พรุ่งนี้ มันใกล้เข้ามาแล้ว บรรยากาศที่ทั่วทั้งกรุงเทพมหานครจะเต็มไปด้วยดอกกุหลาบแดงงง (ไม่ขอกล่าวถึงเมืองอื่น เพราะจะหมกตัวอยู่ในกรุงเทพ ทุกๆวาเลนไทน์ เนื่องจากเพื่อนๆติดภาระกิจกับคุณแฟน ไม่ว่างไปไหนกับเรา )
ปีนี้แอบโชคดี มีสอบวันวาเลนไทน์พอดี ไม่ต้องอยู่ว่างๆ เดินไปเดินมามองคู่รักคู่อื่นๆให้มันปวดใจ อิอิ อย่างน้อยก็ไม่มีใครโทรมาเซ้าซี้ให้ไปโน่นไปนี่แหละวะ
แต่ถึงไง ก็ใช่ว่าจะเป็นความรักให้คู่รักอย่างเดียวนี่นา สำหรับเรา พรุ่งนี้ก็คงโทรหาพ่อหาแม่ (โทรอยู่แล้วทุกวัน) โทรไปคุย ไปทำให้หัวเราะ เพราะถึงแม้ไม่ได้บอกตรงๆว่ารัก อย่างน้อยการกระทำ ความห่วงใย ก็ทำให้เค้ารับรู้ได้ถึงความผูกพันนะ
ว่าแล้วก็นึกถึงหนังสือเล่มนึงขึ้นมาได้ "หลังไมค์มีไออุ่น" หนึ่งในหนังสือที่อ่านเกินกว่าห้ารอบ มีอยู่คำถามนึง ที่ประทับใจและน่าจะเข้ากับบรรยากาศช่วงนี้ได้ดีทีเดียว
นี้ หลายครั้ง เราเอาไว้เตือนตัวเอง และบางทีอยากจะใช้มันสำหรับบอกกล่าวคนรอบตัวหลายๆคน ที่กำลังคิดว่าตัวเองมีความรัก ลองอ่านแล้วตอบตัวเองดู ว่าคุณกำลังทำอะไรอย่างนี้หรือเปล่า
“ก่อนที่วันนี้คุณจะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ
อย่าลืมสำรวจตัวเองนะคะว่า ในช่วงเวลาที่ผ่านมา...
คุณทำใครหล่นหายไปจากชีวิตหรือเปล่า”
นั่นสิ.....อ่านแล้วประเมินตัวเองแบบไม่โกหกตัวเอง น่าจะทำให้คุณคิดถึงใครบางคนขึ้นมาได้นะ
ลืมใครไปหรือเปล่า ???? ทิ้งคำถามนี้ไว้ ให้ลองคิด ลองหลับตา สงบ แล้วทบทวนดูสักนิด ว่าตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา คุณทิ้งสายใย สายสัมพันธ์ ของใครไปบ้าง
ในโลกยุคดิจิตอลนี้ โทรศัพท์มี อีเมลล์ก็มี คงไม่ต้องบอกนะว่าต้องทำยังไง
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น