เสียงในเงียบ

ในยุคที่เทคโนโลยีครองโลก, เมืองที่แสนเงียบชื่อ "ซิลเวอร์เบิร์ด" เต็มไปด้วยการพัฒนาทางเทคโนโลยีที่ทันสมัย. คนทั้งนักธุรกิจ, นักวิทยาศาสตร์, และประชาชนธรรมดากำลังใช้ชีวิตในรอบวันโดยไร้เสียงดัง.

ทุกคนมีอุปกรณ์สื่อสารที่เชื่อมต่ออยู่กับระบบสารสนเทศอัจฉริยะ. การสื่อสารผ่านหน้าจอสัมผัส, และส่งข้อมูลไร้สายกันไปมาระหว่างอาคารสูงสุดรวมถึงถนนแคบ.

เธอนางแบบที่ชื่อ "เอลล่า" เดินเข้าไปในห้องสำนักงานของเธอที่ตั้งอยู่บนชั้นสูงของอาคาร. เธอมองลงมาที่เมืองที่กำลังตื่นขึ้น. ตึกหลายตึกถูกแสดงอย่างสวยงามในแสงสีสันสดใสของแสงตะวันที่กำลังขึ้น.

"เงียบมาก," เอลล่าคอยวิเคราะห์. เธอสังเกตเห็นคนมีหน้าตาอยู่ในโลกของตนเอง, แต่พวกเขากลับมีที่มาจากความรู้สึกที่เงียบสงบ. เขาโสตตามองหาความหมายในความเงียบนี้.

เมื่อเอลล่าเดินลงมาสู่ถนน, เธอพบกับคู่รักที่นั่งอยู่ในที่สาธารณะ พวกเขาดูเหมือนว่ากำลังพูดคุย, แต่เอลล่ารู้สึกได้ถึงความเงียบที่ร่วงลงไปอยู่รอบตัวพวกเขา.

"มันเงียบมากเสมอ," ผู้ชายคนหนึ่งกล่าวเป็นเงียบ. "ทุกคนดูเหมือนจะมีหน้าตาที่เงียบ."

"น่าจะมีอะไรบางอย่างที่กำลังเกิดขึ้น," เจ้าของร้านอาหารกลางวันที่อยู่ติดกับทางเดินเมืองตอบกลับ. เธอเปิดประตูให้ลมหอนเข้ามา, แต่ก็รู้สึกถึงความเงียบที่ลึกลงไป.

"มีที่ไหนที่เราไม่ได้รู้จักอยู่เถอะ," เอลล่าเสนอ. "รู้สึกเหมือนมีอะไรที่เราพลาดไป."

ในเมืองที่แสนเงียบนี้, เอลล่ากำลังจะค้นพบความลึกลับที่อยู่ในรอบตัวทุกคน. แต่มันไม่ได้หมายความว่าความเงียบนี้ไม่มีเสียง. มันคือความเงียบที่รอคอยที่จะเปลี่ยนแปลงโลกทั้งหมด.