โหด มันส์ ฮา!! นศท.ญปี 4 พร้อมวิธีเตรียมตัวลุย

ลำดับตอนที่ #2 : วันที่ 1 ณ เขาชนไก่

 วันที่ 1 ณ เขาชนไก่

                รวมพลที่สวนเจ้าเชตุก่อนเวลา 6.00 น. พุดซาไปถึง เวลา 6.00 น. เป๊ะ!! ทันคนสุดท้ายพอดีเพราะหลังจากพุดซาไปโดนทำโทษแล้วค่า พัฒนาจากปีที่แล้วนะเนี่ย ฮ่าๆๆ แต่ปีนี้เพื่อนพุดซาดันมาสายซะอีกก็เลยไม่ได้นั่งด้วยกันเหมือนเดิม เออ...ดีจริงๆ (ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคบกันได้ ฮ่าๆๆ)

                พอ 6.30 น. ก็ให้ขึ้นรถบัส พุดซาก็โชคดีอีกแล้วได้นั่งรถแอร์ (รู้สึกปีนี้โชคดีหลายๆ เรื่อง เดี๋ยวเล่าๆ) ตอนเดินขึ้นรถในใจก็คิด...ถ้าแอร์มันเสียเหมือนปีที่แล้วจะทำไงวะ @^@ แต่ก็โชคดีค่ะ แอร์ไม่เสีย เดินไปขึ้นรถก็แบกเป้ทุลักทุเลไปเพราะครูฝึกสั่งให้ “ถือ” ห้ามสะพาย ก็ต้องแบกกันไปแบบลำบากๆ พุดเดินผ่านทหารเวรก็แซว “ท่าอย่างนี้ไม่น่ารอด ฮ่าๆๆๆ (หัวเราะแบบสะใจเจ็บๆ)” T^T ช่างให้กำลังใจดีเหลือเกินนะ ขอบคุณค่ะ นั่งไปซักพักก็ควักขนมปังกับนมขึ้นมากินสบายใจ อิ่มแล้วก็หลับ (เลี้ยงง่ายไม๊ ไม่งอแงด้วยนะ ฮ่าๆๆ)

นั่งสบายๆไปจนถึงทุ่งลาดหญ้าก็ไปฟังเรื่องสงครามเก้าทัพเหมือนเดิม  แต่ปีนี้มีเด็กมัทยมจากโรงเรียนอะไรไม่รู้มาฟังพร้อมกัน น้องเค้าเลยได้ครอบครองห้องพีระมิด ส่วนเหล่ารด.สวย ถึก บึกบึนที่ครูฝึกเค้าเรียกๆกันก็ต้องมานั่งตากแดดอยู่ตีนเขาฟังบรรยาย เป็นการวอร์มอัพผิวให้คุ้นเคยกับแดดเมืองกาญ ฮ่าๆๆ

นั่งฟังๆ อยู่ครูฝึกถาม....

ครูฝึก : ไอ้หนู ชื่ออะไรหละเอ็ง

พุดซา:  (มองหน้า จะมาไม้ไหนวะ) ชื่อ.....ค่ะ (ยิ้มนางงามส่งไปหนึ่งดอก)

ครูฝึก : วันแรกมาขาวๆแบบนี้หละ วันสุดท้ายจะเกรียมเป็นปลาดุก

T___________T  นี่มันอะไรกันแววววว๊  ตั้งแต่สวนเจ้าเชตุละ จะบั่นทอนกำลังใจกันไปถึงหนายยยย เครียดแค้นเคืองโกรธโทษชั้นใยยยยย  หนูไปทำให้กระเบื้องหลังคาบ้านร้าวหรอคะ ทำไมต้องให้กำลังใจกันแบบนี้  แง๊...

ฟังเสร็จก็ต้อนขึ้นรถมาเขาชนไก่ ขึ้นรถได้พุดซาก็ควักซันบลอคมาโปะเลยค่ะ ไม่สนใจใครจะมองว่ากระแดะรึอะไรก็เชิญ ชั้นหมดเงินไปกับผิวตั้งเท่าไหร่ จะให้มันตายไปเฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลยก็คงจะไม่ใช่นะยะ ปีนี้ไม่โหดเลย เดินลงจากรถ เอากระเป๋าไปวางไว้หน้าโรงนอนดีๆ มีวิ่งนิดๆหน่อยๆ เสร็จก็ไปกินข้าวเที่ยง ใต้แสงอาทิตย์อันแรงกล้า จนจานสังกะสีสะท้อนแสงเข้าตา ไม่เป็นไร...แค่แดดค่ะ พุดซายังไหว (ในใจแอบคิด...ซันบลอคที่ชั้นโปะมาจะเอาไหวไม๊ ฮือๆๆ)

กินข้าวกลางวันเสร็จก็เดินไปเรียนพยาบาล วันแรกก็ยังสบายๆ ค่ะ ไม่โดนทำโทษอะไร ตารางเรียนปีนี้จัดไว้ได้โอเคมากเลย วันแรกเรียนเบาๆก่อน ให้เด็กได้ปรับตัวกับอากาศ (อยากจะบ่นว่าแค่ปรับตัวกับอากาศให้ได้ พวกหนูก็เหนื่อยแล้วค่า) เรียนพยาบาลปีนี้ต้องตั้งใจฟังนะ เพราะจะมีเรียนพยาบาลภาคสนามอีกทีวันหลังๆ  ดดนครูฝึกหลอกด้วยหละว่าต้องขึ้นเขา (ถึงจะต้องขึ้นจริงๆก็เถอะ =.,=) เค้าจะพูดแบบโหดมากๆ แบบต้องขึ้นเขาไปทำภารกิจ แล้วต้องแบกเพื่อนลงมาจากเขา ระยะทางสี่กิโลเมตรต้องช่วยกันพาคนป่วยลงมาให้ได้ อะไรแบบนี้แหละ

เรียนเสร็จก็เดินกลับกองพันมากินข้าวเย็น  อาหารเป็นอะไรจำไม่ได้แล้ว รู้สึกจะเป็นแกงเขียวหวานมั้ง แต่ถึงแม้ว่ารสชาติจะยังไม่ได้มาตรฐานโลกภายนอกเหมือนเดิมก็เถอะ แต่ก็ถือว่าอร่อยกว่าปีที่ผ่านๆ มาแล้ว ยังพอเดาได้ว่าคือแกงอะไร และมีน้ำปลาให้เติมเพิ่มเองด้วย (เพิ่งจะมีปีนี้นะ) และสำคัญ!! มีเนื้อหมูค่า!!! ปีที่แล้วๆนี่ไก่ลูกเดียวเลย ปีนี้อาหารหรูกว่าเดิมมาก มีไส้กรอก หมูยอ ไข่ลูกเขย อะไรแบบนี้ด้วยนะคะ (ผลัดอื่นเคยเจอรึเปล่าไม่รู้ แต่พุดซาไปมาสามปีเพิ่จะเคยเจอเนี่ยแหละ)

คืนของวันที่หนึ่งก็จะฟังบรรยายเล็กน้อย แล้วก็เปิดคลิปให้ดู (คาดว่าคนพูดก็คงจะขี้เกียจพูดด้วย แต่ก็ดีแล้วแหละค่ะ เด็กไม่เบื่อดี) คลิปเรื่องทหารหน่วยรบพิเศษของอเมริกา และเรื่องเกี่ยวกับในหลวงค่ะ เสร็จก็ปล่อยไปนอน ให้เวลาอาบน้ำนานพอควรเลยค่ะ และโชคดีต่อมาของพุดซาคือได้ครูประจำโรงนอนใจดี ให้เวลาเยอะและไม่ดุ คือถ้าคุยกันไม่เสียงดังมากเค้าก็ไม่ออกมาทำโทษค่ะ คืนนี้พุดซาสบายๆ ไม่รีบร้อนอะไร

พุดซาเข้าโรงนอนเป็นพวกท้ายๆ ได้นอนอยู่หน้าห้องครูเลย แบบนอนเฝ้าประตูเลย ฮ่าๆๆ ดังนั้นเวรเลยยังไม่โดนในคืนแรกๆ พุดซา โดนเวรคืนสุดท้ายเลยค่ะ ตี 1-3 เวรแย่อ่ะ T____T  นอนได้นิดเดียวแล้วก็ต้องตื่นแล้วก็นอนต่อนิดเดียวเอง

ปล. ผ้าอนามัยที่เตรียมไว้ให้เอามาแปะไว้คืนนี้เลยนะคะ และอย่าลืมยัดเบคกิ้งโซดาไว้ด้วยค่ะ กันรองเท้าเหม็น (อันที่จริงไม่เหม็นหรอก เพราะผ้าอนามัยก็ช่วยได้นิดนึงแล้ว)