เพราะรักมันซับซ้อน

อินโทรดักชั่นนนนนนนนนน

สวัสดีครับผมชื่อ นายชิตชนก โพธิ์ประเสริฐกุล ชื่อเล่นชื่อ กร เป็นเด็กต่างจังหวัด (สระบุรี) ได้มีโอกาสเลือกเเอดมิทชั่นมาเรียนในมหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่ง ในคณะวิศวกรรมศาสตร์ ผมสูง 175 น้ำหนัก 70 ผิวเหลืองๆตามประสาลูกเสี้ยวจีน (อารมณ์เเบบปู่เป็นจีน ย่าเป็นคนไทย เเล้วเเม่ก็ไทยอีกกก เสี้ยวไมหล่ะ 555 ) ผมไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไร หน้าตาปกติตามสภาพ 555 วันเเรกของการเข้ากิจกรรมรับน้องของมหาลัย ก็นะ ตามสเต็ป มันก็จะวันเเรกก็วิ่งๆ ๆ ๆ วิ่งเเบบพี่ตูน รับป้ายชื่อสีเเดง เขียนว่า กร CE เลขห้อง เลขหอ เเขวนคอ เเล้วก็ถูกเปลี่ยนเป็นเเบบหนีบกับกระเป๋าเสื้อเเล้วก็มีเข็มกลัด สามารถกลัดกับเสื้อนิสิตได้ วันนั้นก็วิ่งเเบบพี่ตูนทั้งๆที่ใส่ กางเกงสเเลก เสื้อนิสิตสีขาวสะอาด ผมเซ็ทมาเต็ม 555 ไอ่สาสสส เพื่อ ? เเต่ก็เถอะ ทำไงได้ วันนั้นผมก็ได้รู้จักเพื่อนในคณะใหม่หลายคน เเต่ก็ไม่คุยได้คุยอะไรมาก เพราะส่วนใหญ่จะเป็นรุ่นพี่มาสอนระบบประชุมเชียร์ซะมากกว่า สุดท้ายได้การบ้านให้ไปจดชื่อเพื่อนในคณะมาให้ได้มากที่สุดเพื่อเตรียมเข้าประชุมเชียร์ในอาทิตยหน้า ..... 

วันเเรกของการเปิดเรียน (จริงๆก็วันต่อมานั้นเเหละ) 

วันเปิดเรียนวันเเรกไม่มีแะไรมากมาย ส่วนใหญ่ก็เป็นการเเจกคอสซรีบัส เเนะนำวิชาเรียน มีอินโทรเกี่ยวกับวิชาเรียนนิดหน่อย สบายยยยยยย ชิวๆไปวันเเรก จนมาถึงวิชาสุดท้ายของภาคเช้า เป็นวิชา คณิตศาสตร์วิศวกรรม ซึ่งเป็นวิชาเรียนที่เรียนจริงๆตั้งเเต่คาบเเรก ด้วยความที่ผมเองก็ไม่ได้มีเพื่อนจากที่โรงเรียนมัธยมมาตั้งเเต่เเรกมาเรียนด้วยก็เลยใช้ชีวิตคนเดียว ครั้นเรียนไอ้วิชาเเรกเสร็จก็ไม่รู้จะไปไหนเลยมานั่งรอเรียนวิชานี้ก่อนเวลาตั้ง 30 นาที (ไม่มีสิ่งมีชีวิตสักคน น่ากลัวโคตร จินตนาการ ห้องกว้างๆที่คนเรียนน่าจะประมาณ 300 คน เป็นห้อง Slope มืดๆ น่ากลัวโคตร) เเต่ก็นั้นเเหละ นั่งไป เล่มเกมส์ฆ่าเวลาไป ชิวๆ พอใกล้ถึงเวลาเรียนก็เริ่มมีนิสิตคณะวิศวเดินเข้ามาเรื่อยๆ ต่างคนก้ทยอยหาที่นั่งกัน พูดคุยกัน เเล้วคนก็ค่อยๆเยอะขึ้น เสียงก็ดังขึ้น ดังเเบบดังอ่ะ นี้ก็งงนะว่ามึงไปสนิทอะไรกันขนาดนั้น เเต่ผมก็ไม่ไเ้สนใจนั่งใส่หูฟังไปเรื่อยๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนมาจากนอกห้องว่า อาจารย์มาเเล้วววว ดังมาก ดังจนทุกคนเงียบ เเล้วก็เป็นนิสิตคนนึงวิ่งเข้ามา จากสภาพ 555 ไม่น่าใช่เด็กปีหนึ่ง เพราะ ป้ายชื่อก็ไม่ติด (ป้ายสีเเดงที่รุ่นพี่เเจกเมื่อวาน) เสื้อเเขนสั้น กางเกงยีนส์ เเล้วเเกก็วิ่งไปนั่งหลังห้อง พร้อมกับพูดขึ้นว่า อาจารย์มาเเล้ว เพื่อนใครยังไม่มาโทรตามเลย อ. ล็อคห้องนะ ทุกคนก้งงว่าคืออะไร เเล้วทันใดรังศีความอำมหิตก็เข้ามายังห้อง slope ห้องที่ดังสนั่นกลับเงียบสนิทเพียงเเค่อาจารย์ทันนั้นเดินเข้ามา จากนั้นอาจารย์เเค่ว่างกระเป๋าที่โต้ะหน้าห้อง เเล้วเดินไปล็อคประตูทางด้านซ้ายพร้อมกับบอกเพื่อนปีหนึ่งของผมให้ล็อคทางด้านขวา ใช่ครับ อ่านไม่ผิดล็อคห้องจริงๆ ห้องที่เงียบกริบกลับมาดังอีกครั้ง เพราะความงงในการสอนของอ. จังหว่ะนั้นผมก็ได้เเต่มองพร้อมกับเก็บหูฟังเเล้วก็โทรศัพท์ยัดลงกระเป๋าเปล่าอย่างรวดเร็ว จากนั้นอาจารย์ก็เดินมาจับไมค์พร้อมบอกว่า สวัสดีนิสิตปี1ทุกท่านเเละปีอื่นๆ อ.จะมาสอยวิชา คณิตวิศวกรรม 1 ให้พวกคุณ กติกาคือ ที่ๆ คุณนั่งนั้นจะเป็นที่นั่งของคุณตลอดปีการศึกษา ใช่จร้าฟังไม่ผิด ตลอดปีการศึกษาาาา ผมนี่หน้าสั่นเลยครับ เพราะไอ้ที่ผมนั่งเนี่ยมันเเทบจะเเถวหน้าสุดเเถมทำเลทอง อาจารยืมองมาสะดวกสุดๆ ตายๆเเน่ตรู ภาพก็ตัดไปที่ข้างนอกประตู ใช่เเล้วครับ มีสิ่งมีชีวิตที่มาไม่ทันโดนขังอยู่ข้างนอกจริงๆ ยืนกันหน้าระห้อย 555 พออ.ชี้เเจงเสร็จเเกก็ให้นิสิตที่นั่งใกล้ประตูปลดล็อคประตู เพื่อนให้สิ่งมีชีวิตด้านนอกเข้ามา เเล้ว ๆ ๆ ๆ ความวุ่นวายก็กลับมาอีกครั้ง จนอาจารย์ดุออกไมค์ว่าให้เงียบๆ เเล้วคนก็ทยอยนั่งลงตามที่ต่างๆ เชื่อไมครับว่าที่นั่ง 300 กว่าๆ เต็มเว้นเเต่ที่นั่งข้างผมทั้งทางซ้ายเเละทางขวาที่ยังคงว่าง ไม่ต้องถามนะว่า ทำไม 555 ทำเลทองขนาดนี้ใครจะมา เเต่มันก็ต้องมีคนมานั่งเเหละครับเพราะมันพอดีกับนิสิตที่ลงทะเบียน อ่อ ลืมบอกไปครับเทอมเเรกของชีวิจมหาลัยทางมหาลัยจะเป็นผู้ลงวิชาเรียนให้เองเลย เพื่อป้องกันความวุ่นวาย ไม่งั้นวุ่นวายตาย เเล้วทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงอ.ประกาศออกไมค์ว่า นิสิตปีหนึ่งสองคนนั้นมานั่งข้างหน้าค่ะ เชิญ ที่นั่งด้านหลังหมดเเล้ว เชิญค่ะ เพื่อนข้างหน้าอยากมีเพื่อนจะเเย่เเล้ว ผมสะดุ้งเลยครับ 555 เเล้วภาพที่ผมเห็นนะครับ เป็นภาพผู้ชายขาวๆสูงๆ เดินมากับผู้หญิงใส่กระโปรงยาวเเบบยาวมาก เเทบจะลากพื้นวิ่งมา ประโยดเเรกที่ได้ยินคือ เขยิบไปดิมึง !!! ใช่ครับเสียงนั้นไม่ได้มาจากผู้ชายเเต่อย่างใดเเต่มาจากผู้หญิงที่วิ่งมาด้วย 555 เงิบสิตรู ท่าทางเหนื่อยหอบ ในมือมีเเต่ถุงขนมกับลูกชิ้น จ๊ มั่วเเต่ซื้อลูกชิ้นกินเเน่ๆ คราวนี้ที่นั่งผมก็ถูกเปลี่ยนโดยจากที่นั่งคนที่ 4 มาเป็นคนที่ 3 เเถว B (ไม่ต้องถามนะว่าเรียงยังไง 555 เอาไว้เดี่ยวมาเฉลย) คนนั่งต่อผมก็ผู้หญิงที่บอกให้ผมเขยิบ เเล้วก็ต่อด้วยผู้ชายตัวสูงเเล้วก็คนอื่นๆไปอีก 3 คน ตลอดทั้งคายเรียนก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย เพราะอาจารย์ไปเร็วมาก จดเเทบไม่ทัน พอหมดคาบอ.ก็เเจ้งว่าครั้งหน้าใครเข้าสายเกิน 10 นาทีถือว่าขาดเรียนเพราะอ.จะล็อคห้องเเล้วถ้าขาดเรียนเกิน 5 ครั้งถือว่า หมดสิทธิสอบ ใช่ครับ หมดสิทธิสอบเเล้วก็ F สิจ๊ รออะไร เเล้วที่สำคัญวิชานี้มีตัวต่อถ้า F ไม่มีสิทธิเรียนตัวต่อไปเเถมยังเปิดเเค่เฉพาะเทอมต้น เก๋ไปอีก 555 พออจารย์บอกว่า เชิญค่ะ ทุกก็กล่าวขอบคุณครับ/ค่ะ เเล้วก็เเยกย้ายออกจากห้องไป มีก้เเต่ผมเเล้วก็สิ่งมีชีวิตข้างๆนี่เหละที่ยังอยู่ ทันใดนั้นผญ.คนนั้นก็พูดว่า นายชื่อไร เราชื่อภัทรนะ เรียนไฟฟ้าพร้อมกับยกป้ายที่ติดอยู่กับเสื้อให้ดู ผมกับชี้ไปที่คนตัวสูงข้างเเล้วบอกว่า ไอ้เหี้ยนี่ชื่อ มอส เรียนคอม ไอ้ตัวสูงก็ยกมือเเล้วบอกว่า อุลตราเเมนครอสมอสมาครับ ผมนี่เเบบ เฮ้ออออออออ ก็เลยตอบไปตามมารยาทว่า เรากรนะ เรียนโยธา พร้อมกับตัดบทด้วยการพูดว่า กลับเเละนะเจอกันคาบหน้า พร้อมกับลุกขึ้นยืนจะหันหลังเดินออกจากโต้ะเเลกเชอร์ เเล้วก็ต้องชะงักเมื่อมีมือมากระชากเเขนพร้อมกับพูดว่า ขอไลน์กรหน่อยดิ ผมหันมาพร้อมเเล้วก้เห็นใบหน้าของภัืทรที่ดูจะมีอะไรเเอบเเฝง ผมก็รับโทรศัพท์มาพิมพ์ไอดีไลน์ไปเเล้วก็กดค้นหาเเล้วยืนคืนไป เเล้วก้บอกซ้ำว่า ไปเเละนะ หิวข้าว ในระหว่างทางลงโทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดัง ตึ้ง ตึ้งๆ ๆๆๆๆ ๆๆ ผมเลยได้เเค่ค้นหาต้นตอเสียงเเล้วบอกพบว่า คุณภัทรเจ้าเดิมครับ ส่งสติกเกอร์โคตรรัวๆ ผมได้เเต่กดปิดเสียงเเล้วเดินลงบันได ผมรีบครับ ไม่ได้หิวนะ เเต่อยากไปหอเเล้ว ผมรีบจริงๆจนเผื่อไปชนเข้ากับคนที่เดินสวนขึ้นมา จนโทรศัพท์ในมือหล่น สไลด์ไปตรงเท้าผุ้ชายคนนึง ผมได้เเต่รีบวิ่งตาม ไปหยิบเเล้วพูดว่าโทษครับๆ เเล้วสัญชาตยานก็ยกมือไหว้ไปด้วย จนได้ยินเสียงตอบกลับมาว่า ไม่เป็นไรครับน้อง ผมเลยเงยหน้ามึงไปมอง เเล้วก็ยืนนึกว่าไมหน้าคุ้นๆ เเต่ก็ได้บอกว่าขอโทษครับเเล้ววิ่งลงต่อด้วยความรีบ พอลงจากตึกก็มีรถรางมอมาพอดีเลยกระโดดขึ้นด้วยความรวดเร็ว พอขึ้นรถได้ก็เเต่นั่งคิดว่าทำไมคนเมื่อกี้หน้าคุ้นๆ รอยยิ้มคุ้นๆ เมื่อเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เหม่อจนนึกได้ว่าาาาาาาา พี่โรงเรียนนี่เอง พี่เขาชื่อ ปอนด์ เดือนโรงเรียน เเกมาเรียนที่นี้ก่อนผม 2 ปีเเต่ไม่ได้เรียนวิศวะนะถ้าจำไม่ผิด น่าจะเรียนเศรษศาสตร์หรือบริหารนี่เเหละ เเต่เอ้ะ ทำไมมันหล่อจังหว่ะ 555 เเต่ช่างเถอะกลับไปนอนดีกว่าาาาาาา