นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ลิงสาวสู่ความงามที่เเท้จริง
ในใจกลางของป่าเขียวขจีและหนาแน่น ลิงสาวชื่อมีมี่อาศัยอยู่ในรังบนยอดไม้ มีมี่มีขนสีดำที่นุ่มสลวยและมีดวงตาที่สดใสและแสดงออกซึ่งประกายแวววาวราวกับเพชร ความงามที่โดดเด่นของเธอเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งป่า แ
ผู้เข้าชมรวม
83
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
83
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 1 มี.ค. 66 / 22:37 น.
ลิง สัตว์ป่า ธรรมชาติ ป่าใหญ่ สงล ความงาม หลงความงาม ต่อสู้ ผจญภัย ครอบครัว รัก นิยาย เรื่องสั้น เกิดใหม่ ความรัก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ในใจกลางของป่าเขียวขจีและหนาแน่น ลิงสาวชื่อมีมี่อาศัยอยู่ในรังบนยอดไม้ มีมี่มีขนสีดำที่นุ่มสลวยและมีดวงตาที่สดใสและแสดงออกซึ่งประกายแวววาวราวกับเพชร ความงามที่โดดเด่นของเธอเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งป่า และสัตว์มากมายจากที่ไกลๆ ต่างเดินทางมาเพื่อจับจ้องเธอ มีมี่หลงใหลในความงามและใช้เวลาหลายชั่วโมงในการดูแลตัวเอง เธอมักจะยืนอยู่หน้ากระจกของแม่น้ำที่อยู่ใกล้เคียง ชื่นชมตัวเองเป็นเวลาหลายชั่วโมง
ความรักในความงามของมีมี่นั้นไม่มีใครเทียบได้ และเธอมักจะค้นหาวิธีใหม่ๆ ในการปรับปรุงรูปลักษณ์ของเธออยู่เสมอ เธอเก็บผลเบอร์รี่ ดอกไม้ และสิ่งของอื่นๆ จากป่าเพื่อสร้างทรงผมและการแต่งหน้าใหม่ๆ ความหลงใหลในความงามของเธอนั้นยิ่งใหญ่จนเธอมักละเลยสัตว์อื่นๆ ในป่า และใช้เวลาส่วนใหญ่ในการปรับปรุงรูปลักษณ์ของเธอให้สมบูรณ์แบบ
แม้จะดูไร้สาระ แต่มีมี่ก็ใจดี อย่างไรก็ตาม บางครั้งความรักในความงามของเธอก็ทำให้เธอกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวและหยิ่งยโส สัตว์อื่นๆ ในป่ามักจะกลอกตามองบนด้วยความหลงใหลในรูปร่างหน้าตาของเธอ แต่พวกมันก็ยอมทนนิสัยแปลกๆ ของเธอเพราะนิสัยดีมีความเป็นธรรมชาติของเธอ อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างแอบหวังว่ามีมี่จะเข้าใจถึงแก่นแท้ของความงามและเรียนรู้ที่จะชื่นชมความงามของธรรมชาตินอกเหนือจากรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในใลาอป่าเียวีและหนาแน่น ลิสาวื่อมีมี่อาศัยอยู่ในรับนยอไม้ มีมี่มีนสีำที่นุ่มสลวยและมีวาที่สใสและแสออึ่ประายแวววาวราวับเพร วามามที่โเ่นอเธอเป็นที่รู้ัไปทั่วทั้ป่า และสัว์มามายาที่ไลๆ ่าเินทามาเพื่อับ้อเธอ มีมี่หลใหลในวามามและใ้เวลาหลายั่วโมในารูแลัวเอ เธอมัะยืนอยู่หน้าระอแม่น้ำที่อยู่ใล้เีย ื่นมัวเอเป็นเวลาหลายั่วโม
วามรัในวามามอมีมี่นั้นไม่มีใรเทียบไ้ และเธอมัะ้นหาวิธีใหม่ๆ ในารปรับปรุรูปลัษ์อเธออยู่เสมอ เธอเ็บผลเบอร์รี่ อไม้ และสิ่ออื่นๆ าป่าเพื่อสร้าทรผมและารแ่หน้าใหม่ๆ วามหลใหลในวามามอเธอนั้นยิ่ให่นเธอมัละเลยสัว์อื่นๆ ในป่า และใ้เวลาส่วนให่ในารปรับปรุรูปลัษ์อเธอให้สมบูร์แบบ
แม้ะูไร้สาระ แ่มีมี่็ใี อย่าไร็าม บารั้วามรัในวามามอเธอ็ทำให้เธอลายเป็นนเห็นแ่ัวและหยิ่ยโส สัว์อื่นๆ ในป่ามัะลอามอบน้วยวามหลใหลในรูปร่าหน้าาอเธอ แ่พวมัน็ยอมทนนิสัยแปลๆ อเธอเพราะนิสัยีมีวามเป็นธรรมาิอเธอ อย่าไร็าม พวเา่าแอบหวัว่ามีมี่ะเ้าใถึแ่นแท้อวามามและเรียนรู้ที่ะื่นมวามามอธรรมาินอเหนือารูปลัษ์ภายนออเธอ
วันหนึ่ะที่มีมี่ำลัูแลิ่ไม้อยู่นั้น เธอไ้ยินเสียเอะอะโวยวายในป่า เธอมอลไปและเห็นว่าะละรสัว์เินทามาถึป่าแล้ว มีมี่ไม่เยเห็นอะไรแบบนี้มา่อน และเธอ็รู้สึทึ่ับนัายรรมและัวลที่แสาผาโผนที่น่าทึ่ อย่าไร็าม สิ่ที่ึูสายาอเธอือนยูแสนสวยื่อเพ็บปี้ึ่เป็นาราอะละรสัว์
เพ็บปี้มีนนที่สวยามึ่ประับ้วยสีสันที่สใสและโเ่นที่สุเท่าที่มีมี่เยเห็นมา นนส่อแสระทบับแสแ และมีมี่้อะลึับวามามอพวมัน เธอรู้สึอิานนอเพ็บปี้ในทันที และรู้ว่าเธอ้อมีมัน มีมี่หมมุ่นอยู่ับวามิที่ะไ้มาึ่นแบบเียวับเพ็บปี้ ึ่เธอเื่อว่าะทำให้เธอเป็นสัว์ที่สวยที่สุในป่า
มีมี่ใ้เวลาหลายั่วโมสะรอยามเพ็ปปี้และศึษานอมัน พยายามหาวิธีเอานเหล่านั้นมา เธอิะโมยนน้วย้ำ แ่เธอ็รู้ว่าเป็นไปไม่ไ้ที่ะเอามันไปโยไม่มีใรสัเเห็น เธอรู้สึสิ้นหวัและท้อแท้ ไม่สามารถหาทาับนนอันเป็นเ้า้าวเ้าอไ้
มีมี่เริ่มหมมุ่นอยู่ับวามิที่ะมีนนอเพ็บปี้มาึ้นเรื่อยๆ และวามฟุ้่านอเธอ็เ้ามาแทนที่วามรู้สึีๆ อเธอ เธอัสินใว่าะไม่หยุยั้เพื่อให้ไ้นมา แม้ว่านั่นะหมายถึารฝ่าฝืนและ่อให้เิอันราย่อสัว์อื่นๆ ในป่า็าม นี่เป็นเหุาร์ที่ระุ้นให้มีมี่อยู่บนเส้นทาอันรายที่อาเปลี่ยนีวิเธอไปลอาล
วามหลใหลในารรอบรอนนอเพ็บปี้อมีมี่ทำให้เธอ้อเินทาลึเ้าไปในป่าเพื่อ้นหานนที่สวยามที่สุเท่าที่ะหาไ้ เธอ้นหาาทุที่ ทุอทุมุมในป่า รวบรวมนนานและสัว์่าๆ แ่ไม่มีใรีพอสำหรับเธอ
วันหนึ่ ะที่มีมี่ำลัท่อไปในป่า เธอสะุเ้าับนหายาัวหนึ่ึ่มีนที่สวยามที่สุเท่าที่เธอเยเห็นมา นอนมีสีสันสวยามอย่าที่มิมิไม่เยเห็นมา่อน มีมี่ีใมาและรู้ว่าเธอ้อมีนเหล่านี้ไม่ว่าะแล้วยอะไร็าม
มีมี่ไล่ามน แ่มันเร็วเินไปสำหรับเธอ เธอรู้ว่าเธอ้อวาแผนที่ะับนและนอมัน เธอวาับั และเมื่อนลมามีมี่็ับมันและถอนนอมัน
ะที่เธอประับัวเอ้วยนน เธอื่นมัวเอในแม่น้ำและรู้สึภาภูมิใและประสบวามสำเร็ เธอเื่อว่าในที่สุเธอ็มีวามามั้นสูสุ ึ่ะทำให้เธอเป็นสัว์ที่สวยามที่สุในป่า
อย่าไร็าม ารระทำอมีมี่ไม่ไ้ไม่มีใรสัเเห็น ู่อนเฝ้าูอยู่ห่าๆ และโรธแ้นที่สูเสียู่อมันไป มันรวบรวมฝูสัว์าป่าและร่วมันหาทาแ้แ้น
มีมี่พบว่าัวเออยู่ในสถานาร์ที่ล่อแหลม ล้อมรอบไป้วยสัว์ที่โรธเรี้ยวึ่ำลัพยายามลโทษเธอสำหรับารระทำผิอเธอ มีมี่ระหนัีถึวามรุนแรอสถานาร์และวามหลใหลในวามามอเธอที่นำเธอไปสู่เส้นทาที่อันราย มันเป็น่วเวลาแห่าริำนวสำหรับมีมี่ เมื่อเธอเริ่มระหนัถึวามผิพลาในวิถีทาอเธอ นี่ือุเปลี่ยนอเรื่อราวทั้หม
มีมี่พบว่าัวเออยู่ท่ามลาารเผิหน้าับเหล่าสัว์ที่้อารแ้แ้นนที่เธอับไ้และถอนนอมัน สถานาร์ลุลามอย่ารวเร็ว และมีมี่พบว่าัวเอถูห้อมล้อม้วยฝูสัว์ที่โรธเรี้ยว รวมทัู้่อน้วย
มีมี่ใมา แ่เมื่อสัว์เหล่านั้นเริ่มโมีเธอ เธอ็ระหนัถึวามผิพลาในวิถีทาอเธอ เธอเห็นวามเ็บปวและวามปวร้าวที่เธอ่อึ้น และวามหลใหลในวามามอเธอทำให้เธอทำร้ายสัว์อื่นไ้อย่าไร มันเป็น่วเวลาแห่วามัเนสำหรับมีมี่ เมื่อเธอระหนัว่าวามามที่แท้ริไม่ใ่แ่รูปลัษ์ภายนอ แ่รวมถึลัษะนิสัยและวามใี้วย
ใน่วเวลาแห่วามล้าหา มีมี่ยืนหยั่อสู้ับเหล่าสัว์และรับผิอบ่อารระทำอเธอ เธออารให้อภัยาพวเาและสัาว่าะใ้ เหล่าสัว์เหล่านี้รู้สึประทับใในวามริใอ Mimi ึัสินใแสวามเมา่อเธอและพาเธอไปรัษาที่หมู่บ้านอพวเา
มีมี่ใ้เวลาับสัว์ในหมู่บ้านและเรียนรู้เี่ยวับวามสำัอุมนและาร่วยเหลือผู้อื่น เธอระหนัว่าวามามที่แท้ริไม่ใ่แ่รูปลัษ์ภายนอ แ่รวมถึวามเห็นอเห็นใและวามเมา่อผู้อื่น้วย นับเป็นประสบาร์ที่น่าอับอายสำหรับมีมี่ เพราะเธอเ้าใถึวามสำัอารเารพธรรมาิและสัว์อื่นๆ ในป่า
เมื่อมิมิไ้ระหนัถึธรรมาิที่แท้ริอวามามและไ้เปลี่ยนแปลพฤิรรมอเธอไปอย่ามา มันเป็น่วเวลาแห่ารเิบโและารไถ่บาปอมีมี่ เมื่อเธอเรียนรู้าวามผิพลาอเธอและลายเป็นสัว์ที่ีึ้นสำหรับมัน
หลัาใ้เวลาอยู่ในหมู่บ้านมีมี่็หายาอาารบาเ็บและลับไปใ้ีวิในป่า อย่าไร็าม เธอเป็นลิสาวที่เปลี่ยนไป มีวามื่นมใหม่่อวามามในโลที่ไม่ำัเพียรูปลัษ์ภายนอ เธอใ้ีวิที่เหลือเพื่อ่วยเหลือผู้อื่นและแผ่เมา เธอเป็นที่รัและเารพอสัว์ทุัวในป่า
มีมี่ใ้เวลาเป็นอาสาสมัรที่หมู่บ้าน ่วยเหลือสัว์ัวอื่นๆ ในานอพวเา และูแลผู้ที่้อารวาม่วยเหลือ เธอยัใ้เวลาับนู่นั้น ึ่อนแรหาทาแ้แ้นเธอ พวเาลายเป็นเพื่อนสนิทัน และมีมี่ไ้เรียนรู้มามายเี่ยวับวามสำัอารให้อภัยและารแ้ไ
เมื่อมีมีส่วนร่วมในุมนมาึ้น เธอ็ระหนัถึวามสุอารอบแทนและ่วยเหลือผู้อื่น เธอไม่ไ้่ออยู่ับรูปลัษ์ภายนอเพียอย่าเียวอี่อไป แ่พบว่าเธอมีวามสุอย่าแท้ริในารสร้าผลระทบเิบว่อีวิอผู้อื่น
สัว์อื่นๆ ในป่าประหลาใับารเปลี่ยนแปลอมีมี่ พวเาไม่เยเห็นารระทำอเธอที่เสียสละและเห็นอเห็นใมา่อน พวเาื่นมวามใีอเธอและเริ่มยอมรับเธอในัวนอเธอ ไม่ใ่แ่รูปร่าหน้าาอเธอ
นี่เป็นารระทำที่ล้มเหลวอเรื่อราว เนื่อาัวละรอมีมี่ไ้เปลี่ยนไป และเธอ็ไ้พบับุมุ่หมายใหม่ในีวิอเธอ เธอมาไลาวันแห่วามไร้สาระและวามหมมุ่นในัวเอ และอนนี้เธอเป็นสมาิที่มี่าอุมนป่า
มีมี่ยัอาศัยอยู่ในป่า ่วยเหลือผู้อื่นและแผ่เมา ารระทำอเธอเป็นแรบันาลใให้นอื่นทำเ่นเียวัน และอย่า้าๆ แ่แน่นอน ป่า็ลายเป็นสถานที่ที่ลมลืนันมาึ้น มีมี่ไ้ลายเป็นัวอย่าที่แสให้เห็นว่าารเปลี่ยนแปลพฤิรรมแม้เพียเล็น้อย็สามารถส่ผลระทบอย่ามา่อผู้อื่นไ้
มีมี่ยัเรียนรู้าสัว์อื่นๆ ในป่า ะที่พวมันแบ่ปันวามรู้และประสบาร์ับเธอ เธอไ้เรียนรู้เี่ยวับวามสำัอวามสมุลในธรรมาิและรู้ว่าสัว์ทุัวมีบทบาทสำั่อารรัษามันอย่าไร เธอยัไ้เรียนรู้เี่ยวับวามเปราะบาอีวิและรู้ว่าทุารระทำสามารถส่ผลระทบ่อสิ่แวล้อมและนรอบ้าไ้อย่าไร
เมื่อมีมี่โึ้น เธอลายเป็นที่รู้ัในานะลิสาวผู้ลา ผู้ึ่ไ้เรียนรู้บทเรียนอันมี่าเี่ยวับีวิและเ็มใ่วยเหลือผู้อื่นเสมอ เธอเป็นที่รัและเารพอสัว์ทุัวในป่า ผู้ึ่เห็นเธอเป็นัวอย่าที่สใสอสิ่ที่น ๆ หนึ่สามารถบรรลุไ้โยารเน้นที่วามรุาและวามเห็นอเห็นใ
ในที่สุ มีมี่็้นพบวามสุที่แท้ริในาร่วยเหลือผู้อื่น และไ้ระหนัว่าวามามที่แท้ริไม่ไ้อยู่ที่รูปลัษ์ภายนอเท่านั้น แ่ยัรวมถึลัษะนิสัยและวามใี้วย เธอออเินทาเพื่อ้นหาัวเอ เรียนรู้าวามผิพลาอเธอ และเิบโเป็นนีึ้น นี่เป็นุบอเรื่อราว เนื่อามีมี่ไ้้นพบุมุ่หมายใหม่ในีวิอเธอและลายเป็นแรบันาลใให้ับผู้อื่น
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ momat thirtyone
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น