Oh!!! ผมเป็นแฟนกับหนุ่มฮอต

   เฮ้อออออออ น่าเบื่อออ ทำไมคนอย่าง เชมเปญต้องมานั่งรอไคสักคนอย่างนี้ด้วยนะ แทนที่จะได้รีบกลับบ้านไปอ่านหนังสือเตรียมบทเรียนที่อาจารย์สอนไปแท้ๆ ดันต้องมานั่งโชว์ความหล่อของตนเองแก่รุ่นพี่ทุกคนเสียได้(-_-)
   
   สวัสดีคร้าบบบ กระผมนาย ชุนวัตร อัครนิกรกุล หรือ เรียกสั้นๆว่า เชมเปญ ปีนี้มอายุ 19 แล้วฮะ ปีนี้ผมเป็นน้องปีหนึ่งแห่งมหาลัย...หลังจากที่สัปดาห์แรกได้รับการรับน้องอย่าง โหด เถื่อน ก็แหงละ ผมอยู่คณะวิศวะนี่นาเรื่องการรับน้องคงไม่มีทางที่จะออมมือกันอยู่แล้วละ
   
   แต่ตอนนี้ผมเซ็งอย่างมากๆถึงมากที่สุด เพราะไอ้ชินมันปล่อยให้ผมรอมันอยู่เกือน 20 นาทีแล้วครับ มันบอกว่ามันไปเข้าห้องน้ำจะรีบกลับมา สงสัยตอนนี้มันจะตกส้วมตายไปแล้วมั้ง เซ็งๆๆๆ

"เห้ยยย แฮกๆ มึงโทษทีที่ให้ แฮกๆ รอนาน"ไอ้ชินพูดไปพร้อมกับหอบ นี้ถ้าไม่บอกว่าไปเข้าห้องน้ำผมคงคิดว่ามันไปแข่งวิ่ง 4 คูณ 100 เมตรมาแน่ๆ
"เออๆรีบไปกินข้าวกันซะทีดิ หิวจะตายแล้วเนี่ย"
"เออๆปะ"

   นาย ชนะเกล้า รัตนเสถียร หรือ ชิน เพื่อนสนิทผมเองครับ รู้จักกันตั้งแต่ประถม เราจึงจะรู้ใจกันเสมอ ไอ้ชินมันเป็นคนที่กวนตีน แต่อบอุ่น อยู่ด้วยแล้วสบายใจ มันชอบกวนประสาทผมประจำแต่ถ้าผมโกรธมัน มันเองก็ต้องง้อผมอยู่ดี

ผลั่ว โอ๊ย
"ไอ้ชิน มึงมาตบหัวกูทำไมวะครับ"แม่งเจ็บโคตร
"มึงชอบเหม่อวะ จะกินเชี่ยไรเดี๋ยวกูไปซื้อให้"
"เหมือนเดิม"
"เออ อย่าไปไหนนะ เดี๋ยวเพื่อนกูจะโดนฉุดเอายิ่งน่ารักอยู่"
"ไอ้เหี้ยชิน"แม่งวิ่งไปแล้ว น่ารงน่ารักอะไรกัน อย่างเนี้ยหล่อชัดๆดูยังไงว่าน่ารัก เชอะงอลแล้ว

   ระหว่างรอผมก็เอาไอพอดขึ้นมาฟังไปเพลินๆแล้วก็คิดอะไรเล่นๆถ้าเกิดว่าจู่มีคนมาขอผมไปเป็นแฟนกลางโรงอาหารผมควรจะตอบไปว่ายังไงดี ตกลงถ้าน่ารักและบวก ไม่ตกลงถ้าสวยมากเกินไป

พรึ่บ ใครวะแม่งมากระชากแขนกู
"นี่ไงคนนี้ไงแฟนใหม่ของวิช แล้วทีหลังก็ไม่ต้องมายุ่งกับเราอีก"อะไรวะเนี้ย พล่ามเชี่ยไร แล้วใครแฟนมึง แล้วมึงจะบีบแขนกูไปอีกนานแค่ไหนกูเจ็บนะสัส
"บ้าหรอวิช นั้นมันผู้ชายนะดาวไม่เชื่อหรอก"พอยัยดาวพูดเสร็จ คนที่ชื่อ วิช มั้ง ก็หันมามองทางผมมันทำตาโตด้วยอาการตกใจแล้วมันก็รีบปรับสีหน้าให้ดูปกติที่สุด
"ก็วิชอยากเปลี่ยนแนวมั้งไม่ได้หรอไง"
"แล้วดาวจะเชื่อได้ไงว่าวิชกับไอ้หน้าหวานนี้เป็นแฟนกันจริงๆอย่างี่วิชบอก"
"..."เชี่ยแม่งอะไรกันเนี้ยคุยกันไม่เห็นหัวกูเลย ทะเลาะอะไรกันทำไมต้องเอากูไปเกี่ยวด้วย
"เห็นไหมไม่ได้เป็นแฟนกันจริงจริงๆด้วย"
"วิชบอกว่าเป็นก็เป็นสิดาว"
"ทำให้ดาวเชื่อสิ"ยัยดาวพูดท้าทายยืนกอดอก ตอนนี้คนเกือบทั้งโรงอาหารเล็งพวกเราเป็นจุดสนใจ
"ได้"
"..."
"นี่ขอโทษนะยืมปากหน่อยนะ ขอบใจนายมาก"นายวิชหันมาพูดกับผมเบาๆ แล้วก็พูดเองเออเองจนเสร็จ ผมชักทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของทั้ง 2 แล้วนะแทนที่จะได้กินข้าวอย่างมีความสุขกลับต้องมายืนหน้าโง่อยู่ตรงนี้ อย่างนี้ต้องต่อว่าซักหน่อยแล้ว
"นี่นะ......"เสียงผมหายไปเพราะว่าโดนไอ้นายวิชนั่นมันประกบปาก แล้วทำไมคนทั้งโรงอาหารต้องทำเสียงฮือฮาอย่างนั้นด้วย ผมก็แค่โดนจูบกลางโรงอาหารเองนะ เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะ โดนจูบกลางโรงอาหาร

...โดนจูบกลางโรงอาหาร...

....โดนจูบ....

....จูบบบบบ....

นี่มันอะไรกันเนี้ย



ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ นี่คือการแต่งสด ของ มิ้นท์ และนี้ก็เป็นเรื่องแรกของมิ้นท์ด้วย มีคำผิดตรงไหนบอกด้วยนะคะ ตอนหน้าจะเอาอิมเมจตัวละครมาให้ชมกันเน้ออ บ๊ายบายยยย