พานภพประสบรัก
กาลเวลาไม่อาจขวางกั้น บรรดาศิกดิ์อันสูงส่งไม่อาจฉุดรั้ง "หนีไปกับฉันเถอะวาดดาว" "พระองค์ชาย!" "หากฉันเสกกับหญิงแต้มหล่อนคงไม่พ้นเป็นหม่อมเล็กๆของฉันแต่ฉันทำเช่นนั้นไม่ลงหรอกหนา"
ผู้เข้าชมรวม
11,030
ผู้เข้าชมเดือนนี้
47
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในปี รัตณโกสินทร์ศก๑๒๖......
วัดระฆังโฆสิตารามตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงนั้น แต่ท่าน้ำชั่งแปลกตาไม่เคยเห็น มีผู้คนเดินพลุ่งพล่านวุ่นวาย อีกทั้งเรือเล็กเรือใหญ่เรือยนต์ดังที่เริ่มใช้กันในยุโรปก็แล่นสวนกันให้วุ่น เบียดเสียดกันไปในคุ้งน้ำ...มองไปโดยรอบมีตึกสูงน่าอัศจรรย์ มีบ้านเรือนคล้ายบ้านคนในยุโรปผู้คนก็แต่งกายประหลาดนัก...แต่ท่ามกลางชนหมู่มากมีหญิงสาวนางหนึ่งรูปร่างสูงระหงผิวขาวเนียนดูโดดเด่นเป็นสง่า
เพราะอะไรกันไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็ไม่ได้เห็นหน้าเจ้าหล่อน...นั่นหล่อนกำลังจะหันมาทางนี้
“เกือบจะได้เห็นหน้านางแล้วเชียว” พระองค์เจ้ากูลกวิน ทรงบ่นอย่างขัดพระทัยพระองค์ทรงสุบินเช่นนี้อยู่บ่อยครั้งและทุกครั้งจะทรงสะดุ้งตื่นเมื่อหญิงในพระสุบินกำลังจะหันหน้ามา...และก็ได้สร้าความคลาแคลงในพระทัยให้แก่พระองค์ชายทุกครั้งไปที่ทรงสุบินเช่นนี้
แจ้ง
***ชี้แจง***
นี่เป็นการรีอัพครั้งที่สอง จริงๆแล้วไรท์เขียนและลงจบไปตั้งแต่27 มกราคม62 แล้วนะคะ แต่ว่าอยู่ดีๆเกิดอะไรขึ้นไม่ทราบมีคนถามเข้ามาเยอะเหลือเกินว่าจะลงอีกไหมจะอัพอีกไหมมี E-book ไหม
ไรท์ก็เลยคิดว่าจะเอามาอัพให้อ่านกันอีกครั้ง ก็คิดๆอยู่ว่าทำ E-book รอบนี้กลับมารีไรท์จริงๆแล้วนะคะเพราะตอนนี้ไรท์ว่างมากๆ
เรียนจบสอบเสร็จหมดแล้วค่า เหลือแต่ลุ้นว่าจะได้ต่อที่ไหน
ขอแจ้งล่วงหน้าเลยนะคะว่าในการรีอัพและรีไรท์รอบนี้ไรท์จะรีไรท์ไปด้วยแล้วก็ลงให้อ่านไปด้วยทำส่วนไหนเสร็จก็จะลงเรื่อยๆวันหนึ่งอาจจะมาอัพหลายครั้งแต่อาจจะไม่แจ้งเตือนนักอ่านที่น่ารักเช็คจากเวลาอัพเดทล่าสุดนะคะ
ครั้งนี้กลับมาพร้อมกับเปิดเรื่องใหม่เลยเพราะถ้าไปลงหน้าเรื่องเก่าที่เคยอัพจบไปเดี๋ยวเว็บเขาจะว่าโกงยอดวิว ^^
......................................
ผลงานอื่นๆ ของ -รักดี- ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ -รักดี-
ความคิดเห็น