นาฏนฤมิต

---

ความรู้สึกว่าถูกมองทำให้เงยหน้าขึ้นตามสัญชาตญาณ เห็นเงาร่างของสตรีร่างแบบบาง ผมตัดสั้นแค่ต้นคอ ยืนอยู่ใต้เงามืดของหน้าต่างชั้นสองของระเบียงปีกขวา และเมื่อหญิงสาวกระพริบตา ร่างนั้นก็หายวับไปเหมือนไม่เคยปรากฏมาก่อน

ตัวชาไปหมดทั้งร่าง ขนลุกชัน อุปทานเหมือนอากาศรอบด้านยะเยือกขึ้นมาทั้งๆ ที่เป็นหน้าร้อน คุณเทียดแสดงตัวให้เห็นเพื่อเตือนความจำเธอหรืออย่างไร ว่าเรื่องเมื่อคืนมิใช่ความฝัน และเธอต้องทำตามที่รับปากไว้ให้สำเร็จ...

...ท่ามกลางเงาสลัวของห้องใต้หลังคา จากมุมในสุดของห้องที่วางเก้าอี้มีเท้าแขนแบบโบราณไว้ สตรีร่างบอบบางในเสื้อแพรสีโศกกับซิ่นสีกลมกลืนกันมองทุกสิ่งจากตรงนั้น ริมฝีปากแดงเรื่อแย้มพรายอย่างยินดี