ยัยป่วนจอมจุ้น & นายยุ่งจอมซ่า

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                             1

ช่วงปิดเทอม..................................
   "  วันเนี่ยฉันจะทำยังไงดีกับการบ้านที่อาจาร์ให้ดีน้าให้อะไรก็ไม่รู้ น่าเบื่อ"ฉันบ่นพึมพรำคนเดียว ก็แน่สิอาจารย์อาจารย์เบญจมาศ
ครูสังคมสุดโหดประจำโรงเรียนหนะสิ สั่งให้ทำรายงานประวัติของเพื่อนสนิท?
ส่วนวิชาศิลปะอาจารย์พัทกรครูสุดไฮเปอร์ก็ดันสั่งวาดรูป.....แย่จริงๆไม่อยากจะบรรยายมากไปกว่านี้แล้ว!
หญิงสาวผู้ที่มีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์กล่าวขึ้น
      เอ้!ไปปรึกษานาย(คิ)บอมดีกว่านายนั่นเก่งจะตาย ^_^  ( นายคิบอมหนะเค้าเป็นเพื่อนข้างบ้านฉันเองเราโตมาด้วยกันตั่งแต่ยังเด็กๆ
แต่ตอนมัธยมปลายเราต้องเรียนคนละโรงเรียนกัน.....ก็ดีแล้วละนะฉันขี้เกียจนิยามแล้วรีบไปขอความชวยเหลืออีตานั่นดีกว่า....>O<
"เอ้า ทำไรอยู่อะบอม"ฉันงงๆกับท่าทางของนายบอมก็นายนั่นหนะสิกำลังนอนอยู่กลางสนามหญ้าหน้าบ้านแดดก็ร้อนด้วย(สงสัยจะบ้า)
"กำลังซักผ้ามั่ง"นายบอมย้อนมาตอบกับฉันด้วยท่าทางกวนๆ ฉันได้แต่โมโหทำอะไรไม่ได้ ก็ฉันจะมาขอความช่วยเหลืออีตานั่นนี่หน่า
"นี่!บอมฉันมีอะไรจะขอให้นายช่วยหน่อยหนะ"ฉันกลั่นใจทำเสียงหวานอย่างสุดขีดจากเสียงทุ้มนุ่มนวลกลายเป็นเสียงแหลมกินใจโดยไม่รู้ตัว.......
"แหม่เจิน วันนี้มาพูดดีด้วยมีอะไรละ"นายบอมรู้สึกส่งสัยในความตั้งใจของฉัน<หวังว่าแผนของฉันคงไม่พังลงนะ>
"คือว่าฉันเห็นนายเก่งไงฉันก็เลยอยากขอให้นายช่วยหน่อย"ฉันพูดด้วยมารยาร้อยเล่มเกวียนแต่ไม่รู้ว่านายนั่นจะช่วยรึเปล่านะ
"ก้อได้ ฉันจะลองช่วยเธอซักครั้งแต่มีข้อแม้นะ"นายนั่นทำสีหน้าไม่ค่อยน่าไว้วางใจนักแต่มันคงเป็นทางเลือกสุดท้ายของฉัน
"นายมีข้อแม้อะไนก็ว่ามา"ฉันทำเสียงดูเป็นนักเลงเหมือนทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ยังไงยังงั้น
"ข้อที่1 ฉันต้องได้ค่าจ้างที่สมกับค่าเหนื่อยในช่วงปิดเทอมนี้"
"ข้อที่2 ฉันทำงานให้เธอได้แค่ครึ่งวันเท่านั้นส่วนเวลาที่เหลือขอพักผ่อนแล้วกกัน"
"ข้อที่3 เธอต้องเลี้ยงอาหารเช้า กลางวัน เย็นกับฉัน"
"ข้อที่4 เชื่อต้องเชื่อฟังฉันในการทำงานครั้งนี้ห้ามขัดขืน"
นายบอมสาธยายข้อเสนอที่ฉันไม่ค่อยเต็มใจนักแต่จะทำยังไงได้ละให้จบเรื่องนี้ก่อนเถอะฉันจะเอาคืนให้สาสมใจเลย
"ตกลง"ฉันกล่าวด้วยสีหน้าท่าทางฝืนใจ
 O_oและคำพูดนี้เองทำให้เรื่อวุ่นๆในช่วงปิดเทอมนี้เกิดขึ้น...................