วีรบุรุษเจ้าอสูร

 

".....(ภาพผลงานของ "เจิ้งเวิ่น")....."
(ส่วนภาพของไรท์เตอร์ช่วนนี้ยังไม่เสร็จสักรูปเอาไว้เสร็จแล้วจะเอามาให้ชมกันครับ)

 

 

คุยกันก่อนอ่าน...
แถลงการณ์ล่าสุด...



-  ช่วงนี้ไรท์เตอร์ไม่มีเวลาแต่งเลย  อาจช้าไปสักนิดต้องขออภัย  และหากพบคำผิดก็บอกกันบ้างนะครับจะได้แก้ไข
- โพสท์ให้อีกตอนเดี๋ยวขอเวลาไปทอดผ้าป่าสักหลายวันกลับมาจะโพสท์ใหอีกหนึ่งตอน
---
-----
----------
- ปีใหม่แล้วแก่ขึ้นอีกหนึ่งปีแล้วนะ
- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและติชมครับ  หากมีคำผิดขอให้บอกด้วยครับเพราะบางทีก็หลงหูหลงตาเหมือนกัน  ขอบคุณอีกครั้งครับ
-โพสท์ให้แล้วตามสัญญา  และ  เตรียมพบกับโปรวันพ่อ  จัดเต็มห้าตอนรวด
-ใจจริงอยากโพสให้สักสองตอนแต่ดันมีธุระต้องกลับบ้านก่อน  เดี๋ยววันอาทิตย์จะมาโพสให้อีกครับ  
-  เรื่องนี้แต่งตามอารมณ์ของผู้เขียนนะครับอาจลุ่ม ๆ ดอน ๆ ไปสัดนิด  ในเรื่องในภาษาสำนวณแบบนิยายที่เคยอ่านสมัยรุ่น ๆ(ม.ต้น-ม.ปลาย)
-  ช่วงนี้มีเรื่องยุ่ง ๆ อาจโพสท์ช้าไปนิดต้องขออภัยผู้อ่านด้วย
-  เปิดเทมอแล้วร่ำเรียนไปให้เต็มที่...  ทั้งเรียน...  ทั้งอ่าน..  ทั้งวาด...  ทั้งเล่น...  เอาให้เต็มที่ทุกทักษะพัตณาไปเรื่อย ๆ แล้วนะเอ่อ
-  สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ก็ไม่รู้จะบอกทำไมเหมือนกัน  ข้าม ๆไปก็ได้นะ  ขอให้สนุกกับความคิดจินตนาการของผู้เขียนนะครับ
-  สุดท้ายนี้ขอขอบคุณเจ้าความคิดเห็นและของภาพที่ได้เขียนลงและที่ผมนำมาลงประกอบด้วย

".........."




".....(ภาพผลงานของ "เจิ้งเวิ่น")....."


ปฐมบท
-
---
------
----------
ภายหลังจากทีฮ้อตี้จื้อ(จักรพรรดิธารสวรรค์)ถอนตัวจากยุทธภพ   
กาลเวลาผผ่านไปยุทธภพอยู่กันด้วยความสงบสุขแต่ละสำนักไม่ข้องเกี่ยวกัน    แผ่นดินนั้นสงบสุขมานานหลายสิบปี    ในปีนั้นยุทธภพพลันเกิดระลอกสะท้านขึ้นน้อย ๆ  
เมื่อมีการกล่าวถึงยอดฝีมือแห่งยุค

"ผู้ใดคือยอดคนอันดับหนึ่ง !"
   
"ผู้ใดที่มีความสามารถเทียบเท่าหรือเหนือกว่ายอดคนรุ่นก่อน"
    
คำถามที่ไม่ทราบผู้ใดปากพร่อยถามไปการถกเถียงก็เริ่มเกิดขึ้น    ขณะที่ยอดยุทธ์รุ่นก่อนก็เริ่มถูกหลงลืม  เลือนหายจากความทรงจำ    


จู้ฮุ้นเกี่ยม(กระบี่ร่วมวิญญาณ)ฮุ้นทีเต้าหยิน...    แห่งบู๊ตึ๊ง
เทียนคุ้ง(หมัดฟ้า)จิวลุ้น...    ยอดคนแดนอันดับหนึ่งกังหน่ำ
แป๊ะเล้งไต้เฮี้ยบ(ผู้กล้ามังกรขาว)ชีเทียนปวย...    ยอดคนผู้สืบทอดยอดวิชาสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรที่ร้ายกาจรุ่นแรง
ซาเฮี้ยบ(สามผู้กล้า).....    ยอดฝีมือฝ่ายธรรมะทั้งสามล้วนมีฝีมือสูงส่งต่างได้รับการยกย่องจากสหายแนวทางเดียวกันอย่างสูง    


อุยคี่ชิ้วเทียนกี(แพทย์พิสดารมือสมปรารถนา)เชยเทียนเฮี้ยง...    แห่งหุบเขาหมื่นรู้
ซิวล้อเจ่กซิม(ใจเดียวมวลอสูร)ลี้ลั้งชิว...    ยิ้มเดียวหลอมใจมวลอสูร   
ทงทีซาจี้(สามดรรชนีเทียมฟ้า)ตังทิวกุน...    คนประหลาดคลั่งยุทธ
จั๊วอง(เฒ่าอสรพิษ)ฮั้งป้าเทียน...    หนึ่งในน่ำทีซังคี่(สองพิสดารฟ้าทักษิณ)
กูโส่ว(เฒ่าเต่า)ฮั้งป้าตี้...    หนึ่งในน่ำทีซังคี่(สองพิสดารฟ้าทักษิณ)
นั้งฮ้วงโง้วคี่(ห้าพิสดารแดนดิน).....    ห้าคนกึ่งธรรมกึ่งอธรรมการมีกระทำแปลกประหลาดพฤติกรรมยากคาดเดาพิสดาร    การเคลื่อนไหวลึกลับไร้ร่องลอย


ฮ้วยซิ้งเจี้ย(ฝ่ามือเทพโลหิต)ค้วงฮวง...    ประมุขพรรคเสื้อโลหิต
กิมซิ้งเจี้ย(ฝ่ามือเทพทอง)เต้งปิว...    ประมุขพรรคเสื้อทอง
งึ่นซิ้งเจี้ย(ฝ่ามือเทพเงิน)เต้งซิ่ว...    ประมุขพรรคเสื้อเงิน
ซาอีเจ๊าะเจี้ย(สามเสื้อยอดฝ่ามือ).....    สามพรรคเสื้อพรรคฝ่ายอธรรมที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมีกำลังเทียบเท่าเหล่าสำนักใหญ่    ตั้งตัวเป็นศัตรูกับสำนักใหญ่อย่างชัดเจน


นามของสุดยอดฝีมือแห่งยุคต่างถูกยกเป็นข้อถกเถียง   
แต่ไม่มีผู้ใดได้รับการยอมรับอย่างแท้จริงกลับกลายเป็นเรื่องถกเถียงบ้างครั้งก็กลายเป็นเรื่องตีกันใหญ่โต    บ้างครั้งก็กลายเป็นเรื่องตลกไร้สาระไปหากที่คุยด้วยเป็นสหาย
นานไปที่ไม่เป็นเรื่องก็เป็นเรื่องก็จะเป็นเรื่องเอา...
เรื่องแรกน่ำทีซังคี่(สองพิสดารฟ้าทักษิณ)ผลัดกันต่อสู้กับเทียนคุ้ง(หมัดฟ้า)จิวลุ้นสองวันสองคืนประลองกันคนละพันกว่ากระบวนท่ามิได้แพ้ชนะกัน    ทงทีซาจี้(สามดรรชนีเทียมฟ้า)ตังทิกุนที่ไม่ปรากฏตัวในยุทธภพมาหลายปีก็มีคำล่ำลือว่าพบเห็น    แป๊ะเล้งไต้เฮี้ยบที่อยู่โดยสงบสุขมาหลายปีก็ถูกรังควานจนต้องออกสู่ยุทธภพอีก    ตอนนี้ที่ยังอยู่ดีมีเพียงจู้ฮุ้นเกี่ยม(กระบี่รวมวิญญาณ)    อุยคี่(แพทย์พิสดาร)    และซาอี(สามเสื้อ)เท่านั้นที่ไม่มีข่าวคราวใดเลย
ยุทธภพแม้มีเรื่องราวกระทบกระทั้งแต่ก็ถือเป็นเรื่องปกติ    อย่างมากก็มีผู้สนใจเพียงชั่วครู่ก็หลงลืม...
หากแต่รากเง้าแห่งเหตุภัยนั้นเกิดขึ้นและแพร่กระจายยังลุกลามไปราวต้นหญ้าที่เจริญเติบโตเต็มท้องทุ่ง    และเมื่อพันธุ์หญ้านั้นเกิดขึ้นแล้วก็ยากจะกำจัดไปได้    ที่น่ากลัวจึงมิใช่ใบหญ้าที่ลุกลามให้เห็นหากแต่เป็นรากหญ้าที่ฝักลึกซ่อนอยู่ในแผ่นดิน...
""""""""""


".....(ภาพผลงานของ "เจิ้งเวิ่น")....."