะ ไม่ไกลครับ” สุขุมพูดจาดีพยายามสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจให้เหยื่อสาวตายใจ ทั้งนี้มันได้เตรียมยาสลบชนิดฉับพลันมาด้วย เมื่อสบโอกาสมันจะโปะยาสลบ แล้วเอาตัวเธอไปที่หมู่บ้านชาวประมงที่เกาะสนตามที่ได้นัดหมายไว้กับไอ้เปี๊ยก
“เอ่อ...นายสุขุม เรื่องเช่าเรือข้ามฝากไปฝั่งแผ่นดินใหญ่ไปถึงไหนแล้ว”
“อ๋อ! ครับ ได้ทุกเมื่อครับ ไอ้เปี๊ยกมันกลับมาจากเยี่ยมลูกเยี่ยมเมียแล้ว ถ้าคุณจะใช้เมื่อไหร่ ก็เรียกใช้ได้เลยครับ”
“จริงเหรอ” มธุรสตื่นเต้น “ถ้าเป็นคืนนี้เลยล่ะ”
“คืนนี้!”
“ใช่ เดี๋ยวนี้เลย” หญิงสาวยืนยันหนักแน่น
“แต่นี่มันมืดค่ำแล้ว ไม่รอนายปรวิตต์ก่อนเหรอครับ”
“ไม่”
หญิงสาวรีบปฏิเสธ “ฉันจะไปคืนนี้เลย ส่วนเรื่องค่าจ้าง แล้วฉันจะจ่ายให้อย่างงาม”
ตอนนี้มธุรสไม่คิดอะไรมากไปกว่าการออกไปจากเกาะช้องนางให้ได้
“เอ่อ...เอาอย่างนั้นเหรอครับ” คนงานหนุ่มก้มหน้าเล็กน้อย ทำเป็นคิดหนัก แต่ที่แท้มันกำลังยิ้มกริ่มนึกกระหยิ่มอยู่ในใจ อันที่จริงก็ไม่ได้ผิดแผนไปมากนัก ดีเสียอีกที่จะไม่ต้องออกแรงให้เหนื่อย ในเมื่อแม่คนสวยเต็มใจที่จะไปด้วยอย่างนี้ “แต่...”
“ไม่มีแต่ เดี๋ยวนี้เลย” มธุรสตัดสินใจแล้ว
“เอ่อ...ก็ได้ครับ
ว่าแต่จะให้ผมโทรเรียกไอ้เปี๊ยกมาเดี๋ยวนี้เลยหรือเปล่าครับ” มันแกล้งพาซื่อ
“งั้นสิ นายโทรเรียกเพื่อนมาได้เลย
ขอฉันขึ้นไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าสักสิบนาที” มธุรสลิงโลดใจ
จนไม่ระแคะระคายกับภัยอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้เลยสักนิด
หญิงสาววิ่งขึ้นบ้าน
โดยมีสายตาของสัตว์ร้ายมองตามหลังร่างอรชรไปอย่างมุ่งร้ายหมายขวัญ
สุขุมผิวปากอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดว่าอะไรๆ มันจะง่ายดายขนาดนี้แทบไม่ต้องออกแรงเลย อยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงที่สวยราวกับนางฟ้าตามมันไปหมู่บ้านชาวประมงด้วยกัน
“ไป! นายสุขุม ฉันพร้อมแล้ว” มธุรสเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวกับกางเกงยีน เพื่อความทะมัดทะแมง เธอลากกระเป๋าเสื้อผ้าใบย่อมออกมาด้วย ซึ่งสุขุมก็รีบกุลีกุจอเข้าไปช่วยถือ
“เอ่อ...รอสักครู่ครับ เรือเพื่อนผมกำลังมา” สุขุมลีลาเล็กน้อยให้สมจริงสมจัง อันที่จริงมันขับเรือมากับไอ้จ้อน หญิงสาวมีท่าทีเดือนร้อนเมื่อบอกว่าต้องรอ เธอกลัวว่าปรวิตต์จะกลับมาเสียก่อน
“เมื่อไหร่ จะนานไหม”
“งั้นเราไปที่ชายหาดกันเลยก็ได้ครับ มันอาจจะมาถึงแล้วก็ได้ ดีเหมือนกันผมอยากไปถึงเกาะสนก่อนที่ฝนจะตก” คนงานเจ้าเล่ห์เผลอตัวพูดไปตามความคิดชั่วๆ แล้วหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าออกเดินนำไปก่อน
“นายสุขุมพูดว่าถึงที่ไหนนะก่อนฝนตกนะ” มธุรสตะโกนถามไล่หลัง เพราะได้ยินไม่ถนัด
“เอ่อ...ถึงฝั่ง ผมหมายถึงฝั่งแผ่นดินใหญ่นะครับ นั่น! เรือมาแล้วจริงๆด้วยครับ เร็วเข้าเถอะครับ ฝนใกล้จะตกแล้ว” สุขุมเร่งและรีบก้าวยาวๆไปที่เรือที่จอดเกยขึ้นมาบนชายหาด โดยมีหญิงสาววิ่งตาม
สุขุมโยนกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปบนเรือก่อน มธุรสรีบปีนขึ้นไปบนเรือบ้างอย่างรู้หน้าที่ มันและไอ้จ้อนสบตากันยิ้มๆ แล้วรีบเข็นเรือลงน้ำ ก่อนที่จะโหนตัวขึ้นเรืออย่างชำนาญ ไอ้จ้อนติดเครื่องยนต์แล้วเร่งเครื่องอยู่สองสามรอบก่อนที่จะขับตะบึงออกไป
มธุรสอดที่หันกลับไปมองบ้านท้ายเกาะ ที่ๆเธอใช้เวลาอยู่ร่วมกับปรวิตต์มาถึงสามสัปดาห์ไม่ได้ มีเรื่องราวหลายเรื่องระหว่างเธอกับเขาเกิดขึ้นมากมายที่นี้ มธุรสถอนหายใจทิ้งภาพบ้านท้ายเกาะไว้เบื้องหลัง ก่อนที่จะมองความมืดมิดของท้องทะเลในเบื้องหน้า
โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าอันตรายเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นกับตนเองในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้
*** จบตอนค่ะ ***
มธุรสหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ตื่นเต้นค่ะแล้วมธุรสจะเอาตัวรอดได้ยังไงเนี่ยยยย
แล้วพบกันในตอนหน้า...บทลงโทษ บทที่ 1
โอ๊ะ! โยะ! โย๋! น่ากลัวเมิ่กกกกกก
แล้วจะรู้ว่า...คุณวิตต์เวลาโกรธน่ากลัวแค่หนายยยย อิอิ
พบ เล่ห์มธุรส โฉมใหม่เปลี่ยนปก
พร้อม...ตอนพิเศษสุด สุดร้อนแรง!
ได้ที่ ร้านหนังสือนายอินทร์ ทุกสาขา
หรือ งานมหกรรมหนังสือระดับชาติ ครั้งที่ 24
02 – 13 ตุลาคม 2562 ที่ อิมแพค เมืองทองธานี
บูธ X16 จตุจักร 55 บุ๊ค สตอล
บูธ
Y04 บ้านมงคล
หรือ จะสั่งโดยตรงกับ จำปี ก็ได้ค่ะ
ความคิดเห็น