คนในนิยายรัก

นิยายรัก

เพลงประกอบ

ที่ผนังห้องสีขาวริมหน้าต่างหน้าโต๊ะทำงานของฝากฝัน มีบทความบทหนึ่งที่เธอได้คัดลอกมาแปะติดเอาไว้ *** ความรักบางอย่างในชีวิตคนเราเอื้อมไม่ถึง  สัมผัสไม่ได้ เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู..ไว้ชื่นชมอยู่ไกลๆ  ดวงไฟประภาคารสวยล้ำค่า ยามที่เราล่องเรืออยู่ในทะเลลึก จนหาทางกลับไม่ได้ แต่เราจ้องดูดวงไฟ  เพียงให้รู้ว่าควรเดินหน้าไปทิศทางใด ใช่ว่าเราจะต้องเบนหัวเรือ  เพื่อมุ่งไปจอดเทียบท่า หน้าประภาคารเสียเมื่อไหร่ ได้รักเธอ..ประภาคารก็ดูสวยดี  คนที่ฉันกอดได้  ก็ทำให้รู้ว่าโลกนี้สดชื่นสว่างไสว … อย่าสนใจเลยนะคนดี ว่ารักเธอแล้วฉันคนนี้จะกอดใคร... เชื่อว่าฉันรักเธอตลอดไป …เพียงพอแล้ว!! รักเธอกอดคนอื่น : ’ปราย พันแสง : เขียน *** สำหรับปีแสง...เขาล่ะเเสนจะไม่เข้าใจ คนเรารักกันชอบกันทำไมถึงจะกอดกันไม่ได้ ไม่หาคำตอบ และจะไม่ยอมเข้าใจ "ผม จะเป็นทั้งหมดนั่นล่ะ เป็น 'ประภาคาร' และเป็น 'ผู้ชายที่ฝันกอดได้'ว่าง่ายๆ ผมจะเป็นทั้ง 'ผู้ชายในอุดมคติ' และ 'ผู้ชายในชีวิตจริง'....ของคุณ"