Intro
ปี ค.ศ.2055
ณ ห้องทดลอง ศูนย์วิจัยการเดินทางย้อนเวลา JYP
"ระบบพร้อมแล้วครับ ดอกเตอร์"
"ตรวจสอบครบถ้วนดีแล้วใช่ไหม ไม่มีอะไรบกพร่องนะ"
"ครับผม"
"งั้นเดินเครื่องได้เลย"
"ครับ"
กึก วื้บบบ
สิ้นเสียงคำสั่งของดอกเตอร์ปาร์คจินยองหรืออีกชื่อหนึ่งที่เหล่านักวิจัยนำไปใช้เรียกนินทาคือดอกเตอร์ผักนั้น ระบบก็ถูกเดินเครื่องให้ทำงาน
ทุกคนในห้องทดลองให้ความสนใจมองไปในจุดเดียวกันคือ ตู้สี่เหลี่ยมขนาดพอดีให้คนอยู่ได้ ภายในมีชายคนหนึ่งยืนอยู่ หน่วยกล้าตายที่เป็นคนเสนอตัวเป็นหนูทดลองในการทดลองย้อนเวลาหลับตาลงแล้วอธิฐานในใจ เขายังคิดซ้ำไปซ้ำมาว่าเขาคิดถูกแล้วหรอที่เสนอตัวเป็นหนูทดลองอย่างนี้
"..."
ความเงียบเข้าครอบงำห้องทดลอง
"ไม่สำเร็จอีกแล้วสินะ เฮ้อ..."
ดอกเตอร์ปาร์คจินยองถอนหายใจพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหน้า
"ลองตรวจสอบดูข้อผิดพลาดซิ คราวนี้เป็นอะไรอีกละ นี่ก็ทดลองครั้งที่แปดแล้วนะ ทำไมถึงยังผิดพลาดอยู่อีก คุณมาร์คนี่คุณได้ตรวจสอบดีแล้วใช่ไหม......"
ตึงงงง วาบบบบ
ไม่ทันที่ปาร์คจินยองจะพูดจบ ตู้ขนาดสี่เหลี่ยมที่ประตูเปิดอ้าอยู่เพราะชายที่เคยยืนอยู่ข้างในได้ออกมาแล้ว ก็เกิดเสียงดังตึงขึ้น พร้อมควันมากมายพวยพุ่งออกมาจากตู้นั้น นักวิจัยที่กำลังเข้าไปตรวจสอบเครื่องไทม์แมชชีนได้แต่ยกแขนขึ้นมาบังหน้า บางคนก็สำลักควันจนไอออกมา
"แค่กๆๆ"
เมื่อควันจางลงก็ปรากฎให้เห็นร่างเด็กชายคนหนึ่ง คาดคะเนอายุน่าจะประมาณ 18-20 ปี ตัวเล็กๆ หน้าตาจิ้มลิ้ม ทำหน้าตาเหลอหลา....
"เฮ้ยยยย ไอ้เxี้ยยยย"
ทุกคนในห้องทดลองต่างตกอยู่ในภาวะเงิบรับประทาน หลังจากที่มีเด็กชายแปลกหน้ามาจากไหนไม่รู้ สบถคำหยาบคายออกมาต่อหน้านักวิจัยทุกคน
"นายเป็นใคร เข้ามาในห้องทดลองนี้ได้ยังไง"
มาร์คต้วนที่ตั้งสติได้เป็นคนแรก ถามเด็กชายแปลกหน้าไปด้วยคำถามที่เขาคิดว่าทุกคนต้องอยากรู้เหมือนกัน
"ผะ...ผะ...ผมสิครับ ที่ต้องถามว่าพวกคุณเป็นใคร..."
"ที่นี่เป็นห้องทดลองของศูนย์วิจัย JYP พวกเรากำลังทำการทดลองย้อนเวลากันอยู่ จู่ๆ.....คุณก็มาอยู่ในเครื่องย้อนเวลา"
"..."
"..."
"นี่ปีค.ศ.อะไรหรอครับ"
"ค.ศ.2055"
"..."
"..."
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าผมหลุดมายังโลกอนาคตได้ยังไง ผมจำได้ว่าโทรศัพท์ผมแบตหมด ผมก็เลยไปใช้ตู้โทรศัพท์สาธารณะ แล้วจู่ๆ ก็มีแสงสว่างวาบขึ้นมาแล้วผมก็หลุดมาอยู่ที่นี่แล้ว..."
"..."
"ผมคิดว่าการทดลองของเราสำเร็จไปแล้วส่วนหนึ่งนะครับ ดอกเตอร์"
"ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ"
"ฉันชื่อมาร์คต้วน ยินดีที่ได้รู้จักละกันนะ นายมาจาก 40 ปีที่แล้วใช่ไหม"
"ใช่แล้วครับ ผมแบมแบม ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ"
______________________________________________________________
เรื่องนี้ก็เป็นฟิคเรื่องแรกของไรต์นะคะ
ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดเดอร์ทุกคนด้วยน้า
เพราะเป็นฟิคเรื่องแรกอาจจะมีผิดพลาดอะไรบ้าง ก็ติชมกันมาได้นะคะ
รักรีดเดอร์สุดหัวใจ <3
ความคิดเห็น