นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
วิญญาณสาวใจพยาบาท
ยุ้ยก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ เธอเป็นคนน่ารัก ใจดี และมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งเธอตกเป็นเหยื่อของกลุ่มอันธพาลในละแวกหมู่บ้าน พวกเขารุมทำร้าย และทรมานเธอ ทั้งร่างาย และจิตใจ ยุ้ยกลายเป็น
ผู้เข้าชมรวม
47
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
47
หมวด : ระทึกขวัญ / ผี
อัปเดตล่าสุด : 5 มี.ค. 66 / 10:08 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ยุ้ยก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ เธอเป็นคนน่ารัก ใจดี และมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งเธอตกเป็นเหยื่อของกลุ่มอันธพาลในละแวกหมู่บ้าน พวกเขารุมทำร้าย และทรมานเธอ ทั้งร่างาย และจิตใจ ยุ้ยกลายเป็นคนที่ต้องตกนรกทั้งที่มีชีวิตอยู่ แม้จะร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่มีใครมาช่วยเธอ ในที่สุด การกลั่นแกล้งก็มากเกินไปสำหรับยุ้ยที่จะรับมือ และเธอก็ตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเอง
ข่าวการเสียชีวิตของยุ้ยแพร่กระจายไปทั่วเมืองอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างตกใจและเสียใจกับจุดจบอันน่าเศร้าของเธอ กลุ่มคนอันธพาลที่ทรมานเธอพยายามทำเหมือนว่าพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเธอ แต่ทุกคนรู้ความจริง
หลายปีผ่านไป กลุ่มอันธพาลก็ดำเนินชีวิตต่อไปตามปกติ พวกเขาเข้ามหาวิทยาลัย มีงานทำ และเริ่มต้นครอบครัว อย่างไรก็ตาม ความผิดที่พวกเขาทำกับยุ้ยไม่เคยจางหายไปจากพวกเขา พวกเขาพยายามจะลืมมัน แต่มันก็ยังคงตามหลอกหลอนในใจพวกเขาอยู่
พวกเขารู้เพียงเล็กน้อยว่าวิญญาณของยุ้ยยังคงวนเวียนอยู่ในบริเวณนั้น วิญญาณของเธอยังคงกระสับกระส่าย หาทางแก้แค้นผู้ที่ทำร้ายเธอ วิญญาณของเธอโกรธ และเธอต้องการความยุติธรรมสำหรับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่เธอได้รับ
กลุ่มคนอันธพาลเติบโตขึ้นและเป็นผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จแล้ว พวกเขาไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว แต่พวกเขาตัดสินใจจัดงานปาร์ตี้คืนสู่เหย้า ณ จุดเดียวกับที่พวกเขาเคยรุมทำร้ายยุ้ยเมื่อหลายปีก่อน พวกเขารู้สึกตื่นเต้นที่ได้พบหน้ากันและระลึกถึงอดีตของพวกเขา แต่พวกเขารู้เพียงเล็กน้อยว่าวิญญาณของยุ้ยยังคงวนเวียนอยู่ในบริเวณนั้น
เมื่อพวกเขามาถึงจุดนั้น พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่ามีมวลอากาศที่ไม่ดีปกคลุมอยู่ทั่วบริเวณนั้น พวกเขาหัวเราะออกมาโดยคิดว่ามันเป็นเพียงความคิดไร้สาระ คิดไปเอง เป็นเพียงจินตนาการอันไร้สาระของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อค่ำคืนดำเนินไป เรื่องแปลกๆ ก็เริ่มเกิดขึ้น วัตถุเคลื่อนที่ได้เอง ประตูปิดดังปัง และได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ยุ้ย็เหมือนผู้หินอื่นๆ เธอเป็นนน่ารั ใี และมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ อย่าไร็าม วันหนึ่เธอเป็นเหยื่ออลุ่มอันธพาลในละแวหมู่บ้าน
พวเารุมทำร้าย และทรมานเธอ ทั้ร่าาย และิใ ยุ้ยลายเป็นนที่้อนรทั้ที่มีีวิอยู่ แม้ะร้ออวาม่วยเหลือ
แ่็ไม่มีใรมา่วยเธอ ในที่สุ ารลั่นแล้็มาเินไปสำหรับยุ้ยที่ะรับมือ และเธอ็ัสินใปลิีวิัวเอ
่าวารเสียีวิอยุ้ยแพร่ระายไปทั่วเมืออย่ารวเร็ว ทุน่าใและเสียใับุบอันน่าเศร้าอเธอ
ลุ่มนอันธพาลที่ทรมานเธอพยายามทำเหมือนว่าพวเาไม่มีส่วนเี่ยว้อับารายอเธอ แ่ทุนรู้วามริ
หลายปีผ่านไป ลุ่มอันธพาล็ำเนินีวิ่อไปามปิ พวเาเ้ามหาวิทยาลัย มีานทำ และเริ่ม้นรอบรัว วามผิที่พวเาทำับยุ้ยไม่เยาหายไปาพวเา
พวเาพยายามะลืมมัน แ่มัน็ยัามหลอหลอนในใพวเาอยู่พวเารู้เพียเล็น้อยว่าวิาอยุ้ยยัวนเวียนอยู่ในบริเวนั้น
วิาอเธอยัระสับระส่าย หาทาแ้แ้นผู้ที่ทำร้ายเธอ วิาอเธอโรธ และเธอ้อารวามยุิธรรมสำหรับวามเ็บปวและวามทุ์ทรมานที่เธอไ้รับ
ลุ่มนอันธพาลเิบโึ้นและเป็นผู้ให่ที่ประสบวามสำเร็แล้ว พวเาไม่ไ้เอันมาหลายปีแล้ว
แ่พวเาัสินใัานปาร์ี้ืนสู่เหย้า ุเียวับที่พวเาเยรุมทำร้ายยุ้ยเมื่อหลายปี่อน
พวเารู้สึื่นเ้นที่ไ้พบหน้าัน และระลึถึอีอพวเา แ่พวเา็มีวามรู้สึแอบลัวเล็น้อยว่าวิาอยุ้ยยัวนเวียนอยู่ในบริเวนั้น
เมื่อพวเามาถึุนั้น พวเาอไม่ไ้ที่ะรู้สึไม่สบายใ ราวับว่ามีมวลอาาศที่ไม่ีปลุมอยู่ทั่วบริเวนั้น
พวเาหัวเราะออมาโยิว่ามันเป็นเพียวามิไร้สาระ ิไปเอ เป็นเพียินนาารอันไร้สาระอพวเา
เมื่อ่ำืนแห่านปาร์ี้ยัำเนินไป ทุน็สนุันเ็มที่ และเรื่อแปลๆ ็เริ่มเิึ้น วัถุเลื่อนที่ไ้เอ ประูปิัปั
และไ้ยินเสียหัวเราะแผ่วเบาอเ็หิัวเล็ ๆ ในอนแรพวเาพยายามที่ะเพิเย แ่เหุาร์ประหลา็เพิ่มระับึ้นเรื่อยๆ พวเาเริ่มรู้สึราวับว่าถูับามอ
และอาาศรอบัว็เย็นยะเยือล พวเาเริ่มสสัยว่าพวเาิผิหรือเปล่าที่ัานืนสู่เหย้า ุนี้ เมื่อ่ำืนอานปาร์ี้ผ่านไป
พวเาเริ่มสัเว่าสมาิในลุ่มหายัวไปอย่าไร้ร่อรอลทีละน พวเาออ้นหาันแ่็ไม่พบ
วามระหนใเริ่มลืบลานเ้ามา พวเาเริ่มรู้สึลัวว่ามีบาอย่าผิปิร้ายแร พวเารู้ว่าพวเาถูหลอหลอน แ่พวเาไม่รู้ว่าเพราะอะไรันแน่
นระทั่พวเาเห็นวิาไร้บลมหายใอยุ้ยยืนอยู่่อหน้าพวเาแบบะๆ พวเาึไ้รู้วามริ วิาอยุ้ยหาทาแ้แ้นผู้ที่ทำร้ายเธอ และพวเาือเป้าหมายอเธอ
ลุ่มวัยรุ่นอันธพาล้อเผิับผลอารระทำในอีอพวเา และวิาอยุ้ยะไม่สบสุนว่าะไ้รับวามยุิธรรมืนมา
ในะที่ลุ่มอันธพาลยั้นหาเพื่อนที่หายไปอพวเา สิ่แปลๆ ็เริ่มเิึ้นรอบัวพวเา พวเาไ้ยินเสียนเินเสียัเมื่อไม่มีใรอยู่ที่นั่น
และพวเาเห็นเาเลื่อนัวอย่าไร้ที่มา พวเาพยายามสลัวามิออาสมอ โยิว่ามันเป็นเพียเพราะวามเมาสุรา
มโนเพ้อเอไปเออพวเา แ่เหุาร์ประหลายับานปลาย ไม่บแ่นั้น ในไม่้าพวเา็ิไ้ว่าพวเาถูวิาอาาอยุ้ยามหลอหลอน
พวเาไ้ยินเสียหัวเราะอเธอและเห็นร่าวิาอเธอปราึ้นและหายไปสลับไปมาลอทั้ืน ลุ่มนอันธพาลพยายามอ้อนวอนเธอ โยบอเธอว่าพวเาเสียใับสิ่ที่พวเาทำลไป
แ่วิาอยุ้ยไม่ยอมแพ้ เธอโรธัและ้อารวามยุิธรรมสำหรับวามเ็บปวและวามทุ์ทรมานที่เธอ้อทน ในทุ่ำืน สมาิอลุ่มยัหายไปทีละน
พวเาพบว่าัวเอิับั ไม่มีทาหนีวามโรธเรี้ยวอวิาอยุ้ยไ้เลย อาาศเริ่มเย็นลและวามมื็ูเหมือนะเ้ามาใล้พวเา พวเาหวาลัวและไม่รู้ะทำอย่าไร
ในที่สุแ๋วสมาินสุท้ายอลุ่มที่รอีวิ็เผิหน้าับวิาอยุ้ย เธอร้ออารให้อภัย ยอมรับวามผิอเธอในารายอยุ้ย วิาอยุ้ยรู้สึท่วมท้นไป้วยวามเศร้า
และในที่สุเธอ็พบับวามสบสุ เธอหายไปในวามมื ทิ้วามรู้สึว่าเปล่าและวามเศร้าไว้ ลุ่มนอันธพาลลุ่มนั้นถูทิ้ให้รับผลอารระทำในอี
พวเารู้ว่าพวเาเป็น้นเหุให้ยุ้ย้อาย และพวเาะ้ออยู่ับวามรู้สึผิในในั้นไปลอีวิ
ำรวสืบสวนารหายัวไปอลุ่มและพบหลัานที่นำพวเาไปสู่ร่าอยุ้ย พวเาระหนัว่าในที่สุวามยุิธรรม็มาถึ และอนนี้วิาอยุ้ย็สบสุแล้ว
แ๋วเป็นสมาินสุท้ายที่ยัมีีวิรอในลุ่ม เธอพบว่าัวเออยู่อย่าโเี่ยว ถูห้อมล้อม้วยวามมืมิ และไม่มีทาหนี
เธอรู้ว่าเธอ้อเผิับวิาอยุ้ยและวิวอนอารให้อภัย ะที่เธอหันลับไป เธอเห็นร่าวิาอยุ้ยยืนอยู่รหน้าเธอ แ๋วรู้สึถึลื่นแห่วามลัวและวามโศเศร้าที่ปลุมเธอ
เธอรู้ว่าวิาอยุ้ยโรธแ้นและ้อารแ้แ้นสำหรับวามเ็บปวและวามทุ์ทรมานที่เธอ้อทน
แ๋วุเ่าลและร้ออารให้อภัย เธอยอมรับวามผิในารายอยุ้ยและบอวิาอยุ้ยว่าเธอเสียใับสิ่ที่เธอทำลไป
เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลอีไ้ แ่เธอหวัว่าวิาอยุ้ยะพบว่าอยู่ในใอเธอที่ะให้อภัยเธอ
แ๋วประหลาใ วิาอยุ้ยหยุและฟัเธอ เธอสัมผัสไ้ถึารปราัวอยุ้ยรอบัวเธอ แ่เธอไม่รู้สึถูุามอี่อไป
ร่าล้ายวิาอยุ้ยเริ่มาหายไป และแ๋วรู้ว่าในที่สุเธอ็พบับวามสบสุ เมื่อวิาอยุ้ยหายไปในวามมื
แ๋วถูทิ้ให้อยู่ามลำพั รายล้อมไป้วยวามทรำเี่ยวับสิ่ที่เิึ้นในืนนั้น เธอรู้ว่าเธอะ้ออยู่ับวามรู้สึผิในสิ่ที่เธอทำไปลอีวิ
แ่เธอ็รู้สึอบุที่วิาอยุ้ยให้อภัยเธอ และยุ้ยไ้พบับวามสบ ารเล่นานลุ่มอันธพาลที่ลลอยุ้ย นำไปสู่เส้นทาที่ำรวสืบสวนารหายัวไปอลุ่มอันธพาล
พวเาพบหลัานที่นำพวเาไปสู่ร่าอยุ้ยและระหนัว่านลุ่มนี้มีส่วนเป็นสาเหุารายอเธอ แ๋ว เป็นสมาิเพียนเียวที่เหลืออลุ่มเ็มไป้วยวามรู้สึผิ
พวเารู้ว่าพวเาทำให้ยุ้ย้อายและ้อรับผลาารระทำอพวเา พวเาถูับและถูั้้อหาารรม และพวเารู้ว่าะ้อใ้ีวิที่เหลืออยู่ในุ
นในหมู่บ้าน่าะลึและเสียใับสิ่ที่เิึ้น พวเาไม่อยาเื่อเลยว่าลุ่มวัยรุ่น้อรับผิอบ่ออาารรมร้ายแรเ่นนี้
วามทรำเี่ยวับวามายอันน่าสลใอยุ้ยะอยู่ในหัวใและวามสำนึผิอพวเาลอีวิ รอบรัวอลุ่มอันธพาลแแยนละทิศละทา
พวเารู้ว่านที่พวเารัทำผิพลาร้ายแร แ่พวเา็ยัรัพวเาและพยายามามหาพวเาในทุวิถีทาที่ทำไ้ นในหมู่บ้านมารวมัวันเพื่อไว้อาลัย่อารเสียีวิอยุ้ย
และหาทาป้อันไม่ให้เหุาร์เ่นนี้เิึ้นอี พวเารู้ว่าพวเาไม่สามารถเปลี่ยนแปลอีไ้ แ่พวเาสามารถสร้าระบบวามปลอภัยให้นในหมู่บ้านในอนาไ้
แ๋วอยู่ใน่วที่ีวิ่ำ เหมือนายทั้เป็น แ๋วอยู่ในห้วเวลาแห่าร้นหาิวิาและารทบทวนารระทำที่แย่อนเอ และรู้ว่าพวเาไ้ทำสิ่ที่เลวร้ายอย่าให้อภัยไม่ไ้
แ๋วึัั้โรารเพื่อ่วยเหลือเยาวนที่ถูรัแ และให้ำมั่นสัาับวิาอยุ้ยว่าะส่เสริมวามเมา และวามเห็นอเห็นในในหมู่บ้าน โยเพาะผู้หิ
รอบรัวอลุ่มนอันธพาลยัรออยาร้นหานเหล่านี้ให้เอ แม้ว่าพวเาะรู้ว่าพวเาทำผิพลาอย่ามหัน์็าม
พวเาหวัว่าารระทำอพวเาะ่วยป้อันไม่ให้เรื่อแบบนี้เิึ้นอี และพวเา็ไ้อธิษานอารให้อภัยาววิาอยุ้ย
แ๋วือนเียวในลุ่มอันธพาลที่ยัมีีวิอยู่ เป็นนเียวที่รอาารหายัว แ่ถึะรอ็ยั้อรับโทษ้วยาริุลอีวิ สำหรับลุ่มนที่หายัวไป
อาะเป็นรูปแบบหนึ่อารใ้รรมอารระทำอันโหเหี้ยม และเป็น่วเวลาแห่ารยอมรับและสำนึผิอย่าแท้รินั่นเอ
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น