คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : แผนร้าย ซ่อนรัก (50%)
8
แผนร้าย ซ่อนรัก (50%)
อาคารผู้โดยสารขาเข้าท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ
“คุณมธุรสครับ” หญิงสาวหันไปตามเสียงเรียก
“อ้าว!คุณวิมุทร์ มาทำอะไรที่นี่คะ”
“มารับคุณรสครับ”
“มารับรส” มธุรสชี้นิ้วมาที่หน้าอกของตัวเองอย่างไม่แน่ใจ
“ครับ” วิมุทร์รับคำเสียงหนักแน่น “คุณน้อย...ให้ผมมารับคุณ”
คำตอบของวิมุทร์ทำเอาหญิงสาวหน้าเหลอประหลาดใจ ว่าทำไมปิรัณถึงได้สั่งให้ผู้ช่วยของปรวิตต์มารับเธอ แต่หญิงสาวก็ยอมส่งกระเป๋าเดินทางใบย่อมให้กับผู้ช่วยหนุ่ม เมื่อเขาแบมือขอสัมภาระไปช่วยถือ
แล้วมธุรสก็ต้องประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้วเห็นบีเอ็มดับเบิลยูครอสโอเวอร์สีขาวคันใหญ่ จนอดที่จะถามไม่ได้
“คุณวิมุทร์เอารถของคุณปรวิตต์มาขับเหรอค่ะ”
“คือว่า...” ผู้ช่วยหนุ่มยังไม่ทันที่จะตอบว่าอะไร สติสัมปชัญญะของเธอก็ดับวูบลง
มธุรสรู้สึกเหมือนตัวเองกึ่งหลับกึ่งตื่นม่านตาของเธอเปิดเพียงเล็กน้อย เห็นภาพวิวทิวทัศน์ของต้นไม้สีเขียวชอุ่มสลับทุ่งหญ้าสีเหลืองทองที่วิ่งผ่านสายตาไปเรื่อยๆเหมือนไม่มีวันจบสิ้น เปลือกตาของเธอหนักอึ้งอีกครั้ง หญิงสาวพยายามฝืนที่จะลืมตาขึ้นให้ได้ แต่ทว่าเปลือกตาของเธอในยามนี้ช่างหนักเกินกว่าที่จะต้านทานไว้ได้ อีกไม่กี่วินาทีต่อมาเธอก็ผล็อยหลับไปอีกด้วยความอ่อนเพลียและฤทธิ์ยาสลบที่ยังไม่หมดดี
“คุณวิตต์ครับ เห็นทีพายุจะเข้าคืนนี้ คุณวิตต์ไม่ค้างบ้านลมหวลที่หัวเกาะสักคืนก่อนเหรอครับ แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปบ้านท้ายเกาะ” ชายสูงวัยบอกกับเจ้านายหนุ่มที่เพิ่งขับรถมาจอดที่ท่าเทียบเรือ ปรวิตต์เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่เริ่มมืดมิดด้วยพระอาทิตย์กำลังจะอัสดงประกอบกับเงาทะมึนของเมฆฝนเข้าปกคลุม
“ไม่ล่ะลุงพิน ฉันจะไปคืนนี้เลย ลุงไปขนกระเป๋าที่ท้ายรถลงเรือ แล้วผมจะรีบไปให้ถึงบ้านท้ายเกาะ ก่อนที่พายุจะเข้า” เจ้านายหนุ่มสั่งแล้วเดินกลับไปที่รถ เขาเข้านั่งที่ๆนั่งประจำคนขับอีกครั้ง แล้วกดโทรศัพท์ติดต่อวิมุทร์ผู้ช่วยหนุ่มที่กรุงเทพ เพื่อสั่งงานบางอย่างและกำชับให้คอยสังเกตการณ์ที่กรุงเทพ หลังจากที่มธุรสหายตัวไป
ปรวิตต์ลงมาคุมงานก่อสร้างรีสอร์ทบนเกาะช้องนางได้สองสัปดาห์เต็ม แต่เขามีความจำเป็นที่จะต้องขับรถขึ้นมากรุงเทพสองสามวันเพราะมีประชุมด่วนของผู้บริหาร แล้วเลยถือโอกาสแวะเยี่ยมมารดาที่กำลังพักผ่อนอยู่ที่หัวหินด้วย
ปรวิตต์รู้มาว่ามธุรสจะเดินทางกลับจากมัลดีฟส์ถึงกรุงเทพในเที่ยวบินแรกของเช้ามืดวันนี้ เขาจึงมาดักรอที่สนามบิน เพื่อที่จะเอาตัวเธอไปอยู่ที่เกาะช้องนางด้วยกันสักระยะหนึ่งก่อน เพราะถ้ายังขืนปล่อยเธอไว้ที่กรุงเทพก็รังแต่จะสร้างปัญหาให้กับครอบครัวของเขาอย่างไม่จบสิ้น
ร่างอรชรที่สลบไสลอยู่บนเบาะที่นั่งข้างคนขับเริ่มขยับรู้สึกตัว หลังจากที่หญิงสาวหลับยาวเกือบสิบชั่วโมง มธุรสลืมตาขึ้นแล้วกลอกลูกตาไปรอบๆ พยายามคิดว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เธอนิ่งคิดอยู่สักพักก็เริ่มลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเช้ามืดได้ ก็ถึงกับทะลึ่งพรวดขึ้นทั้งตัว เธอเห็นผู้ชายตัวโตนั่งอยู่ข้างๆบนเบาะที่นั่งคนขับ ใบหน้าคมสันด้านข้างนั้นเรียบเฉย สายตาของเขามองตรงไปยังท้องฟ้าด้านหน้าที่เริ่มมีความมืดสลัวเข้าปกคลุม
“คุณปรวิตต์” มธุรสเรียกชื่อเขาด้วยความตกใจ “นี่หมายความว่ายังไง แล้วที่นี่ที่ไหน” หญิงสาวมองไปรอบๆด้วยความงุน...งง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและยากที่จะคาดเดาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ที่แน่ๆ เมื่อเช้าเธอเกิดเป็นลมหมดสติไปอย่างกะทันหันต้องเป็นฝีมือของเขาอย่างแน่นอน
“คุณต้องการอะไร คุณทำแบบนี้ทำไม” เสียงของเธอสั่นเครือไปเล็กน้อยด้วยความหวั่นใจ แต่ก็ไม่มีคำตอบใดๆ นอกจากเสียงหัวเราะ หึ...หึ ในลำคอ
“ฉันถามว่าคุณต้องการอะไรคุณปรวิตต์” มธุรสขึ้นเสียงเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งยังนิ่งเฉย “คุณไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือไง”
“ถามว่าฉันต้องการอะไรและถ้าฉันบอกในสิ่งที่ต้องการ เธอจะให้ฉันได้ไหมล่ะ มธุรส” ปรวิตต์ถามกลับ นัตน์ตาเป็นประกายวาววับมองเธออย่างมีความหมายอย่างที่หญิงสาวเห็นแล้วอดที่จะขนลุกร้อนซู่ขึ้นทั้งตัวไม่ได้
“ละ...แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ คุณปรวิตต์”
“ต้องการสั่งสอนผู้หญิงนิสัยเสียอย่างเธอ” คำตอบของเขาสร้างความงุนงงและผิดหวังอยู่ลึกๆ ซึ่งมธุรสเองก็ไม่แน่ใจว่า ตัวเองต้องการคำตอบแบบไหนจากเขากันแน่
“ที่มักง่าย หวังสบายทางลัด ยอมถึงขั้นขายศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงโดยไม่คำนึงถึงความผิดชอบชั่วดีลูกเขาผัวใครก็ไม่เว้น” ชายหนุ่มบริภาษต่อเสียงเข้ม นัตน์ตาเป็นประกายหยามหยัน ทำให้มธุรสงุนงงมากขึ้นไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด
“คุณปรวิตต์ คุณต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ ฉันไม่รู้คุณพูดอะไรและหมายถึงใคร”
“ไม่ต้องมาทำหน้าซื่อตาใส ผู้หญิงอย่างเธอนี่เจ้ามารยาหลายร้อยหลายพันเล่มเกวียนนัก ฉันไม่ใช่คุณพ่อหรือนายชยุทธ์ที่จะได้หลงเสน่ห์เธอหัวปักหัวปำจนแยกแยะอะไรไม่ออก เป็นไงล่ะอยู่กับคุณพ่อมาตั้งเกือบสามปีปอกลอกไปได้แล้วเท่าไหร่ แล้วนี่ยังหารำไพ่พิเศษด้วยการไปเสนอขายนายชยุทธ์ถึงมัลดีฟส์เป็นอาทิตย์ๆ ก็คงจะได้มาไม่น้อยล่ะสิงานนี้” เขากวาดสายตาขึ้นลงไปทั่วร่างอรชรเหมือนประเมินราคาสินค้าหยาบคาย
“ไม่คิดจะเสนอขายฉันบ้างเหรอ ถ้าเธอบริการดี ถึงใจ ฉันอาจจะจ่ายไม่อั้นไม่แพ้ผู้ชายคนอื่นๆของเธอก็ได้นะ” ปรวิตต์หัวเราะหยามหยันได้อย่างน่าเกลียด
มธุรสสะบัดฝ่ามือเข้าใส่ใบหน้าคมสันเต็มแรงด้วยความรู้สึกสุดจะทนกับคำพูดที่ดูถูกเสียดสีกับสายตาที่เหยียดหยาม เขาหยุดหัวเราะนัตน์ตาวาววับด้วยความโกรธ เม้มริมฝีปากแน่นเพื่อระงับอารมณ์ ก่อนที่จะเปิดประตูก้าวลงจากรถ แล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูรถด้านที่เธอนั่งอยู่ เขาฉุดกระชากร่างบางให้ลงมาจากรถ
“ลงมา...ไปลงเรือ” ปรวิตต์สั่งด้วยน้ำเสียงกระด้าง
To be continue…
โอ๊ยยยย! อยากถูกจับ คริ คริ
คุณวิตต์จะเอาตัวมธุรสไปไหนคร๊ะ
ต้องลงเรือตามไปดูต่อในวันพรุ่งนี้ค่ะ
อยากถูกจับตัวไปบ้างจัง 55555
หนังสือ ‘เล่ห์มธุรส’ โฉมใหม่
พร้อมตอนพิเศษ Underneath her red clothes hot!
อัลรัย เอ่ย! แฝงอยู่ใต้ชุดแดงแรงส์ฤทธิ์ คริ คริ
สั่งเข้ามาได้เลยนะคะ
พร้อมส่งต้นเดือนตุลาคม นี้ พร้อมๆ กับงานสัปดาห์หนังสือ ค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
ความคิดเห็น