[FIC EXO]HunHan ft.KaiDo ที่รักของฉันคนเดียว

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

วันคริสมาสต์...
วันนี้เป็นวันที่พิเศษมากๆ เพราะเป็นวันที่เราได้บอกรักกันครั้งแรกและตอนนี้ผมกำลังถือตุ๊กตากวางใส่แหวนที่ผมใช้เวลาเลือกนานมาก ช่วยไม่ได้นะครับ ก็มันเป็นของของคนพิเศษของผมเลยต้องพิถีพิถันเลือกหน่อย
“เซฮุน รอนานมั้ย” เสียงของหนุ่มหน้าหวานที่ผู้หญิงยังอายวิ่งมาอย่างรีบเร่ง
“ไม่นานหรอกลู่หาน อ่ะให้” ว่าแล้วเซฮุนก็ยื่นตุ๊กตากวางให้
“น่ารักจัง ฮุนนี่รู้ใจลู่ที่สุดเลย” ลู่หานยื่นมือไปหยิกแก้ม ทำเอาเซฮุนหน้าแดงเลยทีเดียว
“ฮุนรักลู่นะ”
“ลู่ก็รักฮุนเหมือนกัน เราจะรักกันตลอดไปนะ” ลู่หานยื่นนิ้วก้อยออกมา
“อืมฮุนจะรักลู่ตลอดไปครับ” เซฮุนยื่นนิ้วก้อยออกไปเพื่อสัญญา

1 เดือนผ่านไป...
“เซฮุนมาคุยกับแม่หน่อย” เสียงของหญิงวัยกลางคนที่มีหน้าตาอ่อนเยาว์แต่ก็น่าเกรงขามไม่น้อย
“ว่าไงครับแม่”
“เซฮุน สัปดาห์หน้าลูกจะต้องหมั้นกับหนูคริสตัลนะ”
“อะไรนะครับแม่ ไม่นะครับ ผมมีคนที่รักอยู่แล้ว” เซฮุนยื่นคำขาด
“ถ้าลูกจะหมายถึงลู่หาน ลูกเลิกหวังเถอะ เขาเป็นแค่เด็กกำพร้าที่พ่อแม่ของดีโอรับเลี้ยงและที่สำคัญ ผู้ชายรักกันไม่ได้หรอก”
“ทำไมจะไม่ได้ครับ ผมเป็นแฟนกับลู่หานมาหลายปีแล้ว”
“แม่ไม่สนหรอกนะ แต่ลูกต้องแต่งงานกับหนูคริสตัล เพราะถ้าลูกไม่แต่ง ครอบครัวของเราจะล้มละลาย แล้วเราจะไม่มีที่ซุกหัวนอน” เสียงของแม่สะอื้นและน้ำตาไหลพราก ทำให้ลูกชายเริ่มใจอ่อน
“แต่แม่ครับ” เซฮุนพยายามข้อร้อง
“นะลูก ทำเพื่อครอบครัวสักครั้ง”แม่พยายามอ้อนวอน
“ก็ได้ครับ”เซฮุนตกลงและวิ่งจากห้องไป ตอนนี้มีน้ำตาไหลอาบลงแก้มของเขา เขาไม่อยากจากคนที่เขารักมากที่สุดไป แต่ในเมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้ เขาก็ทำอะไรไม่ได้

“ฮัลโหล ลู่หานพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันเถอะ” เซฮุนโทรไปชักชวนลู่หาน เพราะภายในวันนี้เขาต้องบอกเลิกลู่หานต่อหน้าทุกคนในบ้านของเขา เขาอยากเก็บช่วงเวลาดีๆไว้ให้มากที่สุดก่อนที่ ครั้งสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน

“ได้ เดี๋ยวเจอกันนะ” เสียงปลายสายที่ดูสนุกสนานตอบกลับมา

“เซฮุนรู้มั้ยว่าเมื่อวานอ่ะ ไคเอาสร้อยข้อมือเพชรมาให้ดีโอด้วยนะ คู่นี้น่ารักที่สุดเลย” ลู่หานพูดพร้อมกับนั่งบิดไปมาบนรถของเซฮุน
“อยากได้เหรอ” เซฮุนถามเมื่อเห็นคนรักของตัวเองดูตื่นเต้นมาก
“ไม่อ่ะ มันแพง แค่มีฮุนอยู่กับลู่ทุกๆวันก็พอแล้ว” ลู่หานพูดอย่างจริงใจ แต่เซฮุนก็ได้แต่นั่งเฉยๆ เพราะเขารู้ดีว่าวันนี้จะเป็นอย่างไร

“สวยจังเลยฮุน” ลู่หานทำตาเป็นประกาย เมื่อเห็นทะเลที่เซฮุนตั้งใจว่าจะเป็นความทรงจำครั้งสุดท้ายที่ดีที่สุด
“ไปเดินเล่นกันเถอะ” เซฮุนเริ่มชวน
“ไปสิ” ว่าแล้วทั้งสองก็เดินเล่นกัน และเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

“ลู่ วันนี้ไปบ้านฮุนกัน” เมื่อเล่นน้ำกันเสร็จ เซฮุนก็ชวนลู่หานทันที
“ไปทำไมอ่า” ลู่หานทำหน้างงๆ
“ไปเถอะ ฮุนมีอะไรจะบอก”
“อืม ไปก็ได้” ถึงแม้ลู่หานจะรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ยอมไป

“มากันแล้วเหรอ” แม่เซฮุนพูดขึ้นเมื่อเห็นเซฮุนและลู่หานเดินเข้ามา
“ครับ” เซฮุนตอบเมื่อเห็นแม่และพ่อรออยู่
“มีอะไรกันเหรอ” ลู่หานถามเซฮุนเมื่อเห็นเซฮุนทำหน้าเครียด
“ลู่หาน เราเลิกกันเถอะ” เซฮุนพูดแล้วหลบตาไปทางอื่น
“ฮึก ทำไมล่ะ ฮึก เซฮุนทำไม ฮึก ฮือ…” ลู่หานน้ำตาไหลไม่หยุด เขาไม่เคยคิดว่าเขากับเซฮุนจะต้องเลิกกันเพราะเขาทั้งสองก็ไม่เคยทะเลาะกันและรักกันดี
“อาทิตย์หน้าฉันจะหมั้นกับคริสตัล เพราะฉะนั้นเราสองคนก็ไม่มีอะไรที่ต้องเกี่ยวข้องกัน” เซฮุนพูดพร้อมกับสรรพนามแทนตัวเองที่เปลี่ยนไป เมื่อลู่หานได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งออกจากบ้านไปทันที เซฮุนอยากจะตามไปปลอบใจจะขาด แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแบบนี้ใครก็ช่วยอะไรไม่ได้ เขาทำได้เพียงวิ่งขึ้นไปที่ห้องของเขาและร้องไห้ออกมาตามความรู้สึกเท่านั้น

ณ วันหมั้น...
เซฮุนมองหาใครบางคนที่เขาคิดถึงและรักจนหมดหัวใจ แต่จนกระทั่งพิธีจบ เขาคนนั้นก็ยังไม่มา เซฮุนจึงตัดสินใจจะไปถามดีโอและไคให้รู้เรื่อง
“ดีโอ ลู่หานไม่มาเหรอ”
“อืม ดีโอไปเคาะประตูที่ห้องลู่หาน ลู่หานก็ไม่ออกมา คงจะยังทำใจไม่ได้น่ะ”
“ฉันว่านายควรไปดูหน่อยนะ” ไคออกความคิดเห็น แต่ถึงแม้เขาจะไม่ออกความคิดเห็น เซฮุนก็จะไปอยู่แล้วล่ะ เขากลัวว่าคนที่เขารักจะเป็นอะไรขึ้นมา

“ลู่หาน เปิดประตูสิ ลู่หาน” เซฮุนได้แต่เคาะประตูอยู่หน้าห้องลู่หาน แต่ลู่หานก็ไม่เปิดประตูออกมา เขาเริ่มใจไม่ดีจึงพังประตูไป แต่สิ่งที่เขาพบคือ...

ลู่หานตัวซีดนอนอยู่บนเตียงและเสียงชีพจรก็หยุดลง ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีลู่หานบนโลกใบนี้อีกแล้ว เซฮุนรีบวิ่งเข้าไปกอดร่างที่ไร้วิญญาณของลู่หาน เขาเสียใจที่สุด เขาไม่น่าทำแบบนี้เลย เขาเหลือบไปเห็นมือของลู่หานที่กำแหวนที่เขาพึ่งให้ไปเมื่อเดือนก่อน และมีตุ๊กตากวางข้างๆที่กำลังทับกระดาษอะไรบางอย่างอยู่ เซฮุนรีบหยิบกระดาษมาและอ่านมัน...
“เซฮุน ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้บอกนาย หลังจากที่นายบอกเลิกฉันหนึ่งวันฉันก็ไปโรงพยาบาลและหมอก็บอกว่าฉันอยู่ได้ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ ฉันขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปงานหมั้นนาย ฉันขอให้นายมีความสุขกับคู่หมั้นนายมากๆนะและขอบคุณนายมากสำหรับช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน ขอบคุณที่นายเคยรักฉัน ถึงแม้ว่าตอนนี้อาจจะไม่แล้วก็ตาม แต่ฉันก็รักนายมากนะ รักนายคนเดียว วันนี้ฉันตื่นมาแล้วก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของฉันไม่ไหวแล้ว แต่ฉันก็ยังพยายามเขียนจดหมายให้นาย ฉันไม่ได้หวังว่านายจะอ่านหรอกนะ แต่ฉันแค่อยากให้นายรู้ว่าฉันรักนายมาก แม้ว่าวินาทีสุดท้ายฉันจะไม่เห็นหน้านายก็ตามและนายก็มีลูกไวๆนะ ถ้ามีลูกแล้วอย่าลืมให้ลูกมาไหว้หลุมศพฉันล่ะ                 ลาก่อนนะเซฮุน ที่รักของฉัน
                                                                                       จาก ลู่หาน คนที่รักนายมากที่สุด”
เซฮุนได้คุกเข่าลงต่อหน้าลู่หาน เขาไม่คิดว่าลู่หานจะจากเขาไปไกลขนาดนี้เลย
“ใครบอกว่าฉันไม่รักนาย ฉันรักนายมากกว่าที่นายรักฉันด้วยซ้ำ ลาก่อนนะลู่หาน ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้เราสองคนรักกันโดยไม่มีอุปสรรคอีกเลยนะ”

“หลับให้สบายนะครับที่รักของผมคนเดียว”

---------------------------------------------
เรื่องแรกก็ดราม่ากันเลย ใครร้องไห้สารภาพมาซะดีๆ
ยังไงก็อย่าลืมติดตามเรื่องต่อไปของไรต์ด้วยนะ
รักรีดทุกๆคนนะคร้าบ^^