รักกวนๆฉบับก๊วนยัยนักข่าว

                                                       >>>>ตอนที่1<<<< Cream Say

                                  สวัสดีค่ะฉันชื่อครีม.. เป็นนักเรียนระดับชั้น ม.4 อยู่ชมรมนักข่าว ความใฝ่ฝันของฉันคือเป็นนักข่าวที่โด่งดัง....

ความฝันของฉันอยู่แค่เอื้อม..ถ้าฉันเขียนสกู๊ปข่าวนักกีฬาดาบของโรงเรียนเสร็จฉันก็จะมีสิทธิสอบในบริษัทดังๆ ของที่นี่..แต่นายนักกีฬาดาบที่ชื่อเฟรียร์ เค้าดันหยิ่งไม่ยอมให้ฉันไปสัมภาษณ์อีกต่างหาก ..ฉันก็ไม่อยากจะสัมภาษณ์เท่าไหร่หรอกนะ ถ้าพี่แจง ( หัวหน้าชมรมนักข่าวประจำโรงเรียน ) ไม่เป็นคนสั่ง  แล้วนายเฟรียร์ดันมีแฟนที่หวงมากๆๆอย่างยัยกรีนที่เป็นคุณหนูไฮโซ หลีดเดอร์สามปีซ้อนที่ชอบมากรีดกันฉันอยู่เรื่อยเลย เฮ้ย~~~~  อุ้ย!ฉันลืมบอกไปว่าแม่ของฉันเป็นเจ้าของธุรกิจกลีบกุหลาบสปาที่ดังที่สุดในจังหวัดรู้จักพวกคุณหญิงไฮโซเยอะ  ทั้ง คุณหญิงโสฤดี ( แม่ของยัยกรีน ) และ คุณหญิงภัทรวาดี ( แม่ของไอ่ขี้เก๊กเฟรียร์ )  ส่วนพ่อของฉันทำงานประจำอยู่ที่สถานฑูตประเทศอังกฤษ และฉันยังมีพี่ชายสุดหล่อและป่วนของฉันอยู่เค้าชื่อฟิสเน็ต เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนประจำอยู่ที่อังกฤษสองปี ห่างจากฉันแค่หนึ่งปี เขาเป็นคนที่หวงน้องสาวคนนี้สุดๆ แบบว่าไม่ให้มัเพื่อนผู้ชายเลยละ ฉันก็เลยมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวหล่อนชื่อว่า ลูกปัดอยู่ชมรมเดียวกันกับฉัน ตอนนี้ฉันอยู่กับแม่เพียงสองคน

 " ครีมลงมาด้านล่างหน่อยลูก ลูกปัดมาหา" แม่เรียกแล้วขอตัวลงไปหาแม่ก่อนนะค่ะ

    ตึก...ตึก...ตึก......
 "ไหนละลูกปัด" ฉันถาม

 "หนูลูกปัดรออยู่ที่ห้องรับแขกเห็นว่ามีเรื่องด่วนมาก" อีกละยัยเนี่ย

 "มีไรเหรอยัยลูกปัดมีเรื่องด่วนอะไร"

 "พี่แจงนะสิเรียกไปประชุมใหญ่ที่ห้องชมรม"

 "นี่มันทุ่มละนะ เรียกไปประชุมอะไรตอนนี้"

 "ไม่ต้องบ่นมากเลยรีบไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้เลยฉันจะรอ" ยัยลูกปัดพูดพลางเอามือผลักตรงหลังให้ฉันรีบขึ้นไป

 "เออ รู้แล้วหน่า"พูดจบฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ทำไมต้องไปประชุมตอนนี้ด้วยนะ กำลังจะได้พักแล้วเชียว พอฉันแต่งตัวเสร็ดก็รีบลงไปหาลูกปัดทันที

 "เอ้า!ลูกจะไปไหน" แม่นี่ถามมากจริงๆเลย

 "ไปโรงเรียนค่ะจะกลับมาดึกๆหน่อย" พูดจบแล้วฉันก็รีบขึ้นรถยัยลูกปัดทันที


>>> ณ..โรงเรียน<<<
  พอเข้าไปในห้องประชุมเห็นพวกเรานั่งเพียบพร้อมสีหน้าของพี่แจงดูเครียดมาก

 " ที่พี่เรียกมาประชุมกันในวันนี้ต้องขอโทษทุกคนด้วยที่รบกวนแต่พี่มีความจำเป็นที่จะบอกคือ มีอยู่สามเรื่อง เรื่องที่หนึ่งคือทางโรงเรียนจะสั่งยุบชมรมนักข่าวของเรา ถ้าหากว่าเราไม่ได้มีผลงานให้เห็น เรื่องที่สอง ก็คือ พี่จะลาทางโรงเรียนซะสองเดือนและเรื่องสุดท้ายก็คือ ในระหว่างที่พี่ไปทุกคนจะต้องทำงานให้เสร็จ พี่ก็จะพูดเท่านี้แหละ"


โห~~~ทุกคนในห้องประชุมประสานเสียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย

  นี่ยัยลูกปัดฉันจะต้องทำสกู๊ปให้เสร็จภายในสองเดือนเนี่ยนะเป็นไปไม่ได้นายนั่นยังไม่ยอมให้ฉันสัมภาษณ์เลย
  
  เอาหน่า ถ้าเธอทำงานชิ้นนี้สำเร็จ  บริษัทนักข่าวจะยอมให้เธอเข้าไปสอบสัมภาษณ์ไม่ใช่เหรอ ลูกปัดพยายามที่จะให้กำลังใจฉันแต่ยังไงก็ยังเลิกกังวลไม่ได้ ขณะเดียวกันนั่นเอง ฉันก็เหลือบไปเห็นห้องชมรมนักกีฬาดาบเปิดไฟอยู่ ฉันก็เลยมีความคิดดีๆ  ขึ้นมา รอเข้าไปดูดีกว่าเผื่อนายเฟรียร์จะอยู่                                     

    นี่ลูกปัด เธอกลับไปก่อนเลยก็ได้นะ ฉันมีธุระที่จะต้องทำนะ เธอกลับไปก่อนเหอะ  

   แล้วเธอจะกลับยังไงละ    ลูกปัดพูดด้วยความเป็นห่วง

  เออหน่า  เดี๋ยวฉันขึ้นแท็กซี่ไปก็ได้  ไม่ต้องเป็นห่วงเธอไปเหอะ

  อืม ไปนะบาย

  บาย~~ พูดจบฉันก็รีบก้าวฝีเท้าฉันไปที่ชมรมนักกีฬาดาบทันที  ที่ฉันไปถึง ฉันก็เห็นผู้ชาย ร่างสูง ผิวขาว ตาเรียวคม  คิ้วหนาเข้ม  ปากเรียวอวบอิ่ม ดูๆไปแล้วนายนี่ ก็หน้าตาดีเหมือนกันนะเนี่ยแต่มีหนึ่งอย่างที่ฉันรับไม่ได้คือนิสัยของนายนี่นะสิ     เข้ามาทำไม คำถามนี้เอาฉันสะดุ้งทันที  O[]O  เพราะคนที่ฉันตามหาอยู่ข้างหลังฉันแล้ว

ไม่ต้องมาหลบหน้าเลย ฉันถามว่าเข้ามาทำไม   ฉันค่อยๆ หันไปอย่างช้าๆ  

  อะฮิ่ม  ฮิ่ม ~~  ฉันก็..

นี่เธอยังจะมาเกาะแกะอะไรฉันอีกละ ฉันบอกว่าไม่มีวันที่ฉันจะตอบคำถามเธอหรอก ไม่มีทาง               

ฉันก็ไม่อยากมาวุ่นวาย กับเธอนักหรอกนะ ถ้าเธอยอมตอบคำถามของฉัน รับรองฉันจะไม่ยุ่งกับเธอเลย

นี่นะเหรอนักข่าวเค้าพูดยังงี้กันเหรอ พูดจาไม่ลื่นหูยังงี้ใครเค้าจะตอบคำถามเธอละ ยัยบ๊องเอ๊ย

ค่ะ คุณชายเฟรียร์ดิฉันต้องการที่จะให้คุณชายตอบคำถามมาซะสิบข้อ พอใจยังนายนี่ -_-!!

พูดแบบนี้หน่อยถึงจะหน้าฟัง

ตกลงคำตอบละค่ะ

อ๋อลืม อยากได้คำตอบเหรอ ฉันพยักหน้า ตอบรับ

คำตอบก็คือ............................ไม่ คนยังฉันไม่ชอบให้ใครมาเกาะแกะหรอกนะ

คุยกันหนุงหนิงเชียวนะ เสียงใครฟระ~~  ฉันเหลียวหน้าไปมองก็พบกับ  ผู้หญิงหุ่นเพียว  ขาว ตาสีฟ้าเฉียบ
คม เธอช่างเหมาะสมที่จะเป็นแฟรชชี่เกิร์ลประจำปี  แต่คำพูดที่ออกมาจากปากแต่ละคำช่างเป็นคำพูดที่ ###@%$

ยังจะมามองหน้าอยู่ได้ ชอบนักชอบแย่งแฟนชาวบ้านนะ

ฉันก็ไม่อยากยุ่งนักหรอกพวกหยิ่ง  ปากไม่ดียังงั้นนะ ฉันไปก็ได้แต่รู้ไว้นะ คนประเภทเธอเถียงไปก็ไม่สะท้าน
หรอกนะ เพราะว่าเธอมันหนังหนานิ   555+ ซะใจชะมัด

แกกล้าว่าฉันเหรอ  แกยัยนี่ ดูท่าทางเค้าตอนนี้ดิ ชักดิ้น ชักงอ บอกไม่ถูกตลกชะมัด หลังจากนายเฟรียร์เอามือมารั้งหล่อนไว้เพราะถ้าไม่รั้งไว้เกิดเรื่องแน่ๆ หลังจากนั้นฉันก็รีบวิ่งออกมาโบกรถแท็กซี่และขึ้นไปอยางรวดเร็ว คู่ของนายเฟรียร์กับยัยกรีนเนี่ยช่างเหมาะกันจริงๆนิสัยไม่ต่างกันเลยและฉันก็มาถึงบ้าน

เท่าไหร่ค่ะ

120บาทครับ ขอบคุณครับ ถึงบ้านเวลาสี่ทุ่มครึ่งพอดี แม่คงเข้านอนเรียบร้อย ฉันก็เดินเข้าห้องนอนพอไปถึงห้องนอนฉันก็ทรุดตัวลงเตียงทันทีหลังจากที่เรียนมาทั้งวัน ก็สิ้นสุดไปด้วยการหลับตา

ณ กลีบกุหลาบสปา
เช้าวันเสาร์แทนที่จะได้ไปเที่ยวพักผ่อน ฉันจะต้องมารับแขกที่สปาเนี่ยนะ เพราะอาทิตย์พนักงานลาพักร้อนกันหมด 

สวัสดีค่ะ คุณหญิงโสฤดี เชิญค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณนายกุหลาบ วันนี้ดิฉันพาลูกสาวมานวดหน้าค่ะ  

อ๋อ ค่ะ วันนี้พนักงานลาพักร้อนกันหมดเลย 

เอ้า ยัยครีมมารับงานพิเศษเหรอจ๊ะ

ยัยกรีนฉันไม่ได้มารับงานพิเศษซักหน่อย นี่มันร้านแม่ของฉันนะ ยัยนี่ดูถูกกันมากเกินไปละ

เชิญค่ะ คุณหนูกรีน ถ้าแม่ไม่อยู่ฉันไม่เรียกเธอยังงี้หรอก  ฉันเดินนำทางยัยกรีนจนถึงห้องนวดหน้า นี่ฉันจะ
ต้องนวดหน้าให้ยัยกรีนเหรอเนี่ย

เชิญนอนลงบนเตียงเลยค่ะ

ยังงี้สิถึงจะพูดจาให้มันเหมาะสมหน่อย นวดดีๆละกัน

ค่ะ พูดจบฉันก็เริ่มลงมือนวดหน้ายัยกรีน  หน้ายัยกรีนนี่ช่างนิ่มจริงๆคงบำรุงเยอะละสิที่นี่จะพิเศษสำหรับเธอ  

เวลาผ่านไปยี่สิบนาที

คุณกรีนค่ะ ดื่มน้ำสักหน่อยไหมค่ะ

เอามาสิ คราวนี้ได้ดื่มน้ำ(เหล้าเถื่อน) คงเป็นครั้งแรกของธอละสิ

เชิญดื่มค่ะ น้ำนี่พิเศษสำหรับลูกค้าคะ

กรี๊ด~~~ นี่มันน้ำไรเนี่ย แกเอาอะไรมาให้ฉันแกแกล้งฉัน

ก็แค่เหล้าเถื่อนไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ

ฉันจะฟ้อง แม่

เอาเลย  ใครเค้าจะเชื่อเธอ ถ้าฉันทำลายหลักฐาน

เพ้ง~~  เพ้ง~~