[Fic 4podum and 1Ruj] Close up เพราะใกล้เกินไป

ฉันเหมือนคนหลงทางอยู่ในทะเลทรายที่กว้างใหญ่

มันแห้งแล้งและหาทางออกไม่เจอ

ฉันอาจพลาดไปที่เผลอให้เขาเข้ามาใกล้ใจ

เขาไม่มีทางจริงจัง และเราก็จะเป็นเส้นขนานแบบนี้

ตลอดไป

...วิชญาณี

เธออยู่ข้างบนนั้นก็ดีแล้ว อยู่ให้ผมได้มองและดูแลอยู่แบบนี้

ไม่รู้ทำไมต้องเป็นเธอที่เข้ามาปั่นป่วนผมทุกครั้ง

เธอซุ่มซ่าม เธอแสนงอน แต่เธอก็น่ารัก

เธอเก่ง แต่เธอก็เปิ่นเสมอ

แล้วผมจะทำอะไรได้มากเกินกว่าตัดใจและลองรักใครคนใหม่ดูบ้าง

อาจจะดูใจร้าย แต่เธอดีเกินกว่าคนอย่างผมจริงๆ

....นภัทร

ผมคือคนที่มองเห็นทุกความเจ็บปวดของทุกๆคน

รวมถึงตัวผมเองด้วย ความใกล้ทำร้ายหัวใจเรามากพอแล้ว

ผมผิดเองที่ผมประมาทเกินไป ผมมองทุกอย่างง่ายเกินไป

จนสุดท้ายก็ต้องมานั่งเสียใจอยู่แบบนี้

.....วราวุธ

ผมมองดูและรับรู้มาโดยตลอด

ความรักยิ่งใหญ่ แต่มันก็เจ็บปวดเสมอ

ถ้าเป็นผม เหตุการณ์พวกนี้จะไม่เกิดขึ้น

ความรักไม่ยากขนาดนั้น เพียงแต่ชีวิตของเรา

ยากขึ้นตั้งแต่พวกเราก้าวมาถึงจุดนี้

.....จารุวัฒน์

ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ

เรามีแรงบันดาลใจจากการฟิน #กันแก้ม

แต่หาฟิคอ่านแบบแต่งจบแล้วอิ่มใจค่อนข้างยาก

เลยแต่งเองซะเลย

มันก็จะเรียลๆ จิ้นๆนิดนึง

ปล. เป็นแค่การจินตนาการของเรานะคะ