ใจงาม - นิยาย ใจงาม : Dek-D.com - Writer
×

    ใจงาม

    "เอาลูกของฉันมานะ ถ้าฉันไม่อยู่แล้วใครจะป้อนนมป้อนข้าว ใครจะพาพวกแกเข้านอน เวลาร้องไห้ใครจะปลอบ ฉันอุ้มท้องมาตั้งเก้าเดือนนะ อยากได้ลูกมากก็ไปมีกับเมียใหม่นายสิ นี่มันลูกฉัน!"

    ผู้เข้าชมรวม

    10,656

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    10.65K

    ความคิดเห็น


    36

    คนติดตาม


    73
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  44 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  9 ต.ค. 65 / 15:56 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    มาคอส : หนุ่มหล่อเสน่ห์แพรวพราว ลูกผสมเชื้อสายบราซิลเลี่ยน ไทย อังกฤษ ชื่นชอบกีฬาทางน้ำและท้าทายความเสี่ยงทุกชนิด ใช้ชีวิตอิสระสุดขีดไม่เหมือนใคร ออกจากบ้านหาเงินเลี้ยงดูตัวเองมาตั้งแต่วัยรุ่นเพราะไม่ยอมอยู่ในกรอบที่ครอบครัวผู้มั่งคั่งขีดไว้ แต่อะไรที่ควรเป็นของเขา…เขาก็ไม่ยอมให้มันกับใครไปเช่นกันไม่ว่าต้องแลกมาด้วยสิ่งใด

    งามตา  : เด็กสาวหน้าหวานผู้สู้ชีวิต ปากกัดตีนถีบ เติบโตมากับยายแปลกหน้าที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่แบเบาะหลังจากแม่ที่เขาว่ากันว่าทำอาชีพอย่างว่าทิ้งเอาไว้ไม่ดูดำดูดี ทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวเดียวที่รู้จักมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะถูกเหยียดหยามให้ต่ำต้อยเช่นไรแต่เธอคนนี้ก็ไม่เคยยอมแพ้ให้กับชะตาชีวิต 

    ตัวอย่างจากบางตอน

    “จะทำอะไรกัน หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เสียงแหลมทำให้คนทั้งคู่สะดุ้งตกใจแยกออกจากกัน

    “นังบ้า อย่ามายุ่งกับผัวฉันนะ” 

    งามตาพุ่งเข้าไปผลักผู้หญิงที่สูงใหญ่กว่าหลายเท่าอย่างไม่เกรงกลัว หากเป็นในเวลากลางวันหรือมีแสงไฟเพียงพอคงมองเห็นได้ชัดเจนว่าใบหน้าของเธอในยามนี้มันดุร้ายยิ่งกว่าเสือเสียอีก

    “หยุดเดี๋ยวนี้ เสียสติไปแล้วหรือไง” มาคอสกระชากแขนเล็กดึงรั้งอย่างหนักมือ

    ความโมโหร้ายเอาแต่จะเข้าไปทำร้ายร่างกายผู้หญิงอีกคนที่ตนพามาทำให้ต้องออกแรงฉุดรั้งอยู่อย่างทุลักทุเล จำต้องบอกให้อีกฝ่ายกลับไปเสียก่อน ขอเวลาจัดการกับความบ้าระห่ำของคนของตนเองให้รู้เรื่องตามลำพัง

    “ฮือ คนโกหก ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งกับคนอื่นไง ฉันมีแต่นายคนเดียวแล้วทำไมนายไม่ทำตามสัญญา” งามตาแผดเสียงแต่สั่นเครือร้องไห้เสียใจกับสิ่งที่กำลังประสบอยู่

    ออกแรงเข้าทุบตีร่างใหญ่หนักมือจนเขาต้องยึดจับข้อมือทั้งสองข้างบีบรัดแน่นและผลักออกไประบายอารมณ์ของตนเองเช่นกัน

    “ก็เธอไม่ให้ฉันเอามากี่คืนแล้ว”

    “อยากเอาฉันมากใช่ไหม กลับบ้านกันเลย ไปเอาฉันเลยแต่อย่ามีคนอื่นอีกได้ไหม เอาแค่ฉันคนเดียวได้ไหม ฉันจะไม่งี่เง่าอีก” เสียงของความเสียใจสะอึกสะอื้นคนฟังแทบไม่ได้ศัพท์

    “เธอมันบ้า สงบสติอารมณ์ซะ ก่อนคนในร้านจะรู้กันหมด”

    ท่าทีหงุดหงิดรำคาญใจเกรงกลัวแต่จะมีคนล่วงรู้ความสัมพันธ์ระหว่างกันยิ่งย้ำลงแผลเก่าให้เจ็บช้ำยิ่งไปกว่าเดิม มองดูแผ่นหลังที่กำลังเดินหนีไปจากความน่าอึดอัดใจน้ำตารินไหลอาบสองแก้ม

    --

    Note :

    เปิดเรื่องใหม่ไว้ก่อนค่ะ เรื่องนี้อยากเขียนแบบนางเอกสู้กลับ สู้แบบยิบตา

    สู้จนเราต้องสงสารในความโดนรังแกแต่ไม่ยอมแพ้ของนาง (น่าสงสารอีกแล้วค่ะ 5555)

    เรื่องนี้น่าจะออก ebook ไวหน่อยค่ะ ^__^ 

    --

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียนแบบ ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โนการเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

    นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้นชื่อของบุคคลและสถานที่มิได้มีอยู่จริง

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น