ข้านี่แหละดาบที่แข็งแกร่งที่สุด - นิยาย ข้านี่แหละดาบที่แข็งแกร่งที่สุด : Dek-D.com - Writer
×

    ข้านี่แหละดาบที่แข็งแกร่งที่สุด

    อุตส่าห์เจอผู้ใช้คนใหม่สักที แต่เธอดันเป็นแวมไพร์โลลิไร้สมองซะงั้น การเดินทางของดาบสุดเทพอย่างผมกับแวมไพร์บ๊องๆ จะเป็นอย่างไรต่อไปกันนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    1,769

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    1.76K

    ความคิดเห็น


    27

    คนติดตาม


    90
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  9 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 เม.ย. 65 / 09:50 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    [บันทึกที่ 1]

    "บอกความใฝ่ฝันของเจ้ามาสิ"

     

    "ผมน่ะอยากฟาดฟันศัตรูทุกคน ไม่ว่ามันจะเก่งมาจากไหน ผมจะฟันมันให้ร่วงเลย"

     

    นั่นแหละครับ จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ทำให้ผมมาเกิดใหม่ในโลกเวทมนตร์ แต่ทำไมกันไอ้คุณพระเจ้า!! ทำไม!! ทำไมผมถึงเป็นดาบกันล่ะ!!

    .

    .

    .

    [บันทึกที่ 81732]

    จากนั้นก็ผ่านมานานมากๆ นานจริงๆ ผมก็เลิกนับปีตั้งแต่เลขมันเกิน 500 ปีมาแล้ว แต่ก็คงไม่ต่ำกว่า 1000 ปี แล้วแน่ๆถ้าให้ผมเดา

     

    แต่ตอนนี้ผมน่ะ ถูกทิ้งแหละครับ ใช่! ผมถูกทิ้ง .ไม่ใช่เพราะผมหมดประโยชน์หรอกนะ แต่ผู้ใช้ผมน่ะสิที่ไม่อยู่แล้ว ไม่ใช่ไปไหนหรอก เธอก็อยู่ตรงหน้าผมนี่แหละ แต่ทำไมถึงบอกว่าถูกทิ้งน่ะหรอ? เพราะว่าเธออยู่ในหลุมศพข้างหน้าผมไง

     

    เธอน่ะ..ผู้ใช้ของผมน่ะ สิ้นอายุขัยซะแล้วน่ะ 'ฮ่า ฮ่า' ถึงแม้เธอจะเป็นเอลฟ์ก็ตาม แต่เธอก็มีอายุขัยแค่ 500 ปีเท่านั้นเอง ตลกชะมัด ทั้งที่ผมเป็นอมตะแท้ๆ

     

    "ฮึก..ทั้งๆที่บอกจะไม่มีทางทิ้งฉันไปแท้ๆ ฮึก.. ทั้งๆที่บอกจะอยู่ด้วยกันแแท้ๆ ฮึก.. เธอมันคนโกหก 'เทียร์' "

     

    ถึงจะผ่านมือใครมาหลายคน แต่ทุกคนก็เป็นมนุษย์ จึงมีอายุขัยน้อย ทำให้เทียร์คือคนที่ผมผูกพันที่สุด และเป็นคนที่คุยกับผมอย่างสนุกสนาน เหมือนผมเป็นมนุษย์คนหนึ่ง จนผมเผลอหลงรักเธอเข้าแล้วแหละ

    .

    .

    .

    [บันทึกครั้งสุดท้าย]

    นี่คงเป็นการบันทึกครั้งสุดท้าย ไม่รู้ว่านานเท่าไรแล้วที่ผมอยู่ที่หลุมศพนี่ แต่ผมกับไม่สามารถลบความรู้สึกนี้ออกไปได้เลย ผมตัดสินใจที่จะหลับไหลอยู่ที่นี่ ขอแค่เพียงได้อยู่กับเทียร์อีกสักหน่อยก็ยังดี.......

    .

    .

    .

    "เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป"

    .

    .

    .

    "อ่า.. ใครมันเสียงดังเอะอะกันจัง คนจะหลับจะนอนโว้ยย!!"

    .

    นานเท่าไรกันที่ผมหลับไป 10 ปี 100 ปี ไม่สิ 1000 ปี งั้นหรอ

    .

    .

    "เด็ก?"

     

    "ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ!! เห็นอย่างงี้ฉันก็อายุไม่ต่ำกว่า 500 ปีแล้วเชียวนะ"

    .

    .

    "ฉันเป็นแวมไพร์ต่างหาก!"

     

    อะไรกัน!? แวมไพร์หรอ? ตั้งแต่มาเกิดใหม่หลายพันปี ไม่มีเผ่าพันธุ์นี้หนิ!?

    .

    .

    "เพราะฉันเป็นสายเลือดบริสุทธิ์ ฉันจึงเป็นอมตะ"

     

    อย่ามาตลกน่า อายุขัยไม่จำกัดงั้นหรอ? มันมีด้วยรึไงกัน แล้วความรู้สึกนี่มันอะไรกัน..ทำไม? ทำไมข้าถึงรู้สึกดีใจกันล่ะ?

    .

    .

    "ตัดสินใจแล้ว! ทำสัญญากับข้าซะสิ แวมไพร์น้อย"

    .

    .

    .

    [บันทึกการเดินทางกับแวมไพร์ตัวน้อย START]

     

    Seraphia D Bloody

     

    Logios

     

    -----

    แต่งหาประสบการณ์ครับผม ไม่มีเวลาลงตายตัว แต่จะพยายามครับผม เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ

    ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น