รักคุณเจ้าเอ๋ย (นิยายโรแมนติก โรมานซ์)

หายหน้าไปเป็นปีเลย

หนีไปเขียนนิยายจีนโบราณมา 3 เรื่องค่ะ (ติดลมเลยไปยาว ฮ่า)

เดี๋ยวเพื่อน ๆ นักอ่านจะสงสัยอีก

นามปากกาอะไร

แจ้งไว้ตรงนี้นะคะ นามปากกา 'ผิงอัง' จ้า

ใครที่ชื่นชอบนิยายจีน หรืออยากเปลี่ยนแนวบ้าง ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ ^^ 

 

ตอนนี้กลับมาจับปากกาเขียน 'รักคุณเจ้าเอ๋ย' แล้ว ^^

ฝาก 'เจ้าเอ๋ย' ไว้ในอ้อมใจด้วยนะจ๊ะ

แวววิวาวห์

..คำโปรย..

เพราะต้องเดินทางไปทำงานต่างประเทศ แต่เจ้าลูกสาวตัวแสบอย่าง ‘เจ้าเอ๋ย’ ดันก่อเรื่องจนขึ้นโรงพัก ด้วยความกังวลว่าลูกสาวจะก่อเรื่องอีก ทัณฑ์จึงพาเจ้าเอ๋ยไปฝากไว้กับ ‘คชา’ เพื่อนสนินที่เขารักและไว้ใจ

“อยู่ที่นั่นก็อย่าดื้อให้มันมากนักล่ะ ขยัน ๆ เข้าไว้เจ้าของบ้านจะได้เอ็นดู”

“คำก็ขยัน สองคำก็ขยัน ตกลงพ่อส่งเอ๋ยมาเป็นเบ๊รับใช้เหรอ”

“ย้อนเก่งนักเดี๋ยวจะโดนใช่น้อย เคยได้ยินมั้ยสุภาษิตโบราณน่ะ ที่ว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ‘ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นก็ยังดี’”

เจ้าเอ๋ยยิ้มแววตาเป็นประกายระยับเมื่อนึกภาพ คชาเล่นควายปั้น “เพื่อนพ่ออายุป่านนี้แล้ว ยังจะเล่นวัวเล่นควายอีกเหรอ”

“หุบปากไปเลยไอ้เอ๋ย! วอนแล้วมั้ยล่ะ ฉันเปรียบเทียบให้ฟังเว้ย ไม่ได้หมายถึงให้แกไปปั้นควายจริง ๆ”

---

“อากาศมันร้อนว่าจะมาอาบน้ำ คุณชาก็ร้อนเหรอถึงมาแช่น้ำเล่น เมาแล้วควรไปนอนนะ มาแช่น้ำเล่นเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก แล้วคุณมุกล่ะ ไปไหนแล้ว?” แม้จะถามเขาแต่เจ้าเอ๋ยก็ไม่ได้คำตอบ

แต่ที่แน่ ๆ คชามองเธอด้วยสายตาแบบแปลก ๆ และสภาพเขาในตอนนี้เรียกว่าดูไม่ได้เสียเลย เปียกไปทั้งตัว ผมเผ้ายุ่งเหยิงเปียกน้ำ เสื้อผ้าก็ไม่ถอดเล่นลงอ่างทั้งชุด

“อยู่ให้ห่างฉันไว้ จะไปไหนก็ไปซะ”

“อะไรของคุณ คนหวังดีต้องไล่กันด้วยเหรอ” เจ้าเอ๋ยทำหน้าง้ำแต่ก็ไม่ยอมไปไหนนอกจากเดินไปปิดน้ำ แล้วหยิบผ้าขนหนูมาส่งให้เขา “ขึ้นเถอะ น้ำเย็นเดี๋ยวปอดบวมพอดี”

“ฉันขึ้นไม่ได้ ช่วยฉันด้วยสิ”

“ช่วยอะไร?”

“เออ...” ชายหนุ่มอ้ำอึ้ง

“จะให้ช่วยอะไรก็พูดมาสิ”

“ฉัน... ฉันอยากอึ๊บหญิง”

“อะไรนะ?!” เจ้าเอ๋ยหน้าเหวอร้องเสียงหลง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากคนที่เรียบร้อยอย่างเขา

รักคุณเจ้าเอ๋ย เป็นนิยายโรมานซ์ อมยิ้ม ^^

ฝากไว้ในอ้อมใจเพื่อน ๆ ด้วยค่ะ