ศรีอาริย์ ดั่งสวรรค์บนพสุธามนตราปาริชาติ

ลำดับตอนที่ #12 : ต่อจากตอนที่แล้ว

ตกเย็นพ่อของหล่อนอ่านข่าวหน้าหนังสือพิมพ์กรอบเย็นที่เพิ่งซื้อติดมือ อุทานออกมา  “โอ้ย  เศรษฐีหมื่นล้านยิงตัวเองตายเพราะธุรกิจล้มละลาย “อ่านแล้วพิจารณาเบื้องหลัง  ชายหนุ่มที่ดุแล้วอายุไม่น่าจะเกินห้าสิบปี เทียบเท่าเขา  แต่มีโรคประจำตัวที่รักษาไม่หายขาด ประกอบกับว่า  กลุ้มใจและเครียดกับธุรกิจที่เจ๊งไม่เป็นท่า  ไม่อยากจะแบกรับเรื่องราวไว้มาก  ไหนจะติดหนี้ธนาคารที่กู้ไป  เลยหาทางออกไม่ได้

เป็นข่าวที่ดูสลดใจ และสมเพชชีวิตมนุษย์  หาทางออกไม่ได้ อะไรก็เอะอะลงที่ปลิดชีพตัวเองจากโลกนี้ไป  ข่าวแบบนี้ไม่ใช่เพิ่งเกิดมีหรอก แต่มันมีมาตลอด  หายไปสักพัก อีกหน่อยก็มีแล้ว  ยิ่งปัจจุบันเป็นยุคที่มนุษย์บริโภคข่าวสารเป็นนิตย์

“รวยไม่รู้ตั้งเท่าไหร่  คิดได้เท่านี้เองหรือ”ทำให้พ่อแม่และญาติพี่น้องที่ยังหลงเหลืออยู่เสียใจอย่างมาก

ต้องขอเอ่ยบอกท่านผู้อ่านไว้ด้วยว่า  ผู้เขียนอยากจะเขียนนิยายธรรมะแนวนี้อย่างมาก หากแต่ไม่มีเวลาเขียน อีกประการติดขัด ด้วยข้อมูล ต้องบ่ม และสืบเสาะถามหาผู้รู้ การบ่มเรื่องเอาไว้เช่นนี้ เชื่อว่า จะเป็นขุมพลังแห่งปัญญาที่สามารถกำนัลและประเทืองความคิดผู้อ่านได้อย่างแน่นอน  ในด้านความรู้ความเห็นการสัมผัส

อีกประการเป็นเรื่องที่ผู้เขียนหยิบจับและแตะเรื่องราวเกี่ยวกับพระผู้สูงส่งและศักดิ์สิทธิ์ในหมู่คนไทยใจพุทธและศาสนิกพุทธทั่วโลก  เกรงกลัวว่า ข้อความจะผิดเพี้ยน หมิ่นเหม่ เพราะพระองค์ท่านถือว่าเป้นพระโพธิสัตว์ที่ปฏิบัติบำเพ็ญบารมีมาครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว แต่เวลานี้วิกฤติของโลก ฝ่ายความชั่วหรือพญามาร ที่สามารถมองเห็นกันได้ในภพภูมิอีกมิติหนึ่งเท่านั้น  ซึ่งเป็นภูมิทิพย์   มองด้วยตาเปล่าหรือตาเนื้อไม่เห็น ต้องมองกันด้วยตาใน  จึงจะทราบว่าฝ่ายพญามารหรือความชั่วก็เร่งระดมสรรพกำลังในการทำลายล้างมอมเมาผู้คนทั่วโลกนี้  ให้ไปไปตามแผนการทีวางไว้

ฝ่ายพระก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ อย่างทีทราบว่าพระศรีอาริย์ท่านผู้ช่วยหลายคนที่รับอาสาทำหน้าที่นี้ นอกจากเป็นโครงการสร้างยุคของพระองค์ ทีสร้างอยู่ในโลกมิติทิพย์ ที่มนุษย์เองก็ไม่เคยทราบมาก่อนนั่นเองว่า อันที่จริงการใช้ชีวิตของมนุษย์เรากับพระองคือยู่ใกล้กัน เคียงกัน  เพียงแต่มนุษย์เราไม่เคยนึกถึง ไม่ฉุกคิด และมองสิ่งเหล่านี้ว่า มีความเป็นจริงค่อนข้างมาก

บางคนถึงขนาดไม่เชื่อเลย หาว่าไร้สาระเข้าไปโน่น กระนั้นล่ะ สิ่งเหล่านี้จะบอกได้เป็นเพียงบุญกรรมทำแต่งของคนแต่ละคน การผ่านการปวารณาอธิษฐานมาจากชาติก่อนก็มีส่วน การอุทิศการอธิษฐานขอให้ได้เกิดใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนา และได้รับรู้สดับในพระธรรมคำสั่งสอนก็เป็นส่วนหนึ่ง ที่ยังจิตดลบันดานให้บุคคลเหล่านี้ มีวิถีชีวิตที่วนเวียนอยู่ใกล้พระธรรมคำสั่งสอน มีสหธรรมิก ที่เข้าใจในแนวทางเดียวกัน

อันนี้เป็นเรื่องที่กล่าวบอกพิสูจน์ไม่ได้ เป็นเรื่องที่เข้าใจกัน  แต่ละคน การหยั่งของจิตแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนรู้มากบางคนรู้น้อย บางคนเข้าใจมากบางคนเข้าใจน้อย เหมือนดอกบัวสี่เหล่าทีพระพุทธองค์เคยเปรียบเอาไว้

ทีนี้อย่างที่บอกกล่าวการแตะเบื้องสูง เรื่องราวของพระโพธิสัตว์  เป็นเรื่องที่ควรระมัดระวัง นอกจากอาศัยคัมภีร์ ผู้รู้ ยังต้องขวนขวายเสาะแสวงหาเอามาจากตำราที่อ่าน  ผ่านการวิเคราะห์ขบ  ก่อนที่จะปรับแปรมาเป็นสำนวนข้อเขียนของตัวเอง

ท่านอื่นก็เขียนเรื่องราวของพระองค์ไว้เยอะเช่นกัน แต่ลึกลงไปในรายละเอียดไม่เหมือนกัน    ดังนั้นขอจงแยกแยะเอาไว้  บางตำรับตำราไม่เหมือนกัน ผิดเพี้ยน ควรใช้วิจารณญาณในการครุ่นคิดหาเหตุผล ผู้เขียนเองก็ใช้ข้อนี้เช่นกัน    และเรื่องราวที่ผู้เขียน เขียนออกมา ย่อมแตกต่างไปจากคนอื่น  บางส่วน ในส่วนที่ละม้ายหรือท่านเองก็สดับรับรู้และฟังมาแล้วก็มี ซึ่งบันทึกอยู่ในคัมภีร์และพระไตรปิฏก

สำหรับคนที่ปฏิบัติธรรมจะรับรู้แล้วด้วยความจริงนั้นพระศรีอาริย์ไม่ได้อยู่ไกลจากคนเราเลย อยู่ใกล้มากที่สุด  พระองค์แบ่งดวงจิตที่เป็นทิพย์ เทียวไปในสังสารวัฎทั่วโลกมีทุกที อยู่ที่การค้นหารับรู้และเข้าใจ    สิ่งเหล่านี้ต้องไม่เป็นเรื่องอจินไตย  คือไม่ต้องคิด หาข้อเหตุผล ใคร่ครวญ  ติติง  กังวลฟุ้งซ่าน คือ อุธัจจกุกกุจจะ  วิจิกิจฉา  เพราะสิ่งนี้ไม่ได้เป็นประโยชน์สำหรับผู้เรียนรู้ธรรม  วิธีตรงดิ่งไปหาทางลัดคือนิพพาน  ผู้ที่ปรารถนาจะไปตรงนี้ ย่อมตัดส่วนนี้ หมดทั้งสิ้นเพราะไร้แก่นสารไร้สาระ ไม่ใช่หนทางที่เป็นทางตรงลัดตัด  อย่างอริยมรรคมีองค์แปด  อริยสัจสี่  พระพุทธองค์ท่านสอนเรื่องนี้ สำหรับผู้ที่มุ่งมั่นด้วยใจแน่วแน่มีปฏิปทาสูงส่ง

อยากจะไปต้องไปให้ได้ในชาตินี้  อธิษฐานทันที แล้วกระทำเพื่อให้เกิดขึ้นมา  ผลก็จะตามมาเอง  นี่เอาความคิดวิชาความรู้จากหลวงพ่อฤษีลิงดำ  ท่านสอนสาธุชน

พระศรีอาริย์ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ที่ต้องปฏิบัติตัวไปตามยุคสมัยของยุคเราเช่นกัน  เหล่าทวยเทพทุกองค์ก็เช่นกัน แม้จะรังเกียจแสนรังเกียจโลกมนุษย์เพียงใด  แต่วิถีชีวิตต้องพัวพันกัน และอยู่ใกล้กัน สวรรค์ทั้งหลายยังถือว่าอยู่ในส่วนของฉกามาพจร  ยังไม่หมดซึ่งความทุกข์ถึงแก่นิพพาน เพราะหมดบุญเมื่อไหร่ต้องกลับมาเกิดในหกภูมิเช่นเดิม  คือ  ภูมิ สวรรค์ นรก บาดาล  มนุษย์   สัตว์เดรัจฉาน เปรต หรือสัมภเวสี

แต่สวรรค์เป็นที่อยู่ของคนดี หรือผู้มีบุญ  พระศรีอาริย์ท่านรู้ความเป็นไปต่างๆของโลก  ระดับพระโพธิสัตว์บารมีแก่กล้าถึงขั้นที่บรรจุตำแหน่งของพระองค์ไว้ว่า   ทรงเป็นพระพุทธเจ้าองค์สุดท้ายในกัปของเรานี้

อีกทั้งญาณวิเศษเฉพาะพระองค์ที่เรียกว่า อนาคตสตังญาณ  ซึ่งญาณนี้มนุษย์คนอื่นไม่มี นอกจากบุคคลที่จะเป็นพระพุทธเจ้า  ดังนั้นจึงไม่ต้องบอกกล่าวว่า พวกเราทุกคนอยู่ใต้บารมีการดูแลของพระองค์ มาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ สืบเชื้อสายกันมาเป็นชั้นเป็นสาย  ที่เหนียวแน่น ไม่รู้กี่หมื่นแสนสาย ซึ่งหมายรวมเอาว่า ทุกภพทุกชาติที่มนุษย์เราเกิดมา  เพราะคนเราทุกคนนั้น ไม่ใช่เพิ่งจะเกิดมา แต่ละคนเกิดมาเป็นพันเป็นหมื่นแสนๆชาติ

                เมื่อพระองค์รับรู้เหตุการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้นกับชาวโลกแล้ว ก็มีเครื่องหมายเตือนก่อนเป็นอันดับแรก ผ่านคำสอน   เรื่องภัยพิบัติที่เกิดขึ้นมาแล้วหลายนครั้ง  อย่าว่าพระองค์ไม่เตือนไม่สอนนะ  เรื่องนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ สมัยพุทธกาล ที่พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันของเราบอกกล่าวเอาไว้  ภัยพิบัติและหายนะที่จะบังเกิดขึ้นแก่ชาวโลก

และบรรดาผู้ช่วยของพระองค์ ที่ท่านเป็นเทพชั้นสูงเบื้องบน  นอกจากนั้นยังมีกลุ่มพระสุปฎิปัณโณ ทั้งในโลกของมนุษย์และโลกทิพย์ พยายามส่งข่าวสารบอกตลอดเวลา ให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้  เมื่อเกิดภัยมา จะได้เตรียมตัวในการรับกับมัน เหตุที่พระองค์สอนเช่นนี้เพื่อให้มนุษย์เรารับรู้ถึงการเกิดแก่เจ็บตาย พลัดพรากสูญสลายเป็นของคู่กัน ให้เราทำตัวทำใจให้กลมกลืนกับธรรมชาติ 

ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ของเรา  แต่เป็นของเบื้องบน   เมื่อถึงเวลาท่านก็มาเอาไป   มีเรื่องจะบอกกล่าวอย่างหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องทรัพย์สมบัติ น่าขันแท้   ต่างฝ่ายต่างปรารถนาสิ่งที่ตรงกันข้าม ระหว่างโลกทิพย์หรือโลกบาดาล กับโลกมนุษย์  เทพเทวดาหรือภูติยักษ์เงือกนาคในโลกทิพย์ที่ท่านอาศัยอยู่ แก้วแหวนเงินทอง ต่างๆผุดเกลื่อนมากมาย แต่เป็นสิ่งที่ไม่มีค่า  ไร้ราคาสำหรับชาวทิพย์  ซึ่งมีจิตผ่องแผ้วใสสว่าง ถึงมีกิเลสแต่ก็บางเบามากกว่า ความหยาบของกิเลสในโลกมนุษย์  สิ่งเหล่านี้เป็นไปด้วยการบันดาลการอธิษฐาน  มันมีมากมายจนล้นเหลือ  แทบจะเห็นเป็นของธรรมดา

แต่สิ่งที่บุคคลเหล่านี้ทำไม่ได้ คือการสร้างบุญสร้างกุศลเช่นมนุษย์  จึงปรารถนาอย่างมากที่สุดคือ บุญกุศล  เพราะเป็นภูตผีสัตว์เดรัจฉาน  และชาวทิพย์  ไม่อาจทำบุญได้เต็มกอบเต็มกำเหมือนมนุษย์   ดังนั้นบุคคลทิพย์เหล่านี้จึงใคร่กระหายในเรื่อง  บุญเรื่องกุศลอย่างมาก  เหตุที่อีกอย่างท่านเหล่านี้มีชีวิตได้เพราะอาศัยบุญกุศลเก่า   ศีลที่เป็นสิ่งหอมหวนสำหรับคนทิพย์นัก แต่เป็นสิ่งไร้ค่าสำหรับชาวโลกมนุษย์ที่มีเวลาเกิดมา ใช้ชีวิตตั้งมากมาย หากแต่ลืมนึกเรื่องบุญกุศลขวนขวายประกอบกิจในเรื่องนี้ เอาแต่แสวงหากอบโกยวัตถุเงินทอง จนเวลาสูญสิ้นไปหมดทุกวันๆ  ชีวิตแบบหาเลี้ยงเอารอด ท่านจึงว่าเป็นมนุษย์นั้นยาก  ที่จะใช้ชีวิตให้อยู่เป็นปกติสุข  ยิ่งเป็นมนุษย์ที่กอบด้วยศีลธรรมแล้วค่อนข้างยาก เพราะจะมีผู้มีทดสอบจิตใจบารมีมากพอสมควร รวมทั้งขัดเกลา    ท่านจึงเปรียบกล่าวว่า โลกมนุษย์เป็นศูนย์รวมของการเกิดของสัตว์  เพราะมีสภาวะเป็นกลาง  ทำดี ขึ้นสวรรค์  เป็นมนุษย์  เป็นพระอรหันต์ เป็นพระพุทธจ้า   ก็ด้วยเพศของมนุษย์   ถือว่าเป็นเพศที่ประพฤติพรหมจรรย์ได้อย่างยิ่งยวด อดทนต่อการกดขี่ข่มเหงาต่างๆนานๆ  อดทนมากเท่าไหร่ ทำได้เท่าไหร่ กุศลพอกพูนตามเช่นกัน  ทำน้อยนิดบุญกุศลก็สูงส่ง ขอให้มีจิตระลึกมีจิตอธิษฐาน  และอนุโมทนาในส่วนกุศลของคนอื่น

แบบนี้เองที่ทำให้มนุษย์เราไม่รู้  เช่นการกระทำบุญกับสิ่งที่ยากยิ่ง หรือยิ่งยวด คือการทำยากมาก  เช่นการอุปัฎฐากบิดามารดา  อย่างเช็ดขี้เช็ดเยี่ยว  ซักเสื้อผ้าให้ท่าน       เพราะความเป็นจริงแล้ว บิดามารดา  ท่านถือว่าเป็นพระเป็นพรหมในบ้าน ประเสริฐสุดเหนือใคร  เหตุที่ท่านให้เราเกิด ท่านเลี้ยงดูเรามาจนเติบใหญ่

สภาพสังคมในยุคปัจจุบันจึงมีให้เห็น คนในสังคมเมืองส่วนใหญ่ทอดทิ้งขว้างบุพการี เอาแต่ชีวิตส่วนตัวสนใจแต่เรื่องครอบครัวของตัวเอง  ลืมละเลยในเรื่องที่เป็นกุลบุตรผู้ประเสริฐที่ควรกระทำ   บางคนกว่าจะคิดได้นั้น  บิดามารดาท่านก็ไม่มีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้แล้ว  นั้นสิ่งที่หลงเหลืออยู่ก็สูญเสียประโยชน์เปล่า

นี่คือข้อเปรียบเทียบระหว่างสองโลก  มนุษย์อยากได้แก้วแหวนเงินทอง  ทั้งๆที่กุศลผลบุญเป็นเรื่องที่มนุษย์ควรสร้างไว้มากที่สุด เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ติดตามเราทุกคนไปทุกภพทุกชาติ  และพาวิถีชีวิตมุ่งไปสู่สิ่งที่ดีงาม ขณะที่โลกทิพย์แก้วแหนเงินทอง วิมานหรูราวกับปราสาทเนรมิต เครื่องประดับมีค่า สิ่งที่เป็นวัตถุกลับไม่พึงใจปรารถนา  ท่านปรารถนาแต่บุญกุศล  แต่ไม่อาจทำได้เหมือนมนุษย์   แต่มนุษย์เราของดีมีอยู่กับตัวแท้  แต่กลับไม่นึกถึง  ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายแทน

พระศรีอาริย์ท่านชอบลูกที่กตัญญู  ลูกที่รู้คุณ ลูกที่ไม่ตระหนี่ ลูกที่มีใจเป็นธรรม  เห็นประโยชน์ของสังคมมากกว่าส่วนตน  หมายถึงบุคคลที่ใช้ชีวิตส่วนมากในการอุทิศตัวให้กับสังคมเสียสละทั้งร่างกายเงินทองให้กับกิจการกุศลโดยไม่ได้   คำนึงถึงค่าจ้างและเงินทอง  เป็นสิ่งที่ผุดขึ้นจากใจ เพราะเจ้าความคิดแบบนี้เองโดยไม่มีใครชักชวนชักจูง   กุศลผลบุญจึงล้ำเลิศกว่าอย่างอื่น  เพราะจิตเป็นกุศล ยินดีปรารถนาในการกระทำ ความสุขที่ก่อตัวขึ้นกลายเป็นความอิ่มเอิบซ่านแผ่ในจิตใจ กองบุญเหล่านี้จะลอยล่องเป็นควันสีขาวในตอนที่จิตเป็นกุศลและคนเราอธิษฐาน  จะลอยขึ้นไปกองรวมกับคลังบุญของแต่ละบุคคลที่ได้กระทำ

ซึ่งกองบุญนั้นสูงท่วมเป็นภูเขาเลากาทีเดียว

คุณชื่อไหม? คุณรู้ไหม ยุคของเรานี้อยู่ในช่วงกลียุคนะ เดี๋ยวจะอธิบายให้รู้ มันเหมาะสมกับในยุคเรา ที่พวกท่านต้องปฏิบัติตัวแล้ว เราไม่ใช่ผู้เก่งนะไม่ใช่ผู้รู้นะ   คงไม่คิดบังอาจมาสั่งสอนท่านหรอกนะ แต่อยากจะเขียนบอกบุญ ว่าอะไรคืออะไรกันแน่ ประสาคนที่ร้อนวิชา ก็คือ มันอ่านหนังสือมานาน แล้วก็สังเกตอ่านปรัชญาของหลาย

ศาสนาแนวทางคำสอน คำว่ากลียุค คุณต้องเข้าใจว่า  ว่ามันเป็นยุคอันตราย ก็ไม่นึกเลยว่าตัวเราคนหนึ่งจะเป็นคนที่เกิดมาในยุคนี้ ความหมายของกลียุคก็บ่งบอกชัดเจนไว้แล้ว  เราคงผ่านยุคสุขสบายเลิศวิไลอย่างที่บอกกล่าวมาแล้ว เหมือนสุขอยู่ในสวรรค์ อย่างที่จะบอกกล่าวว่า ยุคพระศรีอาริย์จะตามมาอีกครั้งในโลกนี้ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ต้องใช้คำว่าเมื่อไหร่ เพราะท่านบอกว่า หมดสิ้นยุคของเราไปนี้ พระศรีอาริย์จะมาบังเกิดทันที อายุพระพุทธศาสนาของพระสมณะโคดมเรียกตามโคตรของพระพุทธเจ้าท่าน มีอายุแค่ห้าพันปีเท่านั้นเอง แล้วรู้ไหมปัจจุบันพ.ศ.อะไร

                2551 เข้าแล้วนะ   “หมายเหตุนี้  ผู้เขียน บันทึกเรื่องราวเอาไว้  เมื่อปีพ.ศ. 2551   จึงว่าไปตามนั้น”  นี่หมายถึง กลียุคของเราได้ผ่านมาถึงสองพันห้าร้อยห้าสิบเอ็ด   มาบัดนี้ รวมได้ สามปี คิดดูเถอะท่านทั้งหลาย ต่อไปอะไรที่ไม่เคยเกิดอะไรที่ไม่เคยเห็นจะได้เห็นอย่างแน่นอน

ข้าพเจ้าเพิ่งตระหนกและครุ่นคิดตกใจมาเมื่อไม่นานนี้เอง ตนเองเป็นคนหนึ่งที่ได้มาเกิดในยุคนี้ ที่เรียกว่า กลียุค ยุคทมิฬ ยุคแห่งการฆ่าล้าง เสียเลือดเสียเนื้อของมนุษย์ ความรุ่มร้อนความอาฆาตบาดหมางจะทวีขึ้นในใจของมนุษย์ทุกวันโดยไม่เลือก โปรดคำนึงนึกเอาสงครามกลางเมืองในหลายๆประเทศ

และก็ไม่เว้นเลยในประเทศไทยเรา ที่กลายเป็นสงครามคนไทยทำลายและฆ่าคนไทยด้วยกันทางภาคใต้ หรือแม้จะลามมาถึงเมืองกรุง ขัดแย้งทางด้านความคิดการเมืองการปกครอง  ระหว่างรัฐบาลกับฝ่ายค้านหรือกลุ่มนักต่อต้านอิสระองค์กรต่างๆ

                เป็นสัญญาณเตือนเอาไว้แล้วว่า กลียุคจะทำตามหน้าที่ของมัน ชื่อนี้ศักดิ์สิทธิ์เสมอ  ดังนั้นจึงพยายามบอกให้ท่านทั้งหลายเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมที่จะรับมือกับสถานการณ์อย่างนี้ จะรุนแรงทวีมากยิ่งขึ้น สิ่งที่อยากจะแนะนำคือการฝึกจิตให้เกิดความคุ้นเคยชิน อาทิการยกมือ หรือแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งปวง ถ้านั่งสมาธิได้จะดีมากที่สุด ถ้าถึงระดับสูงล่ะก้อโอเคเลย ขออนุโมทนาสาธุด้วยคน เพราะผู้เขียนเองพยายามจะนั่งสมาธิหลายครั้ง พอจะถึงจุดหนึ่งที่สูงสางกว่าก็ล้มเลิกกลางคัน  อาจจะเป็นเพราะจิตใจเราไม่พร้อมด้วยก็ได้  นั่งสมาธิมันมีผลต่อจิตใจด้วยเช่นกัน นั่งสมาธิให้ดีคือระดับจิตว่าง ว่าง วางจากทุกสิ่งทุกอย่าง เดี๋ยวคราวหน้าจะลองพยายามนั่งอีกครั้ง  ยิ่งตอนนี้เขียนหนังสือเยอะ  ความกังวลพลอยอยู่ที่ตัวหนังสือหมดทุกอย่าง

                ข้าพเจ้าจึงได้บอกกล่าวพวกท่านไปเหมือนกับที่ตนเองครุ่นคิดว่า กลียุค  เมื่อก่อนไม่เคยสะกิดใจในคำนี้ แต่พอเกิดเรื่องเกิดราวใหญ่โตในบ้านเมืองเราประเทศเราก็มาฉุกคิดทันที 

ชะรอยหลีกเลี่ยงไม่พ้น คืออะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เหมือนเป็นคำสั่งหรือคำสาปกำหนดว่า กลียุคมาถึงแล้ว กลียุคนี้คือความชั่วร้ายด้วยประการทั้งปวง สัตว์มนุษย์ที่เกิดอยู่ในยุคนี้จะไม่ได้รับความสุขตลอดไป จะต้องมีอุปสรรค มาเบียดบังทำร้ายผู้คนให้ทุกข์ใจขุ่นข้องหมองใจเจ็บปวดอย่างสาหัสสากรรจ์

ไม่ว่าจะอาชีพ การงาน ประชาชนโลก  ทุกคนเดือดร้อนไปทุกข์หย่อมหญ้าไม่เว้นแม้แต่บุคคลชั้นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินหรือแม้แต่สามัญชน เนื่องเหตุจากว่าเราเกิดมาในยุคเดียวกันต้องผจญทุกข์ผจญภัยบางคนนั้นท่านทั้งหลายเห็นเขายิ้มร่าเริงแต่ภายในใจจะรู้ไหมว่า เขาทุกข์ร้อนเจ็บปวดหรือแทบกระอักเลือดปางตาย  ทุกข์ภัยพิบัติสารทิศทางไม่ว่าจะดินน้ำลมไฟจะเริ่มทำลายล้างโลก 

ที่เอ่ยนี้คือคำเตือน อย่างที่รับรู้มาอีกที พวกท่านทั้งหลายก็ไม่ควรตระหนกเกินไปหรอก แต่การเตรียมใจให้มีสมาธิปฏิบัติสมาธิ หรือสวดมนต์เนือง ก็ช่วยได้ ท่องอรหังสัมมาสัมพุทธโธ  พุทธโธสามจบ นึกถึงพระรัตนตรัย สวดมนต์เพื่อให้คุ้มครองเรือนเหย้ากั้นผีร้ายภูติปีศาจ

เหตุการณ์ที่เกิดกันทั่วโลก ตั้งแต่สงครามอิรักมาแล้ว จุดประกายให้รู้ว่า ยุคเถื่อนยุคทมิฬกำลังทำลายซึ่งกันและกัน ยิ่งบางประเทศส่วนใหญ่ผลิตอาวุธเคมีขีปนวุธนิวเคลียร์ครอบครองด้วย ลามมาถึงไทยเราพฤษภาทมิฬ ก่อนหน้านั้นตุลา สมัยที่ผู้เขียนเพิ่งเกิดมา ต่อมาเป็น  เป็นภัยร้ายจากสึนามิ คลื่นใต้น้ำ  ก่อนหน้านั้นไข้หวัดนก ซาร์ แล้วตามมาด้วย ภัยพิบัติในแผ่นดินจีน ทางภาคเหนือของไทยเองก็ภูเขาถล่มดินทรุดน้ำท่วม แผ่นดินไหว  นี่คืออะไร

สัญญาณกำลังบอกเตือนให้พวกท่านกลับไปค้นหาความทรงจำเดิมๆแล้วว่า นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น  เราจะมาล้อเล่นกับความตายน่ะหรือ จึงบอกให้ท่านเตรียมใจ หลายหมื่นแสนคนที่ชีวิตถูกพรากไปโดยไม่มีโอกาสรู้ตัว สินามิกลืนกินร่าง เชื่อแน่อีกหลายร้อยศพที่ยังถูกทับถมใต้ดินโคลนทะเล จากใต้ทะเลลึกขนาดที่ว่าน้ำท่วมสูงเท่ายอดต้นมะพร้าวตึกสามสี่ชั้นเลนโคลนที่ตามมาจะซักประมาณเท่าใด

คนที่หายสาบสูญไปให้ถือว่าเป็นวิบากกรรมคราวเคราะห์ เคราะห์ที่ตนเองก่อ ไม่ใช่ในชาตินี้แต่เป็นอดีตชาติ   เรายังต้องมาหนักใจเกี่ยวกับการผลัดเปลี่ยนตำแหน่งผู้นำของประเทศที่แต่ละฝ่ายเหมือนทำการแย่งชิงสู้รบกว่าจะได้มากัน เป็นอย่างนี้หรือความรู้สึกนั้นหรือขมขื่นใจ  ที่คนไทยเราเองทำกับคนไทยอย่างนี้ มีการขัดแข้งขัดขา เราไม่ได้มองว่าฝ่ายไหนถูกผิด

ไม่อยากจะคิดเรื่องนี้เลย ไม่อยากจะตัดสินใจอย่างนี้เลย แต่อยากคิดว่า ขอให้ผู้ที่เข้ามาทำหน้าที่นี้ คิดด้วยความคิดที่ว่าหวังผลบุญภายภาคหน้าทำอย่างไรถึงจะให้เกียรติชื่อเสียงความดีของตนเองนั้นเผื่อแผ่ไปถึงรุ่นลูกหลานเหลนโหลนให้เขายกย่องกราบไหว้บูชา ไม่ใช่ให้เขามาก่นด่าว่าโคตรเรา อนิจจา กรรมของประเทศไทย

                เศรษฐกิจยังซ้ำเติมเราอีก พนักงานทำงานเงินเดือนไม่ว่ากี่ปีหรือเป็นชาติ ถ้าชาตินั้นตามไปถึงชาติหน้าได้ก็หนีไม่พ้นค่าแรงเท่าเดิมตามกรมแรงงาน   แต่ไม่อยากพูดมา เราต้องมารับรู้ เป็นเช่นเดียวกับคนอื่น เพราะวิธีแบบนี้มันไม่สามารถหลีกเลี่ยงหรือแก้ไขได้ คนยิ่งจนลงจนลงทุกวัน จนกระทั่งข้าวไม่มีจะกินอาหารก็เต็มไปด้วยสารพัดพิษทั้งยาฆ่าแมลงโรคร้ายมะเร็ง แต่ราคาของมันก็แพงเมื่ออกสู่ท้องตลาด ที่เรากินอาหารทุกวันนี้ก็เหมือนตายผ่อนส่ง ทั้งแพงทั้งไร้ประโยชน์ คนปลูกปลูกแบบเห็นแก่ได้เอาแต่กำไร ดังนั้นจึงพูดกันได้ว่า คนจะล้มตายกันมาเพราะพิษภัยมาจากสารพิษสารเคมีในอาหารที่เรารับประทานทุกวัน

                แต่ถ้าหันมากินมาใช้อาหารที่ปลอดสารพิษก็จะปลอดภัย    ขอเริ่มต้นกล่าวอีกเรื่องหนึ่งดีกว่า  คนเราไม่เคยระแวดระวังสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว  คือการมองไปรอบตัวของเรา ฉุกคิด เกิดความคิดขึ้น ว่าทำไมทุกสิ่งทุกอย่างจึงเกิดขึ้นเป็นอย่างนี้  บางครั้งเป็นเรื่องวิปลาส แปลกประหลาดเท่าที่เคยพบเห็นมา หมายความว่า สิ่งเหล่าไหน ที่คนเราในยุคนี้ไม่เคยเห็น  ก็จะให้เห็นหมด

จึงพูดขึ้นเรื่องการเตรียมพร้อม เตรียมใจ เตรียมคิด จะรับมือ กับสิ่งที่เรามองไม่เห็น คอยคุกคามอยู่ตลอดเวลา น่าจะเป็นผลดีอีกอย่างหนึ่งสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม ท่านฝึกจิตเป็นประจำ ย่อมดีกว่าผู้ที่ไม่ฝึกจิต และบางคนแทบไม่รู้อะไรเลย อย่างที่เรียกว่าว่า ใช้ชีวิตไปเพียงแค่วันๆหนึ่งให้ผ่านไปเท่านั้น  ดังนั้นผู้เขียนจึงไม่ได้ห่วงท่านเหล่านี้ เพราะท่านเหล่านี้สามารถเลือกสายทางให้แก่ตัวเองได้  ด้วยความคิดที่ถูกต้อง เป็นความเห็นที่ถูกต้อง

คำว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เป็นสิ่งที่เบื้องบนได้วางแปลนหรือแบบแลนเอาไว้แล้วว่าจะต้องเกิด  อาทิภัยพิบัติ เป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ คาดเดาไม่ถูก  และความเสื่อมสลายของยุค  โลกนี้จะเริ่มนับถือหลังไปสู่ความเสื่อมสลาย  ธรรมดาสิ่งทีเกิดและตั้งอยู่ย่อมจักสลายผุพัง อ่อนแอ ฤทธิรอนเมื่อถึงคราวและเวลาของมัน  สิ่งนี้เป็นธรรมดา   คำกล่าวของพระพุทธองค์ถูกต้องแล้ว  ในโลกใบนี้ไม่มีสิ่งใดมั่นคงจีรังยั่งยืนถาวรแม้สักเพียงนิด เป็นเพียงแค่ภาพลวงตา  เป็นสิ่งที่หลอกล่อของอำนาจมัวเมา ให้คนเราทั้งหลายลุ่มหลงในการเกิด

แต่ทำไมคนเรา ไม่เปลี่ยนความคิดเปลี่ยนใจ เลือกหนทางที่จะตัดการเกิด ซึ่งรับรู้ดีว่า เป็นที่รวมของทุกข์ทั้งหลาย  สังขารที่เรารับรู้ มันเป็นการเดินทางของชีวิตผ่านเวียนภพมาอย่างยาวนาน  จนไม่มีที่สิ้นสุด แต่คนเรายังใครยังหลงลุ่มระเริงกับการใช้ชีวิตที่มีกายเนื้อเยี่ยงมนุษย์เรา

พากันลุ่มหลงยึดเอาว่า  นี่เป็นชีวิตเราที่แท้จริง  ความจริงนั้นเปล่าทั้งเพ  ความจริงที่คนเราปรารถนาน่าจะเป็นชีวิตที่อยู่นอกเหนือจากกฏเกณฑ์ธรรมชาติเหนือการเกิดแก่เจ็บตาย  น่าจะเป็นสถานที่สถาพรและพบซึ่งวิมุติสุข  การอยู่เหนือสิ่งเหล่านั้น อย่างที่เราเรียกว่านิพพาน  ซึ่งเป็นบรมสุข  จิตนั้นไม่ได้ดับหรือสูญสลาย สิ่งที่ดับนั้นเป็นเพียงกิเลส    นิพพานมีจิตปรกติเหมือนมนุษย์ เพียงแต่อยู่นอกเหนือจากการเวียนว่ายตายเกิดที่จะมาบังคับ เพราะไม่มีปัจจัยในการหนุนนำให้เกิด  คือขาดจากทุกสิ่ง   ไม่ต้องเป็นทุกข์เดือดร้อนวุ่นวายด้วยอารมณ์ปรุงแต่งเหมือนคนเรา

นิพพานหมายถึงการหมดเชื้อเกิด  แต่ไม่ได้หมายความว่าจิตนั้นจะสูญสลายดับไป