ดั่งฟ้าพราวกลางใจ

เรื่องราวของ ‘คุณชายภาม’ เด็กหนุ่มรูปงามราวเทพบุตรอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ทายาทตระกูลสุริยเดโชราช เศรษฐีอันดับต้น ๆ ของประเทศ และ ‘ฟ้าพราว’ เด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน ลูกเลี้ยงของแม่บ้านประจำตระกูลที่เอามาเลี้ยงคู่กันกับคุณภามตั้งแต่แบเบาะ ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน เธอเป็นคนรับใช้แต่เจ้ากรรมกลับไม่เคยกลัวเกรงเจ้านายอย่างคุณภามเลยแม้แต่น้อย กลับกล้าต่อปากต่อคำและเป็นคู่กัดกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ

เธอ..คอยฟ้องเจ้าสัวดนัยว่าคุณชายสุดหล่อทำวีรกรรมอะไรบ้างเป็นเหตุทำให้เขาคอยถูกป๋าบ่น

เขา...คอยแกล้งเธอเพื่อแก้แค้นในสิ่งที่เธอชอบฟ้อง และตั้งฉายาให้เธอว่า นางมารฟ้าผ่า

ยัยฟ้าผ่าอยู่ที่ไหน..... คุณภามต้องเข้าไปแกล้ง

หากแม้น..ไอ้คุณภามแกล้ง ฟ้าพราวก็ฟ้องกลับ

ทว่าทั้งคู่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์บางอย่าง...ท่ามกลางความโลภและความริษยาของใครบางคน จากคู่กัดกันอยู่ดี ๆ ก็แปรเปลี่ยนเป็นความรักขึ้นมาโดยที่ทั้งเขาและเธอ...ไม่รู้ตัว 

“พระจันทร์ที่เปล่งแสงนวลแม้จะมีเพียงดวงเดียวที่อยู่บนฟากฟ้านั่น แต่ใช่ว่ามันจะเดียวดาย เห็นไหม ว่ามันยังมีดวงดาวมากมายรายล้อมอยู่เคียงข้าง และช่วยทำให้ฟ้าในยามที่มืดมิดกลับงดงามเหลือเกิน ก็เหมือนกับความรักของเธอที่ส่องแสงสุขสกาวให้หัวใจที่มืดมิดของฉันได้สว่างไสวและมีพลัง  เธอคือฟ้าพราวในหัวใจของฉันจริง ๆ ฉันรักเธอ ยัยฟ้าผ่า!” 

“ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยมือของนายไปเช่นกัน ฉันรักนาย ไอ้คุณภาม!”

 ขอขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่ติดตามและสนับสนุนผลงาน ผู้เขียนหวังใจเป็นอย่างยิ่งว่า เรื่องดั่งฟ้าพราวกลางใจจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับท่านเช่นเดียวกับเรื่องที่ผ่านมา และท่านคงจะยิ้มตามไปกับคุณชายภามและฟ้าพราว ความรักของคู่กัดคู่นี้จะต้องเจออุปสรรคอะไรบ้าง ร่วมลุ้นไปกับเขาและเธอได้เลยค่ะ

                                                     ขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้

                                                                        รันทิมา

สปอยบางฉากให้นะคะ

 ภามค่อย ๆ เอามือลูบหัวคนป่วยที่ยังนอนซมด้วยความรู้สึกสงสารอย่างจับใจ เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามา เขาจึงปรายตาไปมอง แดนไทยยืนหอบเหนื่อยจากการวิ่งมาที่ห้องพยาบาลหลังจากแข่งกรีฑาเสร็จ เขาเดินเข้ามาหาเด็กสาวรุ่นน้องที่นอนหน้าซีด ก่อนจะเอื้อมมือจะไปแตะหน้าผากเธอด้วยความเป็นห่วง ภามขบกรามแน่นรีบคว้ามือของรุ่นพี่ออก พร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“จะทำอะไร!”

หากรุ่นน้องอย่างภามคิดจะแสดงความเอาแต่ใจอย่างที่ผ่านมา เขาจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว แดนไทยจ้องตาภามกลับอย่างเอาเรื่อง “ไม่เกี่ยวกับนาย”

ทั้งภามและแดนไทยยืนจดจ้องกันเขม็ง ไม่รู้เพราะเหตุใด ภามจึงไม่ชอบหน้ารุ่นพี่คนนี้เอาเสียเลย โดยเฉพาะตอนที่เขามายุ่งวุ่นวายกับยัยฟ้าผ่าของเขา 

“ทำอะไรกันน่ะ” เสียงแผ่วเบาของคนป่วยดังขึ้น ทั้งสองจึงผละหันไปสนใจคนเพิ่งตื่น

“เป็นไงบ้าง ยัยฟ้าผ่า”

“เป็นไงบ้าง ฟ้าพราว”

ชายหนุ่มทั้งคู่พูดเกือบพร้อมกัน  เด็กสาวมองหน้าคุณภามสลับกับหน้าพี่แดนไทยด้วยความงง ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งด้วยยังเวียนหัวอยู่

แดนไทยนั่งลงตรงข้างเตียงพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนกับเธอ “ฟ้าดีขึ้นมั้ย อยากกินอะไรรึเปล่า เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้”

ภามกอดอกรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างถึงที่สุด

ฟ้าพราวส่งยิ้มให้รุ่นพี่ “ไม่เป็นไรค่ะพี่แดนไทย  ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ”

“งั้นวันนี้ให้พี่ขี่มอเตอร์ไซด์ของฟ้าไปส่งที่บ้านนะครับ”

ภามขบกรามแน่น

 ....นี่ถึงขั้นต้องไปส่งเลยทีเดียวหรือ

“ไม่ได้!” ภามเสียงแข็งใส่

แดนไทยขมวดคิ้วเข้าหากัน “ทำไม !จะให้ฟ้าขี่มอเตอร์ไซด์กลับเองเนี่ยนะ”

ภามไม่ตอบ ได้แต่จ้องหน้ารุ่นพี่เขม็ง พลางคว้าโทรศัพท์ในมือขึ้นมา กดหาใครบางคนอย่างเร็ว เมื่อคนปลายสายรับ เขารีบพูดเสียงดังใส่ราวกับต้องการให้คนทั้งโลกได้ยิน

“สถาพร!! ฉันให้เวลาแค่ห้านาที ขับรถมารับฉันกับฟ้าพราวกลับบ้านเดี๋ยวนี้!!!!!”

 คนตัวสูงกดวางโทรศัพท์เสร็จ เชิดหน้าพูดใส่แดนไทยอย่างผู้ชนะ

“ขอโทษด้วยนะ ฟ้าพราวต้องกลับแล้ว”พลางแสยะยิ้มมุมปากให้หนุ่มรุ่นพี่ตรงหน้า

ฟ้าพราวมองเจ้านายของเธอ พลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

            อารมณ์ไหนเนี่ย ไอ้คุณภาม!!!!!

โปรดติดตามเรื่องราวการฟาดฟันของคู่กัดต่างสถานะระหว่างคุณชายภามและเด็กสาวรับใช้อย่างฟ้าพราว ผลงานเรื่องใหม่ล่าสุดของรันทิมาได้เลยค่ะ ในเรื่อง "ดั่งฟ้าพราวกลางใจ"