จ้าวเซียนเซียน คุณหนูน้อยแห่งพรรคเงาจันทรามีนิสียซุกซนและร่าเริง วันหนึ่งดันไปปีนกำแพงของพรรคมารเข้า! และจากนัันชีวิตอันสงบสุขของนางก็ต้องพังทลายเมื่อเจอกับเขา...
ซัวทงเทียน ประมุขพรรคมารผู้เย็นชาที่ผู้คนต่างเล่าลือเรื่องความโหดเหี้ยมของเขา วันหนึ่งเกิดจับลูกแมวจอมพยศที่พยายามปีนกำแพงพรรคตัวหนึ่งได้แล้วนึกสนุกอยากที่จะเอาชนะนาง...
--------------------------------------
เขาผู้ปั้นหน้านิ่งได้ทุกสถานการณ์ ทว่าหากเมื่อไหร่ที่ได้เจอกับนาง ผู้ที่ทำให้เขาแทบคลั่งเมื่อเห็นหน้าก็เผลอหลุดมาดทุกที
นางผู้ที่โชคร้ายที่สุด!จู่ๆก็ถูกจับมาเป็นฮูหยินของไอ้ประมุขพรรคมารหน้านิ่งคนนี้ไหนเล่าที่ว่า เย็นชารึ?โหดเหี้ยมเอย? หึนางอยากจะตะโกนให้ดังๆว่า 'พวกท่านไปเอาข่าวลวงที่ใดมากัน!!!!!'
-------------------------------------
"ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะข้าแค่หลงทางมาจริงจริ้งงงง"นางตอบพร้อมทำหน้าอ้อนวอนสุดความสามารถ
"หึๆหลงทางแล้วใครกันที่แอบปีนกำแพงพรรคข้าน่ะเจ้ามิใช่รึ"ทงเทียนถามยียวนสตรีผู้นี้นางน่าสนใจเกินไปแล้ว!
"เพ่ยเพ่ย!ใครแอบปีนกำแพงพรรคท่านกันพูดให้มันดีๆ"
--------------------------------------
ตุบตับบๆ
"อ๊ะ..ท่านเอามันออกไปจากตัวข้าซะทีข้าเจ็บ!"
"ถ้าเจ้ายังไม่หยุดโวยวายพรุ่งนี้ข้าจะทำให้เจ้าลุกจากเตียงไม่ขึ้นนะน้องหญิง"ลมหายใจร้อนที่เป่ารดข้างใบหูพร้อมเสียงกระซิบที่แหบพร่าของบุรุษเหนือร่างทำเอานางสิ้นฤทธิ์
"บิดาช่วยข้าด้วย..."
--------------------------------------
"นี่เจ้าหยุดปรุงยาพิษงี่เง่านั่นเสียทีข้าขี้เกียจดื่มแล้วนะ"
"ท่านรู้ได้อย่างไร?"นางถามอย่างตกใจเขารู้ได้อย่างไรกัน!
"ความลับน่าและข้าก็ไม่ตายง่ายๆเพราะยาพิษงี่เง่าของเจ้าหรอกรู้ไว้แค่นี้พอ อีกอย่างสามีเจ้าร่างกายแข็งแรงกว่าคนทั่วไปยิ่งนัก สามารถมีเจ้าก้อนแป้งให้เจ้าได้อีกหลายคนทีเดียว"ทงเทียนพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม สายตาเปล่งประกายวิบวับอย่างเจ้าเล่ห์
"ท่านอย่ามายิ้มแบบนั้นนะข้าขนลุก"ไหนจะสายตาเจ้าเล่ห์นั่นอีกนางมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ
"หึ"ทงเทียนหัวเราะในลำคอจับอุ้มร่างเล็กของภรรยาพาดบ่าเดินเข้าเรือนไป
เรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นตามจินตนาการและความต้องการของตนเอง ไม่อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ
ไรท์เป็นสายสุขนิยมเมื่อแต่งดราม่าอาจมีติดขัดไม่ลื่นไหลบ้าง ฮาบ้าง ฟินบ้างก็ว่ากันไป ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ><
ความคิดเห็น