Movement เขียนนิยายอย่างไรให้น่าสนใจ?

ลำดับตอนที่ #13 : ตัวละคร : พื้นฐาน...ลองยืนดูสิจ๊ะ ฮิฮิ(?)

          ตัวละคร : พื้นฐาน...ลองยืนดูสิจ๊ะ ฮิฮิ(?)

          ชื่อบทนี้แป้กมากถึงมากที่สุด... ชาตินี้ตูคงเขียนนิยายฮาๆไม่ได้แหง...

          ตัวละครเป็นจุดสำคัญของเรื่อง สำคัญมากไม่แพ้พล็อต การหาไอเดียตัวละครไม่ต่างจากการสร้างพล็อตเรื่องเท่าไรนัก ถ้าจำไม่ได้ให้ย้อนกลับไปอ่าน (อ้าวนั่น มันเอาของเก่ามาหากินอีกแล้ว)

          ทีนี้ พอเราได้ไอเดียแล้ว ก็จะเอามาพินิจให้มันสมบูรณ์มากขึ้น ในที่นี้จะขอยกตัวอย่างพระเอกการ์ตูนเรื่องเทวดาหน้าโฉดมาก็แล้วกัน

          ไอเดีย : พระเอกหน้าเหี้ยกราวปีศาจ แต่จิตใจงามเหมือนเทวดา
          (อันนี้จะเป็นคอนเซป์หลักของตัวละครนั้นๆ)

          แจกแจง : จากไอเดียข้างต้น หน้าตายังไงคนอื่นมองแล้วถึงจะ "แม่งเอ๊ย แน่ใจนะว่านี่พระเอก" นิสัยแบบไหนที่คนอ่านอ่านแล้วจะทำให้คนอ่านชอบไปด้วย เพราะในเรื่องมีนางเอก เป็นแนวรัก นางเอกจะรักพระเอก คนอ่านก็ต้องรู้สึกว่า "สมควร" ที่จะรักด้วย 

          ไม่ใช่เปิดตัวมาหน้าเหี้ยก สิวเขรอะ ยืนแคะขี้มูกด้วยนิ้วชี้ขวา ผมทรงหงอนไก่สีรุ้งแต่กระเซิงไม่เป็นทรง นิสัยทราม หื่น ขายยา ลักพาเด็ก ฆ่าอาเจ๊กตัวเอง ลอยเทงเต้งหางานไม่ได้ จัญไรก็เท่านั้น สลัดฃมบอยเบย์ยังไม่อยากจะรับเข้าเป็นสมาชิกสลัม แถมทั้งเรื่องไม่มีการเปลี่ยนไป นิสัยเดิมเด๊ะ คนอ่านจะได้แต่คิดว่า "นางเอกเอามันลงได้ไงว้อยยย"

          ถ้าจะให้พระเอกเป็นแบบนั้น ถามว่าทำได้มั้ย ทำได้... แต่ต้องมีเหตุผลว่าทำไมจู่ๆนางเอกทำชอบพระเอก จริง ๆ แล้วทุ่มเทโรแมนติก อะไรก็ว่าไป

          ทำให้คนอ่านรู้ :

          อย่าครับน้อง อย่ามาเกรียน มีการลงประวัติตัวละครไว้ตอนแรก เขียนเสร็จสรรพว่านิสัยงั้นงี้ เคยทำคนนี้ท้องแล้วคนนั้นจะมาโผล่กลางเรื่องเพื่อแก้แค้น ที่จริงแล้วพระเอกฆ่าพ่อนางเอก แต่นางเอกยังไม่รู้ ปัดโธ่! นางเอกยังไม่รู้แล้วจะไปบอกคนอ่านให้รู้ก่อนเริ่มเรื่องทำซีอิ๊วหอยดองอะไรล่ะครับ

          ค่อยๆเขียน ค่อยๆบรรยายในเนื้อเรื่องไปสิ เขียนสถานการ์ณที่ เออ อ้อ...พระเอกหายหน้าไปสามวัน ไปขนดอกกุหลาบสามคันรถมาง้อนางเอก แล้วร้องเพลงง้อ อ้อ ไอ้พระเอกที่ที่ทุเรศ ๆ แคะสะดือมาดมนั่นมันโรแมนติกดีเนอะ (ไอ้โรแมนติกนี่มันจะทดแทนเรื่องแคะนุ่นแคะนี่ได้หรือเปล่าน้อ = =")

          อ้า... เห็นมั้ย คนอ่านก็จะรับรู้ว่า เฮ้ย มันโรแมนติกนะ ไม่ใช่ไปเขียนโจ่งๆว่า ชื่อ... อายุ... ชอบ... เกลียด... นิสัย : ห่ามๆ แต่โรแมนติก บางทีก็อารมณ์ร้อน ชอบแคะสะดือมาดม จะไปบอกคนอ่านทำแกงป่าหอยขมอารายยยยย เอ็งก็เขียนในเนื้อเรื่องไปเลยสิว้อยยยย ไอ้บ้า!!

          เดี๋ยวบทต่อๆไป เราจะมาคุยกันถึง...
          1. การสร้างตัวละครที่ไม่จำเจ
          2. สร้างมิติให้ตัวละคร
          3. การบรรยายลักษณะตัวละครของนิยายแนวต่าง ๆ

          เห็นมั้ย... แล้วชั้นจะบอกพวกแกล่วงหน้าทำไมเนี่ยว่าจะเขียนอะไร เดี๋ยวก็ไม่ตื่นเต้นกันพอดี เว้ย! เลิกๆ