คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่1
Natsu Talk
“เฮ้ นัตสึ มาทางนี้หน่อยสิ”
“คร้าบๆ”ลุงเรียกผมให้ไปคุยกันในห้องพยาบาลและห้ามคนอื่นเข้ามา
“นัตสึ แกกำลังโดนหมายหัว”
“เอ๊ะ!!! หมายความว่าไงน่ะ ลุง”นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมผมด้วยหมายหัว
“มีคนต้องการพลังเวทย์ของแก เพื่อไปทำอะไรบางอย่าง”
“แล้วทำไมไม่บอกให้เวนดี้กับกาซิลรู้หล่ะ พวกนั้นก็เหมือนกับผมนะ”
“ไม่ พวกมันต้องการแค่พลังเวทย์ของแกเท่านั้น เพราะฉะนั้นแกต้องหายตัวไปซักพัก”
“แล้วผมจะไปไหนได้หล่ะลุง”
“ชั้นไม่ได้จะให้แกไปไหน แต่แกต้องปลอมตัวซะ”
“หา!!!!!!”
“เอาน่า ชั้นมีแผนแล้ว”
และแล้วผมก็ต้องทำตาม เพื่อปกป้องตัวเอง
“แงงงงงงงง นัตสึๆๆๆ”
“เอาน่า แฮปปี้ ก็มันช่วยไม่ได้นี่เนอะ”
“นัตสึเอ่ย นี่คือ เควสต์ 10 ปี เพราะฉะนั้นจงระลึกไว้ซะ”
“คร้าบบบบ ไปก่อนนะ ทุกคน”
เสร็จแล้วผมรีบวิ่งออกไปนอกเมืองแล้วรีบวิ่งเข้าป่าที่เชื่อมต่อกับกิลด์ แต่กลางทางผมก็ต้องเปลี่ยนชุดเป็น
ชุดของผู้หญิง วิกผมสีชมพูที่เหมือนสีผมของผม ที่คาดผมสีส้มมีโบว์ติดอยู่ เสื้อเชิ้ตสีขาวแถบแดง เสื้อนอกสีดำแถบส้มที่เหมือนกับเสื้อที่ผมใส่อยู่ แต่ดูเหมือนว่าจะสามารถลบกลิ่นของผมได้ด้วย แต่สิ่งที่ผมไม่อยากใส่มากที่สุดก็คือกระโปรงนี่แหละครับ สั้นก็สั้น เป็นกางเกงไม่ได้เหรอไงโฟ้ยยยย (ไรท์เตอร์: มันเป็นรสนิยมของไรท์เตอร์อ่ะนะ<<<นัตสึ: เงียบไปเลยโว้ยยยยย) ผมใสถุงเท้าที่เลยเข่าขึ้นมานิดหน่อยไม่ถึงต้นขา ใส่รองเท้าบู๊ตเป็นการปิดท้าย แล้ววิ่งไปที่กิลด์ทางประตูหลังที่นัดกับลุงไว้
“ลุง ผมกลับมาแล้ว”
“โอ้!?ใครเหรอ”
“ผมไง ลุงเอาชุดนี้ให้ผมใส่เองนะ!!!!!!”
“โอ้!!!นัตสึนี่เอง เข้ากับแกดีนะ”
“เข้าประเด็นซะทีเซ่!!!!!!”ไฟเริ่มลุกท่วมมือของผม
“โอเคๆ เอ้า!?เก็บไว้กับตัวซะ ลูกอมเวทย์เปลี่ยเสียง กินซะแล้วรีบเข้าไปข้างใน”ลุงโยนกระปุกลูกอมให้ผม
แล้วผมก็รีบวิ่งเข้าไปข้างใน
-----ปัจจุบัน------
“สวัสดีจ๊ะ ชั้นลูซี่ นี่เอลซ่า โน่นเกรย์ ส่วนนั้น...”
“กระผมแฮปปี้ คู่หูของนัตสึครับ คือถ้าเป็นน้องของนัตสึจริงหล่ะก็มานอนที่บ้านนัตสึได้นะ” นี่แฮปปี้คิดถึง
ผมขนาดนี้เลยเหรอ
“อื้ม เอาสิ ชั้นก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะนอนไหนดี งั้นไปนอนบ้านพี่นัตสึก็แล้วกันนะ”ผมลูบหัวแฮปปี้เบาๆ
“อุ่นจัง เธอนี่มีมือที่เหมือนกันนัตสึเลยนะ”
“ใชๆ แถมยังตาขวางเหมือนกันอีกต่างหาก” เฮ้ย!?เสียงนี้มัน...
“แล้วมันหนักหัวนายมั้ยหล่ะ ไอ้ตาตก แบร่!!!”ผมแลบลิ้นใส่มัน
“ถึงจะเป็นผู้หญิงชั้นก็ไม่ออมมือให้หรอกนะ ยิ่งถ้าเป็นน้องของเจ้าไฟเส็งเค็งนั่นด้วย ยิ่งแล้วใหญ่”
“ได้เข้ามาเลย หนี้แค้นที่นายเคยทำไว้กับชั้นจะชำระให้หมดเลย”
“ชั้นงั้นเหรอ????”ทั้งกิลด์ต่างพากันมองผม แย่แล้วลืมตัว
“หมายถึงพี่น่ะค่ะ...พี่...ฮะๆๆๆ”
แล้วจะไปรอดมั้ยเนี่ยอย่างนี้ ฮืออออ
______________________________________________________________________
ไรท์เตอร์ : ตอนที่1 เสร็จเเย้ววววว เย้!!!!!!!!!!
นัตสึ : เเกเย้ เเต่ชั้นไม่ เย้ โว้ยยยยยย
ไรท์เตอร์ : เอาน่าๆ นัตสึคุง ยิ้มๆนะ
นัตสึ : ใครจะไปยิ้มได้ฟร้า ทำไมชั้นต้องใส่กระโปรงด้วยฟร้ะ
ไรท์เตอร์ : ไรท์เตอร์บอกเเล้วใช่มั้ย ว่ามันเป็นรสนิยมของไรท์เตอร์น่ะ
นัตสึ : ชั้นไม่รับรู้มายบูมของเเกเฟ้ย ตายซร้าาาาาา
ไรท์เตอร์ : เอาเป็นว่า วันนี้ไรท์เตอร์จะอัพให้อีกตอนเป็นกรณีพิเศษนะคะ//เผ่นไปอีกตอน
นัตสึ : จะไปไหน ไอ้ไรท์เตอร์!!!!!!!!!
ความคิดเห็น