ศรีอาริย์ ดั่งสวรรค์บนพสุธามนตราปาริชาติ

ลำดับตอนที่ #9 : ต่อจากตอนที่แล้ว

ในโลกมนุษย์บ้านของคุณน้อมจิต กำลังอธิบายเกี่ยวกับพระศรีอาริยะเมตไตรยให้บรรดาลูกชายลูกสาวที่สนใจใคร่รู้ฟัง   “ตามที่แม่รับฟังมานะลูก แผ่นดินของท่านจะราบเรียบถนนหนทางตรงดิ่งไม่มีเว้าแหว่งขรุขระ แล้วผู้คนก็งดงามน้ำใจดี ไม่มีคนอิจฉาริษยา อัปลักษณ์ ผู้คนมีแต่สิ่งดีงาม พูดจาก็เพราะ ไม่มีคนยากจน มีความเป็นอยู่เท่าเทียมกัน ไม่มีสงคราม อาณาเขตไม่มีกั้นแบ่งว่าประเทศใครประเทศมัน   มีแต่เป็นหนึ่งเดียว ไปไหนมาไหนด้วยการเหาะเหินไม่ทุกข์ร้อนเรื่องการเดินทาง ผู้คนสนุกสนานร้องรำทำเพลง ความเศร้าหมอง ไม่สบายใจไม่มี” ตุ่น ตารวี ลูกสาวคนเล็กเอียงคอถามด้วยความใส่ใจ     “แล้วพระศรีอาริย์ ท่านจะเสด็จอุบัติมาในโลกเรานี้เมื่อไหร่กันละคะ แม่น้อมขา”เด็กหญิงวัยชั้นประถมปีสุดท้ายเอ่ยถาม เธอสนใจใคร่รู้เรื่องนี้นัก 

นางน้อมจิตยิ้มให้กับผู้เป็นลูกสาวที่ช่างน่าเอ็นดูเพราะคนนี้ใส่ใจเรื่องธรรมะมาตั้งแต่ยังไม่กี่ขวบ พาทำบุญที่วัดฟังเทศน์ในทุกวันพระ       ทำท่าครุ่นคิดขมวดคิ้วก่อนตอบ “เท่าที่อ่านจากหลักฐานตำราพระพุทะเจ้าองค์ปัจจุบันของเรานี้ ก็นานพอดูละลูก   ครบห้าพันปีของศาสนาพระโคตมะ” ตารวีเข้าใจว่าโคตมะเป็นพระนามของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันเรียกท่านตามโคตรและวงศ์   นางน้อมจิต รู้อะไรมากกว่านั้นอีก และทุกวันนี้นางเองก็รับรู้ถึงหลายสิ่งหลายอย่าง ถึงความสุขที่บังเกิดรอบกายในครอบครัวและชีวิตประจำวัน..

และครอบครัวของนางนี้เองเริ่มต้นฝึกจิตตั้งและสร้างบันไดขั้นแรกเพื่อที่จะเขยิบก้าวบารมีไปทีละชั้นเพื่อจะได้เกิดให้ทันยุคศาสนาพระศรีอาริย์ ในกาลอนาคต 

หากแม้นไม่มีวาสนาจบสิ้นสังขารหรือสิ้นอาสาวะกิเลสในศาสนาของพระพุทะเจ้าโคตมะ   ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนทั่วไปที่เกิดเป็นชาวพุทธคิดและตั้งมั่นกันไว้ในใจตลอดมา ได้รับการอบรมสั่งสอนมาจากบรรพบุรุษ

ทุกวันนี้ครอบครัวของคุณน้อมจิตรกลายเป็นโลกสวรรค์และเป็นลูกหลานพระศรีอาริย์ตัวน้อยๆ สร้างแต่ความปลาบปลื้มเบิกบานใจให้แก่สังคมรอบข้าง เพราะครอบครัวนี้ถือปฏิบัติศีลห้า    

ศีลห้านี้เองเป็นตัวการที่นำไปสู่สุคติภพ สู่สวรรค์ สู่พระอริยะเจ้า สู่ศาสนาพระศรีอาริย์ เป็นคุณงามความดีอันประเสริฐ์ ที่มนุษย์ควรรักษาไว้และสร้างเพื่อให้แผ่ปกคลุมหุ้มกายแทนหุ้มกิเลส เพราะกุศลผลบุญเป็นสิ่งเดียวที่จะติดตามมนุษย์ได้ทุกภพทุกชาติ

“ศีลห้าอย่างที่หนูประพฤติทุกวันไงจ้ะ” ตารวีเข้าใจ    “ค่ะ หนึ่ง ฆ่าสัตว์ สองลักทรัพย์ สามประพฤติผิดศีลธรรม   สี่พูดปด พูดมดเท็จ ส่อเสียด นินทา   ห้าห้ามดื่มเหล้าเสพยาเสพติด ใช่ไหมคะแม่” ตอบมารดาแล้วยิ้มอีก

“วันนี้หนู ทำได้ครบสี่ ที่ไม่แน่ใจคือ ข้อแรกค่ะ แมลงตัวเล็ก มดที่ตุ่นก็ไม่แน่ใจว่าจะเผลอเหยียบหรือเปล่า” นางน้อมจิตรยิ้มให้บุตรสาว เพียงเท่านี้นางก็ปลื้มใจแล้ว นึกถึงบิดาของลูก ครอบครัวนี้ความจริงเพิ่งเปลี่ยนแปลงเป็นโลกสวรรค์ได้ไม่นานมานี้เอง    สุทินผู้เป็นพ่อของลูกหรือสามีนาง เมื่อตอนที่เขาหลงฝักใฝ่ในกิเลสของมนุษย์หลงวัตถุเงินทอง หลงความหล่อเหลาของตัวเอง เขาก็สร้างความชอกช้ำใจให้แก่นางมาอย่างนับไม่ถ้วนเช่นกัน

ตอนที่เขายังไม่หันเหเข้าสู่แสงธรรมอย่างแท้จริง ทั้งเหล้า ทั้งผู้หญิง เมาอาละวาด แสดงตัวเป็นใหญ่ก่อนหน้านั้นชีวิตของนางน้อมจิตรใช่ว่าจะสุขกายสบายใจเช่นนี้ นางเองต้องชดใช้วิบากกรมไม่แตกต่างไปจากคนอื่น สามีติดเหล้ามีผู้หญิงก็หึงหวงประสาอารมณ์ของปุถุชนที่แสดงความเป็นเจ้าของ เจ็บทุกข์ทรมานใจอย่างสาหัสพอสมควร   ตอนนั้นตารวีเพิ่งอยู่ในท้องยังไม่คลอด

บัดนี้สามีเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเหมือนได้สามีคนใหม่ที่พระเป็นเจ้าประทานให้ เขาเรียนรู้เรื่องธรรมะดีเข้าใจ และปฎิบัติหนทางช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นทุกข์ เขาใส่ใจกับทุกข์ร้อนรอบข้าง สมาชิกที่ได้รับอนุญาตให้ดูแลความเป็นอยู่ทุกข์สุขของเขา สมดังกับคำว่า ถ้าเราให้ความสงสารห่วงใยดูแลครอบครัวผู้อื่นสมาชิก เรารักดุจดังเป็นครอบครัวของเราแล้ว ความสุขจะกลับมาหาเราแทนที่ คำพูดสั้นๆ ช่วยเหลือผู้อื่น ทำให้ครอบครัวและตัวเองมีความสุข

อานุภาพบุญแผ่กระจายเต็มที่ อันเนื่องจากการละสละจากการยึดติดตัวเองและครอบครัวมองเห็นภาพสัจธรรมความสุข สิ่งที่พอกพูนฉายในจิตใจ เบื้องหลังคือพระ และบรรพบุรุษที่รายรอบคอยผลักส่งเสริมช่วยเหลือ   สุทินมีความรู้สึกดีเต็มเปี่ยม ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติและน่าอัศจรรย์ใจที่เขาสัมผัสได้ แม้เล่าให้คนอื่นก็ไม่เชื่อ   ต้องให้เรื่องที่น่าจะเรียกได้ว่าปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับคนนั้นเอง ถึงจะเป็นคำตอบได้

 

“พี่กีสาล่ะคะแม่   วันนี้พี่ชายหนูไปไหน”ตารวีเอ่ยถามมารดาถึงพี่ชายคนรอง ครอบครัวนี้มีอยู่กันสี่คน ลูกสาวคนโตแต่งงานออกเรียนไปแล้ว พี่ชายคนรอง แล้วก็พี่ชายอีกคน   พี่ เทิด จนมารั้งท้ายสุด คือตารวี แต่ก่อนหน้านั้น แม่เอ่ยบอกถึงเรื่องความเสียใจ ว่าได้แท้งลูก คือพี่สาว และพี่ชายของ ตารวีไปถึงสองคน   ซึ่งเป็นลูกแท้งก่อนหน้าพี่ กีสา หนึ่งคน เป็นผู้ชาย    ก่อนหน้าที่เธอจะเกิดอีก

สาเหตุจากตอนนั้นคุณพ่อเมาเหล้าติดผู้หญิงคุณแม่หนักใจ และคุณพ่อบ่นว่าไม่อยากเอาลูกไว้ สิ้นเปลือง ตอนนั้นหนี้สินจม คิดหาทางออกไม่ได้ เพราะครอบครัวหมุนเงินไม่ทัน ไม่ทันได้คิดอะไร ความคิดชั่ววูบ ทำให้ตัดสินใจไปทำแท้ง   ตารวีเมื่อได้รับรู้และฟังในเรื่องนี้แล้ว รู้สึกสะเทือนใจมาก เนื่องจากขณะนั้นพ่อกับแม่มีลูกถี่และชิดติดกัน