รักของคุณเป็นแบบไหน

"ไม่รู้เพรียวจะไปนานแค่ไหน"

จริงๆนะ อย่ามารอคนแบบเราเลย

"เดี๋ยวตามไปเรียนกับเธอเลย"

พ่อแม่เธอคงจะยอมนายอานนท์

"โตได้แล้วนะนนท์ ถ้าไม่มีเพรียวจะทำยังไง"

ถ้าไม่มีฉันนายจะอยู่ยังไง ตาบ้าเอ้ย ยังเล่นอยู่อีก

"มีสิ เราจะมีเธอตลอดไป"

ขอโทษนะที่รักษาสัญญาไม่ได้

"ไม่ได้เจอกันนานเลย"

เธอยังสวยเหมือนเดิม เหมือนจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
"จริงๆด้วย กี่ปีแล้วนะ"

เสียงเธอยังสดใสอยู่เสมอ ทำยังไงดีเหมือนใจผมมันหยุดสั่นไม่ได้เลยละ

" 5 ปี "

เธอลืมแต่ทำไมผมกลับจำมันได้

"สบายดีนะ"

ผมถามเธออย่างที่ใจอยากจะถามออกไป

"อย่างที่รู้ๆกันอยู่ ยุ่งมากกก ทำงานทั้งวัน"

ดีเลยละไม่มีผมเป็นตัวถ่วงแล้วดูเหมือนเธอจะไปได้ดี