กำแพงสันนิวาส - นิยาย กำแพงสันนิวาส : Dek-D.com - Writer
×

    กำแพงสันนิวาส

    ด้วยลิขิตแห่งสวรรค์... ท่ามกลางไฟสงคราม ดรุณีโฉมสะคราญปานบุปผา พานพบขุนพลหนุ่มฉายา 'พยัคฆ์คะนอง' ก่อกำเนิดสัมพันธ์ที่กำแพงสันนิวาสยังมิอาจขวาง ผูกพันลึกซึ้ง...มิจำพรากจากจรชั่วนิจนิรันดร์

    ผู้เข้าชมรวม

    2,323

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    2.32K

    ความคิดเห็น


    11

    คนติดตาม


    8
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  6 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 ก.ค. 53 / 18:51 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    กำแพงสันนิวาส

    ผู้แต่ง วรรณศุกร์
    พิมพ์ครั้งแรก กรกฎาคม 2553
    สำนักพิมพ์ 1168
    จำนวนหน้า 288 หน้า
    ราคา 195 บาท


    คำโปรยปกหน้า

    ด้วยลิขิตแห่งสวรรค์...ท่ามกลางไฟสงคราม
    ดรุณีโฉมสะคราญปานบุปผา
    พานพบขุนพลหนุ่มฉายา 'พยัคฆ์คะนอง'
    ก่อกำเนิดสัมพันธ์ที่กำแพงสันนิวาสยังมิอาจขวาง
    ผูกพันลึกซึ้ง...มิจำพรากจากจรชั่วนิจนิรันดร์


    คำโปรยปกหลัง

    ในความมืดสลัว จันทร์สาดแสงเลือนราง
    หยางจื่อฟงมองเห็นใบหน้ารูปไข่ ปราศจากหนวดเครา ทว่าสกปรกมอมแมมไปด้วยฝุ่นดิน
    ปลายจมูกเรียวมนเชิดขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากเม้มแน่นอย่างดื้อรั้น
    ในขณะที่ดวงตาทั้งคู่สุกใสดั่งดวงดาว ทอประกายแข็งกร้าวเด็ดเดี่ยว
    ดวงตาคู่นี้มีพลังประหลาด สามารถดึงดูดหัวใจของขุนพลหนุ่ม
    ผู้มีฉายา พยัคฆ์คะนอง ได้อย่างน่าอัศจรรย์ !
    ช่วยด้วย ! ทางนี้มีคนร้าย !
    หยางจื่อฟงไม่มีทางเลือก นอกจากจำต้องถอยหนี
    เผ่นโผนโจนทะยานหายไปในเส้นทางมืดมิดด้วยความว่องไวปานภูตผีปีศาจ
    แมวขโมยชั่วร้าย ! คืนดาบใบหลิวของข้ามาเดี๋ยวนี้นะ !
    หยางจื่อฟงได้แต่อมยิ้ม และอีกในชั่วอึดใจต่อมาจึงค่อยหวนรำลึกได้ว่า
    ตอนปราดเข้าไปแย่งชิงดาบใบหลิวมาจากเด็กหนุ่มผู้นั้น
    จมูกของเขาพลันได้กลิ่นหอมละมุนของพรรณบุปผาชนิดหนึ่ง
    สุ่ยเซียน... บุปผาสีขาวกลีบบางริมลำธารอันร่มรื่น
    เหลวไหลน่า... บุปผาใดจะเบ่งบานอยู่ท่ามกลางไฟสงครามเช่นนี้ได้
    หยางจื่อฟงเอย หยางจื่อฟง ตัวเจ้าช่างเลอะเลือนยิ่งนัก
    เมื่อครู่มีโอกาสเข่นฆ่าสังหารศัตรู ไยจึงมิรีบชิงลงมือ ปล่อยให้โอกาสดีเลิศหลุดลอยไป
    แล้วตอนนี้ยังมัวงมงายคิดพร่ำเพ้อถึงบุปผาอันใดอยู่อีกเล่า ?
    คืนนั้น ตลอดระยะเวลาที่ควบขี่อาชากลับคืนสู่ค่ายทหารเมืองหยั่นเฉิง
    สายลมยามราตรีรำเพยพัดแผ่วเบา
    ระลอกแล้วระลอกเล่า ท่ามกลางละอองน้ำค้างชุ่มฉ่ำ หนาวเย็น
    กลิ่นหอมของดอกสุ่ยเซียนยังคงรวยระริน ติดตรึงอยู่ในใจของขุนพลหนุ่มสืบไปจวบจนถึงรุ่งเช้า

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น