ศรีอาริย์ ดั่งสวรรค์บนพสุธามนตราปาริชาติ

ลำดับตอนที่ #8 : ต่อจากตอนที่แล้ว

พระศรีอาริย์.. อาคำนี้มิใช่หรือที่เพริดแพร้วผ่องแผ้วนพคุณทางตัวอักษรยิ่งกว่าเลิศล้ำพรรณราย ในการอธิบายถ้อยความ ชื่อของพระองค์เป็นที่สถิตยิ่งของมหาชนมนุษยชาติทั่วจักรวาล ต่างน้อบรับเอาคำสั่งสอนแนวทางปฏิบัติพากเพียรขวนขวาย เพื่อได้มีคุณสมบัติพร้อมที่จะเกิดในชาติของพระองค์

ยิ่งเทพบริบูรณ์ไปด้วยบุญญาอภินิหาร อย่างเทพตัสสะ หรือเทพกถา มหานครแห่งสวรรค์ที่พรายพร่างแพรวพรายด้วยแสงสาดสว่างตลอดกาลมิมีดับ ดุจแสงอัญมณีห้อมล้อมมหานครทิพย์กระนั้น เป็นสิ่งที่อุบัติตั้งขึ้นมาตั้งแต่ได้ขึ้นชื่อว่าสวรรค์

พันธ์ไม้ทิพย์ที่ต้นสูงเป็นพันโยชน์แห่งนี้กำลังนำพาไปสู่ภพชาติที่ผ่านมาแล้วนับไม่ถ้วน ปาริชาติสวรรค์ คืนกลับไปสู่ภพเดิมของภาพครั้งเป็นมนุษย์ ภาพค่อยฉายมาถึงครอบครัวหนึ่ง ซึ่งเป็นครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน มีอาชีพค้าขายของชำ อยู่ในตรอกซอยแห่งหนึ่ง ของมหานครกรุงเทพสมัยนั้น

ตัสสะมองเห็นภาพลอยล่องของวัตถุสิ่งหนึ่งที่รับรู้ว่าเกิดการประชุมตัวมาจากธาตุทั้งสี่ของดินน้ำลมไฟและพรสรวงแห่งเบื้องบน เพื่อให้มีจิตวิญญาณ จากนั้นก็พุ่งวาบเข้าสู่ร่างของหญิงสาววัยไม่เกินสามสิบห้าปี ซึ่งเป็นภรรยาของเจ้าของบ้าน รับทราบได้ว่าเป็นโองการของสวรรค์เบื้องบนที่ชีวิตเหล่านี้จะต้องเกิด ผู้ที่ไม่ต้องเกิด คือผู้สิ้นอาสาวะกิเลส   ดิ่งดวงจิตไปสู่อมตฤทธิ์ของนิพพาน จิตที่สงบโดยปราศจากการคุกคามในวิถีวัฏจักรของกงล้อสัตว์ทั้งหกภูมิ อันได้แก่กลุ่ม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์สาวก พระปัจเจกพุทธเจ้า   และพระอรหันต์ปัจจุบัน เป็นโลกเกษมศานต์สุขยิ่งไม่มีใดเปรียบเหมือน