ท่านประทานคลั่งรัก - นิยาย ท่านประทานคลั่งรัก : Dek-D.com - Writer
×

    ผู้เข้าชมรวม

    9,250

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    14

    ผู้เข้าชมรวม


    9.25K

    ความคิดเห็น


    6

    คนติดตาม


    46
    จำนวนตอน :  183 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 มี.ค. 67 / 05:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    โม่ชิงเฟิงโกรธจนหน้าอกสั่นสะเทือน และจ้องมองโม่ถิงเซียวสักพัก และพูดอย่างอึดอัดออกมาสองคำ:“ดีมาก!”

    มู่นวลนวลเฝ้ามองด้วยความหวาดผวา

    โชคดีที่โม่ชิงเฟิงมีสุขภาพแข็งแรง ไม่อย่างนั้นคงถูกโม่ถิงเซียวทำให้โกรธจนป่วย

    “เหอะ”

    โม่ถิงเซียวหัวเราะเย้ยหยัน:“ตอนนี้สถานการณ์ของโม่กรุ๊ปเป็นยังไง ในใจของคุณรู้ดี อำนาจส่วนใหญ่ถูกล้างโดยกลุ่มคนเก่าแก่ที่เป็นหุ้นส่วน ฝ่ายการเงินทำบัญชีเท็จมากแค่ไหน?คุณรู้ไหม?”

    ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ของโม่กรุ๊ปเลวร้าย ก่อนหน้านี้เขาคงไม่ต้องทำงานล่วงเวลาบ่อยนักในช่วงนั้น

    โม่ชิงเฟิงรู้ว่าที่โม่ถิงเซียวพูดนั้นเป็นเรื่องจริง และไม่มีอะไรจะโต้แย้ง

    เขาถอนหายใจยาวๆอย่างโล่งอก และถามโม่ถิงเซียวว่า:“พวกเราไม่พูดเรื่องนี้แล้ว มาพูดเรื่องของเฉิงยวี่ดีกว่า”

    โม่ถิงเซียวเลิกคิ้วและหรีตา รอฟังคำพูดต่อไปของโม่ชิงเฟิง

    “แกก่อตั้งบริษัทภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ข้างนอก หลายปีที่ผ่านมาเฉิงยวี่เซ็นสัญญาภายใต้บริษัทของแกใช่ไหม?ช่วงนี้พวกแกยุ่งอยู่กับเรื่องการยกเลิกสัญญา แกพูดเอง?”

    คนนอกพูดว่าซือเฉิงยวี่เสนอให้ยกเลิกสัญญา แต่โม่ชิงเฟิงไม่โง่เขลาเหมือนคนพวกนั้น

    น้ำเสียงที่อยากรู้อยากเห็นของโม่ชิงเฟิงฟังดูแปลกๆ

    โม่ถิงเซียวหน้าตาท่าทางเฉยเมยแล้วพูดว่า:“คุณออกหน้าช่วยเขางั้นหรอ?”

    โม่ชิงเฟิงดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่าน้ำเสียงของเขาไม่ค่อยดี และน้ำเสียงของเขาก็นุ่มนวลขึ้น:“ฉันกับอาของแกเป็นพี่น้องแท้ๆกัน ความสัมพันธ์ของแกกับเฉิงยวี่ก็ดีมาตั้งแต่เด็กๆ แกก็รู้ว่ามีตั้งกี่คนที่คอยจ้องตำแหน่งของแก แกกับเฉิงยวี่สนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก ก็ต้องมีความสัมพันธ์ที่ดี ต่อไปจะได้พึ่งพาอาศัยกัน……”

    “ต้องดูแลกัน คุณไปดูแลเองเถอะ” โม่ถิงเซียวไม่ได้รู้สึกเกรงใจ และลุกขึ้นยืน:“ผมไม่สนใจเรื่องของคุณ แล้วคุณก็ไม่ต้องมาสนใจเรื่องของผม”

    พูดจบเขาก็หันไปยื่นมือให้มู่นวลนวล:“มู่นวลนวล เรากลับบ้านกัน”

    เขามองเธอด้วยท่าทางที่ไม่ได้เย็นชาเหมือนตอนที่พูดกับโม่ชิงเฟิง คิ้วที่หล่อละมุนน่าสัมผัสและอบอุ่น

    มู่นวลนวลวางมือลงบนมือของเขา:“อืม”

    ทั้งสองคนจูงมือกันออกไป

    ภายในห้องที่ปิดประตู มีเสียงข้าวของแตก

    มู่นวลนวลมองไปที่โม่ถิงเซียงด้วยความกังวล

    โม่ถิงเซียวยิ้มอย่างอ่อนโยนและมุมตาของเขาก็เยาะเย้ย:“ของของเขาเอง จะทำแตกก็ช่างเขา”

    มู่นวลนวลกังวล โม่ถิงเซียวกับโม่ชองเฟิงเหมือนน้ำกับไฟ และมันก็ไม่ใช่แค่วันสองวัน แต่พวกเขาไม่สามารถเป็นแบบนี้ไปได้ตลอดชีวิต

    เธอมองออกมาโม่ถิงเฟิงยังมีไมตรีที่ดีกับโม่ถิงเซียว

    ผู้ชายอย่างโม่ชิงเฟิง แม้ว่าจะทำเกินไป แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการคดีลักพาตัวอย่างนั้นกับภรรยาของตัวเอง

    มู่นวลนวลรู้สึกว่าระหว่างโม่ถิงเซียวกับโม่ชิงเฟิง น่าจะเกิดความเข้าใจผิดกัน

    แต่ความเข้าใจผิดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่วันสองวัน ถ้าต้องการจะแก้ไขความเข้าใจผิด ก็คงต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป

    ……

    เมื่อทั้งสองคนลงมาชั้นล่างก็เห็นโม่เจียเฉินลุกขึ้นจากโซฟา และมองไปที่ทั้งสองคนด้วยสายตาว่างเปล่า:“พี่ชาย พี่นวลนวล พวกพี่จะกลับกันแล้วหรอ?”

    “อืม มีอะไรหรอ?” มู่นวลนวลดูออกว่าโม่เจียเฉินมีเรื่องจะพูด

    โม่เจียเฉินเกาหัวและพูดติดๆขัดๆว่า:“ผมไม่ได้ไปที่พวกพี่นานแล้ว ผมขอไปอยู่กับพวกพี่สักสองสามวันได้ไหม?”

    “ไม่ได้”

    “ได้”

    เสียงของทั้งสองคนดังขึ้นพร้อมกัน

    คนที่พูดว่า“ไม่ได้”คือโม่ถิงเซียว คนที่พูดว่า“ได้”คือมู่นวลนวล

    มู่นวลนวลจ้องมองโม่ถิงเซียวและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า:“คุณบอกว่าไม่ได้?”

    โม่ถิงเซียวอยากจะพยักหน้า

    แต่สัญชาตญาณบอกว่าถ้าเขาพยักหน้า คืนนี้เขาอาจถูกมู่นวลนวลไล่ออกจากห้องนอน

    โม่ถิงเซียวเหลือบมองไปที่โม่เจียเฉิน จากนั้นก็ตอบเบาๆว่า:“อ่อ”

    “อ่อ” มู่นวลนวลสัมผัสได้ถึงความไม่เต็มใจที่ออกมาคำๆนี้

    แต่เธอก็แสร้งทำเป็นไม่รู้สึก ยิ้มและพูดกับโม่เจียเฉิน:“นายไปบอกแม่ของนายรึยัง?”

    แม้ว่าความสัมพันธ์ของซือเฉิงยวี่กับโม่ถิงเซียวจะแตกหัก แต่โม่เจียเฉินก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง

    ไม่ใช่แค่เพราะเรื่องของผู้ใหญ่ จะส่งผลให้เด็กคนหนึ่งเย็นชาไปด้วย

    โม่เจียเฉิน:“บอกแล้ว”

    ……

    เมื่อก่อนโม่เจียเฉินเคยอาศัยอยู่กับโม่ถิงเซียวที่นั่น และที่นั่นยังมีเสื้อผ้าของเขา ตอนนี้เขาจะกลับไปอยู่อีกครั้งไม่ต้องจัดเตรียมข้าวของก็สามารถเข้าไปอยู่ได้เลย

    ตอนที่ขึ้นรถโม่เจียเฉินกลัวมาโม่ถิงเซียวจะเปลี่ยนใจ เขากระโดดขึ้นรถเหมือนกับกระต่ายและกวักมือเรียกมู่นวลนวล:“พี่นวลนวล ขึ้นมาเร็ว”

    โม่ถิงเซียวมองเขาอย่างเย็นชา และโม่เจียเฉินก็หุบปากลงอย่างรวดเร็ว

    มู่นวลนวลกำลังจะขึ้นไปบนรถ แต่ก็ถูกโม่ถิงเซียวดึงไว้

    หลังจากนั้นเขาก็เข้าไปในรถก่อน และยื่นมือบอกใบ้ให้เธอขึ้นรถ

    มู่นวลนวลกลอกตา ผู้ชายคนนี้ขี้น้อยใจขนาดนี้เลยหรอ?

    เมื่อเธอขึ้นมาบนรถ ก็มีโม่ถิงเซียวนั่งคั่นกลางระหว่างเธอกับโม่เจียเฉิน

    มู่นวลนวลกับโม่เจียเฉินมองหน้ากัน แต่ก็ถูกสายตาของโม่ถิงเซียวจ้องมอง

    มู่นวลนวลนึกถึงก่อนหน้านี้ที่โต๊ะอาหาร โม่เอินหยาบอกว่าซือเฉิงยวี่ถูกคนแขวะ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเข้าโซเชียล

    สถานการณ์ในโซเชียลเลวร้ายกว่าที่มู่นวลนวลคิดไว้

    มู่นวลนวลโน้มตัวเข้าไปใกล้หูของโม่ถิงเซียวและถามเขาด้วยเสียงต่ำ:“คุณไม่ได้ทำจริงๆหรอ?”

    โม่ถิงเซียวยังคงไม่แสดงท่าทีใดๆ แต่น้ำเสียงของเขาหยิ่งผยองมาก:“เรื่องเล็กๆอย่างนี้ ฉันจำเป็นต้องลงมือด้วยหรอ?”

    ดูจากลักษณะท่าทางของเขาแล้ว ก็บอกได้ว่าจากจุดเล็กๆก็มองเห็นถึงด้านที่ใหญ่ได้

    หัวข้อประเด็นร้อนของซือเฉิงยวี่นั้นได้รับความนิยมมาก และเป็นแค่รูปถ่ายเท่านั้น

    รูปถ่ายนั้นไม่ชัดเจนมากนัก แต่เงาของร่างนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นซือเฉิงยวี่

    รูปถ่ายถูกถ่ายอย่างต่อเนื่อง จากตอนที่ซือเฉิงยวี่อุ้มลูกสุนัขขึ้นมา และโยนมันลงไปที่พื้น ทั้งห้ารูปเป็นขั้นตอนที่สอดคล้องกัน

    ชาวเน็ตบอกว่านี่เป็นของจริง

    คราวนี้ชาวเน็ตส่วนใหญ่ไม่ได้ยืนอยู่ข้างซือเฉิงยวี่

    สำหรับซือเฉิงยวี่คนที่แทบจะไม่เคยสัมผัสกับข่าวเชิงลบ ข่าวสีดำอย่างนี้อาจเป็นการทำลายล้างอาชีพนักแสดงของเขา

    “ทำลายคนดังงั้นหรอ!”

    “รู้สึกว่าซือเฉิงยวี่คนนี้แปลกๆมานานแล้ว คนอะไรไม่เคยมีข่าวด้านลบเลย”

    “นี่เป็นผลมาจากการยกเลิกสัญญากับ Shengding Media ต้นไม้ใหญ่ของ Shengding Media ยังคงไม่พอใจ ทันทีที่ยกเลิกสัญญาก็เลยมีข่าวสีดำออกมา รสชาติความรู้สึกที่เจ็บแสบเกินบรรยาย?”

    มู่นวลนวลจ้องมองความคิดเห็นสุดท้าย

    ในวงการบันเทิงนั้นล้ำลึกมาก แม้ว่าซือเฉิงยวี่จะเป็นกาแฟใหญ่นักแสดงที่มีชื่อเสียง แต่ก็เป็นเพราะอยู่ภายใต้ Shengding Media ที่เป็นผู้นำของวงการบันเทิง ดังนั้นทุกอย่างจึงราบรื่น

    แต่เขาและ Shengding ได้ยกเลิกสัญญากันแล้ว และได้สูญเสียร่มเงาอย่าง Shengding ไป จึงมีคนที่ใช้โอกาสนี้เหยียบซือเฉิงยวี่

    ความสำเร็จของคนทั่วไปได้มาจากการเสียสละชีวิตนับพัน

    มีคนในวงการบันเทิงมักจะมีคนที่อยากไต่เต้าอยู่เสมอ

    และมีตำแหน่งสูงสุดเพียงไม่กี่ตำแหน่ง ดังนั้นแน่นอนว่าต้องเหยียบคนอื่นเพื่อให้ตัวเองมีโอกาสได้ไต่เต้า

    ในเวลาเพียงสิบปีซือเฉิงยวี่ก็กลายเป็นนักแสดงระดับแนวหน้าที่อายุน้อยที่สุดในวงการบันเทิง มีคนต้องการเหยียบให้เขาตกต่ำมานานแล้ว

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น