นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ครอบครัวผีผู้เเสนดี
ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบนี้มีคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งโดดเด่นตระหง่านอยู่ ซึ่งเป็นบ้านที่สวยงามของครอบครัวผู้มั่งคั่งที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายปีแล้ว
ผู้เข้าชมรวม
87
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
87
หมวด : ระทึกขวัญ / ผี
อัปเดตล่าสุด : 3 มี.ค. 66 / 22:47 น.
เรื่องสั้น ระทึกขวัญ ตายหมู่ ครอบครัวผี วิญญาณ เร่ร่อน คฤหาส บ้านหรูตายยกครั เอาชีวิตรอด สยองขวัญ ปริศนา ฆาตกรรม ลึกลับ หลอน น่ากลัว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
พระอาทิตย์กำลังตกดินเหนือเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ในชนบทลึก ทอดเงาทอดยาวเหนือบ้านและถนน เป็นเมืองที่เงียบสงบ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากไปกว่าชาวนาที่ขับรถแทรกเตอร์ไปตามถนนสายหลักเป็นครั้งคราวหรือเสียงวัวร้องครวญครางอยู่ไกลๆ ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบนี้มีคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ซึ่งเป็นบ้านที่สวยงามของครอบครัวผู้มั่งคั่งที่ถูกทิ้งร้างมานานหลายปี
คฤหาสน์แห่งนี้เคยเป็นที่พูดถึงของเมืองด้วยความยิ่งใหญ่และมั่งคั่งที่ดึงดูดสายตาและชื่นชมจากทุกคนที่พบเห็น อย่างไรก็ตาม วันเวลาเหล่านั้นได้ผ่านไปนานแล้ว คฤหาสน์ตอนนี้ว่างเปล่า ถูกลืม และร่ำลือกันว่ามีผีสิง
ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวผีซึ่งประกอบด้วยพ่อ แม่ และลูกสี่คน ทุกคนเสียชีวิตอย่างน่าอนาถในกองเพลิงที่เผาผลาญคฤหาสน์ พวกเขาติดอยู่ที่นั่นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไม่สามารถจากไปและไปสู่ชีวิตหลังความตายได้ วิญญาณของพวกเขายังคงผูกติดอยู่กับคฤหาสน์ ไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมอันเลวร้ายที่ประสบกับพวกเขาได้
ขณะที่พวกเขาลอยผ่านห้องโถงของคฤหาสน์ ครอบครัวผีก็เต็มไปด้วยความรู้สึกว่างเปล่าและโดดเดี่ยว พวกเขาโหยหาการมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์ อยากมีคนพูดคุยและแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขาด้วย อย่างไรก็ตาม พวกเขาติดอยู่ในคฤหาสน์ ไม่สามารถออกไปหรือสื่อสารกับโลกภายนอกได้
จนกระทั่งครอบครัวเล็กๆ ย้ายเข้ามาในเมืองและเช่าบ้านซึ่งอยู่ติดกับคฤหาสน์ สิ่งต่างๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป ลูกคนสุดท้องซึ่งเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ขี้สงสัย รู้สึกทึ่งกับคฤหาสน์และมักจะพูดถึงเรื่องนี้กับครอบครัวของเธอ เธอจะจ้องไปที่ส่วนหน้าของคฤหาสน์ที่โอ่อ่าตระหง่าน สงสัยว่าภายในกำแพงมีความลับอะไรซ่อนอยู่
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พระอาทิย์ำลัิน เมือเล็ๆ ที่ั้อยู่ในนบทลึ ทอเาทอยาวเหนือบ้านและถนน เป็นเมือที่เียบสบ
ไม่มีอะไรเิึ้นมาไปว่าาวนาที่ับรถแทรเอร์ไปามถนนสายหลัเป็นรั้ราวหรือเสียวัวร้อรวราอยู่ไลๆ
ท่ามลาบรรยาาศอันเียบสบนี้มีฤหาสน์หลัให่ั้โเ่นระห่านอยู่ ึ่เป็นบ้านที่สวยามอรอบรัวผู้มั่ั่ที่ถูทิ้ร้ามานานหลายปีแล้ว
ฤหาสน์แห่นี้เยเป็นที่พูถึอผู้นที่อาศัยอยู่ในเมือนี้้วยวามยิ่ให่และมั่ั่ที่ึูสายาและื่นมาทุนที่พบเห็น
เมื่อวันเวลาเหล่านั้นไ้ผ่านไปนานแล้ว ฤหาสน์อนนี้ยัอยู่ในสภาพทรุโทรม ทิ้ร้าไม่มีนอาศัย ถูลืม และร่ำลือันว่ามีผีสิ
ว่าันว่า รอบรัวนี้เป็นรอบรัวผีึ่ประอบ้วยพ่อ แม่ และลูอีสอน ทุนเสียีวิอย่าน่าอนาถในอเพลิที่มอไหม้เผาผลาฤหาสน์อย่าไม่ปราี
ววิาที่ายทั้เป็นอพวเาิอยู่ที่นั่นั้แ่นั้นเป็น้นมา ไม่สามารถาไปและไปสู่ีวิหลัวามายไ้
ววิาอพวเาทุวยัผูิอยู่ับฤหาสน์ แม้แ่ววิายัไม่สามารถหลีหนีะารรมอันเลวร้ายที่ประสบับพวเาไ้
ะที่พวเาลอยผ่านห้อโถอฤหาสน์ รอบรัวผี็เ็มไป้วยวามรู้สึว่าเปล่าและโเี่ยว
ววิาอพวเาโหยหาารมีปิสัมพันธ์ับมนุษย์ อยามีนพูุยและแบ่ปันเรื่อราวอพวเา้วย
พวเาิอยู่ในฤหาสน์ ไม่สามารถออไปหรือสื่อสารับโลภายนอไ้ นระทั่รอบรัวเล็ๆ ย้ายเ้ามาในเมือและเ่าบ้านึ่อยู่ิับฤหาสน์
สิ่่าๆ ็เริ่มเปลี่ยนไปในทาที่ีึ้น ลูนสุท้อึ่เป็นเ็หิัวเล็ ๆ ที่ี้สสัยามวัย รู้สึทึ่ับอลัารอฤหาสน์นี้
และมัะพูถึเรื่อนี้ับรอบรัวอเธอ เธอะ้อไปที่ส่วนหน้าอฤหาสน์ที่โอ่อ่าระห่านเ่น สสัยว่าภายในำแพมีวามลับอะไร่อนอยู่
วันหนึ่ะที่หนูน้อยำลัเล่นมีวามสุับารนั่เล่นอยู่ในสวน เ็หิ็ไ้เห็นารเลื่อนไหวที่หน้า่าอฤหาสน์
เธอย่อเ้าไปใล้้วยวามไร้เียสา พยายามมอให้ียิ่ึ้น และที่ประหลาใือ เธอเห็นนฤหาสน์นหนึ่ยืน้อมออย่าไม่ละสายาลับมาที่เธอ
ใบหน้าอเาีและูไม่เหมือนนทั่วไป ้วยลัษะที่เห็นเป็นร่าายที่เหมือนเา มีวามโปร่ใสึ่ทำให้พวมันูเหมือนอยู่ในโลอื่น
้วยวามรู้สึลัว เธอวิ่ลับไปหารอบรัวอเธอและเล่าเรื่อที่เธอเห็นให้พวเาฟั พ่อแม่อเธอไม่เื่อในอนแร
ทั้พ่อทั้แม่อเธอไม่สนใำพูอหนูน้อย พวเาิว่าเป็นินนาารแบบเ็ๆ แ่เมื่อวันเวลาผ่านไป พวเาเริ่มสัเเห็นสิ่แปลๆ ที่เิึ้นรอบๆ ฤหาสน์
วัถุะในฤหาสน์ะเลื่อนที่ลอยไปลอยมา้วยัวเอ ประูะเปิและปิเสียัสนั่น และเสียแปลๆ ะัออมาาภายในฤหาสน์อยู่เป็นระยะ ๆ ไม่นานนัพวเา็เห็นสมาิในรอบรัวนี้ เป็นลัษะวิาแอบมอออมาาหน้า่าฤหาสน์
ในอนแรรอบรัวหวาลัวรอบรัวผีโยไม่รู้ว่าพวเามีเนาอย่าไร ะที่พวเาเฝ้าูรอบรัววิาเลื่อนไหวเี่ยวับีวิประำวันอพวเา
พวเารู้ว่าพวเาไม่ไ้สร้าอันรายใๆ ับนในเมือนี้ พวเาเป็นเพียรอบรัวเียวับพวเาที่ถูัอยู่ในฤหาสน์เป็นเวลาหลายปี
เ็หิัวเล็ ๆ รู้สึื่นเ้นที่ะมีนุย้วย และเธอมัะโบมือและยิ้มให้รอบรัวผีเมื่อพวเามอออไปที่เธอาหน้า่าฤหาสน์
สมาิทั้สี่ในรอบรัวผีมีวามสุมาที่มีนสื่อสาร้วย และพวเา็เล่าเรื่ออพวเาับรอบรัว พวเาเล่าให้พวเาฟัเี่ยวับีวิ่อนเิไฟไหม้ ว่าพวเาใ้ีวิในฤหาสน์อย่ามีวามสุ พวเาพูถึวามหวัและวามฝันที่มี่อลูๆ อพวเา
และบอว่าพวเาไม่้อารอะไรมาไปว่าารไ้เห็นพวเาเิบโและสร้าีวิให้ัวเอ รอบรัวฟัอย่าั้ใรู้สึสสารและเห็นอเห็นใรอบรัวผีอย่าสุึ้
ผ่านไปหลายสัปาห์ ทั้สอรอบรัวใล้ิันมาึ้น แม้ว่าะมีอธรรมาิระหว่ามนุษย์ับวิาที่เป็นเสมือนำแพั้นระหว่าพวเาอย่าเห็นไ้ั็าม
เ็หิัวเล็ ๆ มัะวาภาพให้ับสมาิทุรอบรัวผีโยทิ้ไว้นอประูหน้าฤหาสน์
รอบรัวผีะอบแทนเ็น้อย้วยารทิ้อวัเล็ๆ น้อยๆ ไว้ให้เธอ เ่น ลูวาสีสใส หรือเหรียเินแวววาว มันเป็นมิรภาพที่แปลและไม่ธรรมา แ่็ไ้ผล
เ็น้อยไม่เยื่นเ้นเท่านี้มา่อนในีวิ เธอเพิ่เยเห็นสมาิรอบรัวผีในีวิริ และเธอแทบรอไม่ไหวที่ะเล่าเรื่อนี้ให้รอบรัวอเธอฟั เธอวิ่ลับไปที่บ้าน หัวใเ้นแร้วยวามื่นเ้น และเปิประูออไป
“แม่า ! พ่อา !” เธออุทานว่า "หนูเห็นนในรอบรัวผีในฤหาสน์ใล้ๆ้วยแหละ!"
พ่อแม่อเธอมอเธออย่าสสัย ไม่แน่ใว่าวรทำอย่าไรับำพูอลูสาวัวน้อยทีู่ริัอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน “หมายวามว่ายัไนะหนูน้อย ?” พ่ออเธอถาม
“หนูำลัเล่นอยู่ในสวน และันเห็นพวเามอออไปนอหน้า่าที่ัน” เธออบ “พวเาเป็นรอบรัวเียวับเรา แ่หน้าา และร่าายอพวเาูน่าลัวและีเหลือ หนูไม่รู้ะอธิบายยัไ พ่อแม่้อมาูเอ !”
พ่อแม่อเธอสบาัน้วยวามสสัย แ่พวเา็ัสินใแล้เธอและเินไปับเธอที่สวน ะที่พวเาเ้าใล้ฤหาสน์ พวเาเห็นารเลื่อนไหวที่หน้า่า พวเาหยุเินโยไม่รู้ว่าะทำอย่าไร
ทันในั้น ประูหน้าฤหาสน์็เปิออ และร่าหนึ่็โผล่ออมา มันเป็นร่าวิาอผู้หิที่มีผมยาวสลวยและมีสีหน้าเศร้าหมอนัยาเ็มไป้วยร่อรอยราบน้ำา
เธอลอยไปหาพวเา และพวเา็เห็นสมาินอื่น ๆ อรอบรัวผีแอบมอออไปทาหน้า่า้าหลัเธอ
เ็หิัวเล็ มีวามสุมาที่ไ้พบเพื่อนใหม่หลายน แ่พ่อแม่อเธอลับหวาลัว พวเาไม่เยเออะไรแบบนี้มา่อน และพวเาไม่รู้ว่าะทำอย่าไรับเหุาร์นี้
ะที่พวเาเฝ้าู ร่าอันน่าสะพรึลัวอผู้หินนั้น็พูับพวเา “ไ้โปรอย่าลัวรอบรัวอันเลย” เธอล่าว “เราเป็นรอบรัวผีที่เยอาศัยอยู่ในฤหาสน์หลันี้ เราะไม่ทำอันรายอะไรทั้สิ้น ”
พ่อแม่อเธอยัสสัย แ่พวเารู้สึทึ่ับำพูอรอบรัวผี พวเาัสินใที่ะรับฟัสิ่ที่พวเาพูและฟัเรื่อราวอพวเาอย่าไม่มีอิ
รอบรัวผีอธิบายให้พวเาฟัว่าพวเาเสียีวิอย่าน่าอนาถในเหุไฟไหม้ฤหาสน์ไ้อย่าไร และพวเาถูัอยู่ที่นั่นั้แ่ไหนแ่ไร พวเาพูถึวามเหาปล่าวเปลี่ยว และวามปรารถนาที่ะมีปิสัมพันธ์ับมนุษย์ และวามรู้สึื่นเ้นที่ไ้เห็นเ็หิัวน้อยเล่นอยู่ในสวน
ะที่พวเาฟัเรื่อราวอรอบรัวผี พ่อแม่อเ็หิัวเล็ ๆ ็เริ่มรู้สึสสารับใ และเห็นอเห็นใพวเา
พวเาระหนัว่าพวเา็เหมือนับรอบรัวอื่นๆ เว้นแ่ว่าพวเาายแล้ว และิอยู่ในฤหาสน์มานานหลายปี
เ็หิัวเล็ รู้สึื่นเ้นที่ไ้รู้ัเพื่อนใหม่ และเธออร้อพ่อแม่อเธอให้อนุาให้เธอไปเล่นับพวเาในฤหาสน์
หลัาปรึษาหารือัน พวเา็ล และเ็หิัวน้อยที่ไร้เียว็มีวามสุมา
นานวันเ้าเาทั้สอรอบรัว็สนิทสนมันมาึ้น เ็หิัวเล็ ๆ มัะวาภาพให้ับรอบรัวผีและทิ้ไว้นอประูหน้าฤหาสน์
รอบรัวผี็ไม่ลืมที่ะอบแทน้วยารทิ้อวัเล็ๆ น้อยๆ ไว้ให้เธอ ทั้นม ลูวา บารั้็เป็นุ๊าน่ารั ๆ หรือเหรียเินแวววาว
พ่อแม่อเ็หิัวเล็ เริ่มมอเห็นรอบรัวผีในมุมที่่าออไป พวเารู้ว่าพวเาไม่ไ้อยู่ที่นั่นเพื่อทำร้ายใร
แ่เพียมอหาวามเป็นเพื่อน พวเาเริ่มเห็นว่าพวเาเป็นส่วนหนึ่อุมน และรอบรัวผี็ลายเป็นหัว้อสนทนาในหมู่นที่อาศัยในแถบเมือนี้
ถึระนั้น ็ไม่ใ่ทุนในเมือที่ยอมรับรอบรัวผีไ้ บานหวาลัวนหัวลุ หวาลัวึ้นสมอ ไม่เป็นอันหลับนอน บานเื่อว่าพวเาเป็นวิาั่วร้ายที่้อไ้รับารับไล่ให้พ้นาเมือนี้
วันหนึ่ลุ่มวัยรุ่นผู้ึะนอ ัสินใที่ะท้าทาย และเ้าสำรวฤหาสน์ เมื่อพวเาเ้าไป็พบับรอบรัวผี
พวเาวิ่ออาฤหาสน์แทบไม่ทัน้วยวามหวาลัวและไปเล่า่อว่าเป็นฤหาสน์ผีสิ ่าวลือแพร่สะพัอย่ารวเร็ว
ในไม่้าผู้นทุนในเมือนี้็รู้เรื่อรอบรัวผีสิ และหลายน้อารับไล่พวเาออาฤหาสน์ ให้พ้นาเมือนี้
วามหวาลัวเริ่มเพิ่มระับวามรุนแรึ้น ่าวลือนั้นแพร่ระายไปทั่วเมือ รอบรัวอเ็หิัวเล็ึพลอยถู่อ้านไป้วย เพียเพราะบ้านอพวเาอยู่ใล้ับรอบรัวผี
้วยวามสนิทสนมัน และรู้ว่ารอบรัวผีไม่ไ้ทำร้ายใร รอบรัวนี้ไม่้อารเห็นพวเาถูไล่ออาฤหาสน์ ั้ใะ่วยรอบรัวผีอย่าเ็มที่
รอบรัวผี็หวาลัวเ่นัน ในที่สุพวเา็พบใรสันที่ะพูุยและสื่อสาร้วย และพวเาไม่้อารสูเสียสิ่นั้นไป
พวเารู้ว่าพวเาำเป็น้อทำบาสิ่เพื่อพิสูน์ว่าพวเาไม่ไ้ทำอันรายใๆ ับผู้นที่อาศัยในเมือนี้
รอบรัวอเ็น้อยึิแผนาร่วยเหลือรอบรัวผี พวเาิ่อไปหาวัยรุ่นที่เยเอรอบรัวผีและโน้มน้าวให้พวเา่วย พวเาอบรับอย่าเ็มใ และร่วมันวาแผนที่ะพิสูน์ว่ารอบรัวผีไม่เป็นอันราย
แผนารือเิรอบรัวผีมาประุมที่ศาลาลาเมือ ึ่พวเาสามารถแนะนำัวเอับาวเมือและอธิบายถึสถานาร์อพวเาไ้
รอบรัวอเ็หิัวเล็ะให้ารรับรอพวเาและวัยรุ่นะอยู่ที่นั่นเพื่อแสว่าพวเาไ้พบับรอบรัวผีและไม่ไ้รับอันรายใๆ
รอบรัวผีรู้สึประหม่าเี่ยวับแผนารนี้ แ่พวเา็เื่อใรอบรัวอเ็หิัวน้อยและลทำ เมื่อวันประุมศาลาลาเมือมาถึ
รอบรัวผีโผล่ออมาาฤหาสน์พร้อมับรอบรัวอเ็หิัวเล็ และลุ่มวัยรุ่น
ะที่พวเาเ้าไปนั่ในศาลาลาเมือ พวเาสัมผัสไ้ถึสายาอาวเมือที่ับ้อพวเา บานสสัย ในะที่บานลัว
รอบรัวอเ็หิัวเล็ ๆ ยืนึ้นพร้อมับทำารแนะนำรอบรัวผี อธิบายเรื่อราวทั้หมอพวเาและที่มาที่ไปที่พวเามารู้ัันไ้
านั้นรอบรัวผี็พู เล่าเรื่ออพวเาและอธิบายสถานาร์อพวเา พวเาพูถึวามเหาและวามปรารถนาที่ะมีปิสัมพันธ์ับมนุษย์
และวามรู้สึื่นเ้นที่ไ้เห็นเ็หิัวเล็้าบ้านมาเล่นอยู่ในสวน พวเาอธิบายว่าพวเาไม่ไ้มีเนาร้ายใๆ และเพีย้อารเป็นส่วนหนึ่อุมนแห่นี้
าวเมือ็ยัสสัย แ่วัยรุ่นที่ไ้พบับรอบรัวผี็รับรอพวเาโยอธิบายว่าพวเาไม่ไ้รับอันราย แ่อย่าใ
รอบรัวอเ็หิัวเล็ ็รับรอพวเาเ่นัน เล่าเรื่อราววามใีและวามเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อรอบรัวผี
าวเมือเริ่มยอมรับรอบรัวผีอย่า้าๆ แ่แน่นอน พวเาระหนัว่าพวเาไม่ไ้อยู่ที่นั่นเพื่อทำร้ายใร
แ่เพียมอหาวามเป็นเพื่อน พวเาเริ่มเห็นว่าพวเาเป็นส่วนหนึ่อุมน และเรื่อราววอรอบรัวผี็ลายเป็นหัว้อสนทนาใหย๋ในหมู่าวเมือ
รอบรัวอเ็หิัวเล็ ยัไปเยี่ยมเยือนรอบรัวผี โยนำอาหารและสิ่อำเป็นอื่น ๆ มาให้พวเา พวเาลายเป็นเพื่อนที่ี และรอบรัวผีรู้สึอบุสำหรับวามเมาและวามเป็นเพื่อนอพวเา
เมื่อรอบรัวผีไ้รับารยอมรับาาวเมือมาึ้น พวเา็เริ่มล้าที่ะเสี่ยออาฤหาสน์มาึ้น พวเาะลอยไปามถนนโบมือทัทายาวเมือ
พวเาะเ้าร่วมิรรมอุมน เ่น านแสสิน้าอเมือ านัรรมสนุสนาน่า ๆ
รอบรัวอเ็หิัวน้อยื่นเ้นที่ไ้เห็นรอบรัวผีลายเป็นส่วนหนึ่อุมน พวเาเิบโใล้ิับพวเาและมาเห็นพวเาเป็นส่วนหนึ่อรอบรัวอพวเาเอ
วันหนึ่ รอบรัวอเ็หิัวเล็ ำลััปินิในสวนสาธาระ พวเาไ้เิรอบรัวผีและพวเา็อบรับอย่าไม่ลัเล
ะที่พวเานั่อาบแ ินแน์วิและื่มน้ำมะนาว แม่อเ็หิัวเล็ ็สัเเห็นสิ่แปล ๆ เิึ้น
รอบรัวผีเริ่มมีลัษะร่าายวามโปร่ใสน้อยล พลัานอพวเาเ้มแ็มาึ้นและเป็นริมาึ้น
แม่อเ็หิัวน้อยสสัยว่าเิอะไรึ้น ในที่สุรอบรัวผี็เปลี่ยนผ่านเินทาเ้าสู่ีวิหลัวามายไ้อย่าสุสบ
ะที่พวเาเฝ้าู วิาอสมาิทุร่าอรอบรัวผีเริ่มลอยึ้นและ่อย ๆ ล่อลอยึ้นไปบนท้อฟ้า รอบรัวอเ็หิัวเล็ มอู้วยวามทึ่ และเ็มไป้วยวามื้นันีใ ะที่พวเาหายไปในเม วิาอพวเา็เป็นอิสระในที่สุ
รอบรัวอเ็หิัวน้อยรู้สึเศร้าใที่เห็นพวเาาไป แ่อีใ็ีใที่รอบรัวผีะไปหลุพ้น และเินทาอย่าสบเ้าสู่ีวิหลัวามายเหมือนวิาวอื่น ๆ
รอบรัวอเ็หิัวเล็ รู้ว่าพวเาะำวามทรำอรอบรัวผีอยู่เสมอ พวเา่วยให้รอบรัวผีพบับวามสบสุหลัวามาย
และรอบรัวผี็ลายเป็นส่วนหนึ่อีวิพวเา พวเารู้ว่าพวเาะเป็นสถานที่พิเศษในใเสมอสำหรับรอบรัวผี
เมื่อเวลาผ่านไป าวเมือเริ่มลืมเลือนเี่ยวับรอบรัวผี เป็นเพียวามทรำ เรื่อราวที่สืบทอารุ่นสู่รุ่น รอบรัวอเ็หิัวเล็ะำพวเาเสมอ พวเาะำรอบรัวผีที่เยเป็นส่วนหนึ่อีวิพวเาไ้เสมอ และพวเาะำวามทรำที่พวเาเยมีร่วมันเสมอ
เมือเปลี่ยนไปมาั้แ่รอบรัวผีาไป มันลายเป็นสถานที่ที่ยอมรับและ้อนรับมาึ้น และรอบรัวอเ็หิัวน้อย็รู้ว่ารอบรัวผีมีส่วนในเรื่อนี้
พวเาแสให้าวเมือเห็นว่าทุนสมวรไ้รับโอาส ไม่ว่าพวเาะเป็นใรหรือมาาไหน็าม
รอบรัวอเ็หิัวเล็รู้ว่ารอบรัวผีไ้ทิ้วามทรำที่ี เรื่อราวสุแปลอันยาวนานไว้ในเมือนี้
และพวเาะถูำในานะส่วนหนึ่อประวัิศาสร์อเมือเสมอ พวเาลายเป็นส่วนหนึ่อีวิ และทิ้มรที่ะอยู่ลอไป
หลัาที่รอบรัวผีไปสู่ีวิที่สบสุหลัวามาย รอบรัวอเ็หิัวเล็็ยัอาศัยอยืที่เิมอยู่ในเมือนี้่อไป
รอบรัวอเ็หิัวเล็ ๆ รู้สึภาภูมิใับบทบาทที่พวเาไ้่วยเหลือรอบรัวผี พวเายืนหยัเพื่อพวเาเมื่อนอื่นลัว และพวเาไ้่วยให้พวเาพบับวามสบสุ พวเารู้ว่าระูลผีไ้ทิ้มรที่ะอยู่ลอไป
วันหนึ่ รอบรัวอเ็หิัวเล็ำลัเินเล่นไปามถนนในัวเมือ บัเอิพวเาไ้ยินลุ่มเ็ ๆ พูถึฤหาสน์ผีสิ
พวเาเล่าเรื่อราวเี่ยวับรอบรัวผีและวิธีที่พวเาหลอหลอนฤหาสน์มาหลายปี
รอบรัวอเ็หิัวเล็รู้ว่าเรื่อราวเหล่านี้ไม่เป็นวามริ และพวเา็ัสินใที่ะบอเล่า้อมูลที่ถู้อให้เ็วัยรุ่นลุ่มนี้เ้าใ
พวเาไปที่ศาลาลาเมือและพูุยับนายเทศมนรีเี่ยวับรอบรัวผี พวเาอธิบายเรื่อราวอพวเาและวิธีที่พวเารู้ัรอบรัวผี
พวเาเล่าให้ฟัเี่ยวับารประุมที่ศาลาลาเมือและวิธีที่รอบรัวผีลายเป็นส่วนหนึ่อุมน นายเทศมนรีไ้ฟัเรื่อราวอพวเา และเา็เ้าใว่ารอบรัวผีถูเ้าใผิมาหลายปีแล้ว
นายเทศมนรีัสินใที่ะให้เียริรอบรัวผีโยเปลี่ยนื่อฤหาสน์ามพวเา เาเรียมันว่าฤหาสน์ระูลผีผู้แสนี
และเาวาแผ่นป้ายไว้้านนอเพื่ออธิบายประวัิอระูลผี รอบรัวอเ็หิัวเล็ รู้สึื่นเ้นที่ไ้เห็นรอบรัวผีไ้รับเียริ้วยวิธีนี้
เมื่อเวลาผ่านไป นส่วนให่ในเมือนี้็ยอมรับรอบรัวผีมาึ้น พวเาระหนัว่าพวเาเ้าใผิมาหลายปีแล้ว และพวเาเริ่มเห็นว่าพวเาเป็นส่วนหนึ่อประวัิศาสร์ที่ไม่สามารถลืมไ้อเมือนี้
หลายปีผ่านไป เ็หิัวเล็ ๆ เิบโเป็นสาวสวยเ็มวัย และเธอมีรอบรัวอเธอเอ เธอมัะพาลู ๆ อเธอไปที่ฤหาสน์ระูลผี
และเล่าเรื่อราววามน่ารั และิใที่ามอสมาิอระูลผีทุนให้พวเาฟั เธอะบอพวเาเน้นย้ำเี่ยวับวามเมาและวามเอื้ออาทรอรอบรัวผีและวิธีที่พวเาลายเป็นส่วนหนึ่อีวิอพวเา
รอบรัวอเ็หิัวเล็ ไ้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำ่าารอบรัวผี พวเาไ้เรียนรู้ว่าทุนสมวรไ้รับโอาส
ไม่ว่าพวเาะเป็นใรหรือมาาไหน็าม พวเาไ้เรียนรู้ว่าวามเมาและารยอมรับสามารถไปไ้ไล และพวเาไ้เห็นผลีที่มี่อุมน
รอบรัวอเ็หิัวเล็ะไม่ย้ายไปอยู่ที่อื่น และำวามทรำอรอบรัวผีอยู่เสมอ พวเา่วยให้พวเาพบับวามสบสุ และลายเป็นส่วนหนึ่อีวิพวเา
พวเารู้ว่าพวเาะมีสถานที่พิเศษในใเสมอสำหรับรอบรัวผี และพวเาะำบทเรียนที่พวเาสอนพวเาไ้เสมอ
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น