เพราะสอบติดได้เรียนมหา'ลัยชื่อดังในโซล ฉันจึงต้องระเห็จจากบ้านเกิดเพื่อมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองใหญ่ ตอนแรกก็คิดว่าจะได้อยู่หอพัก คอนโด หรืออะไรทำนองนั้น แต่แม่ฉันดันจัดการหา 'บ้าน' ให้ฉันอยู่เองเสร็จสรรพ เหตุผลน่ะเหรอ บ้านหลังนั้นอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของฉัน และเจ้าของบ้านคือ 'ลูกพี่ลูกน้อง' ที่ฉันเคยเล่นและรู้จักมาตั้งแต่สมัยเด็กๆ แม่ที่แสนจะหวงฉันยิ่งกว่าไข่ในหินไว้ใจให้พี่ชายคนนั้นคอยดูแลฉันแทนท่านที่ต้องอยู่ไกลห่าง ซึ่งความจริงฉันก็ไม่ได้เจอเขาเป็นสิบปีแล้ว แน่นอนว่าคนห่วยเรื่องเข้าสังคมและแสนจะโลกส่วนตัวสูงแบบฉันก็ไม่ได้คิดจะขัดศรัทธาคุณแม่บังเกิดเกล้าของตัวเองหรอก แต่เมื่อได้มาเห็นบ้านหลังที่ว่าด้วยตัวเอง มันรู้สึกเหมือนเรื่องตลกร้ายกำลังเล่นงานฉัน ฉันพบความจริงว่าตัวเองต้องอยู่ร่วมบ้านกับผู้ชายอีกเจ็ดคนที่แสนจะวุ่นวาย มันจะไม่มีปัญหาถ้าพวกเขาไม่เข้ามายุ่งกับชีวิตของฉันมากเกินไปจนน่ารำคาญ โอ๊ย! แม่คิดยังไงของแม่วะ ไม่กลัวลูกสาวตัวเองใจแตกบ้างรึไง! ก็นี่มันมีทั้งพี่ชาย รักแรก คู่กัด คนบ้า กิ๊กเพื่อน ไอ้หื่น และแฟนเก่าเลยนะเว้ย! 'จีซองอึน' คนนี้จะประสาทแดก!
ติดแท็กทวิต
#ฟิคบังทันร่วมบ้าน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น