ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วุ่นลุ้นรักนายฮิบาริ

    ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 26 วันแห่งการจากลา.......

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 252
      4
      12 พ.ค. 56

    บทที่ 26 วันแห่งการ​จากลา.......
         ผมพาเธอออกมาเดินเล่น ซึ่งผมเห็นสีหน้าเธอไม่ค่อยดีเท่าไร

        "คุณเป็นอะไรหรือเปล่า"
        "ไม่นี่......."
        "ผมไม่เชื่อ คุณบอกผมมาเถอะ...."
        ".......วันพรุ่งนี้ฉันต้องกลับอิตาลี"
        "ตอนไหน"
        "8.00 น. ฉันคงได้เจอนายอีกทีก็ 3 ปี พอดีแหละ วันนี้นายไม่ต้องไปส่งฉันที่บ้านน่ะ"เธอพูดเสร็จก็วิ่งออกห่างจากผมไปเรื่อยๆ

         บ้าจริง!เธอจะไม่อยู่แล้ว

        'ปัง!'

        "ลูกกลับมาแล้วเหรอจ้ะ"
        "ท่านแม่ค่ะ ฮือๆ......."
        "เป็นอะไรไปจ้ะ"
        "ฮึก....ทำไหมละค่ะ ทำไหมต้องกลับเร็วอย่างนี้ด้วย" 
        "ลูกทำใจไม่ได้สิน่ะ"
        ".....ค่ะ"
        "ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวอีก 3 ปี ลูกก็ต้องกลับมาที่นี่อีก"
        "ค่ะ"

         ณ สนามบิน 7.50 น.

         ทำไหมวันนี้คนเยอะขนาดนี้ แล้วอย่างนี้ผมจะหาเธอเจอไหม

         ผมมองนาฬิกาของผมซึ่งตอนนี้ 7.55 น. ผมวิ่งหาเธอจนทั่ว แล้วผมก็เห็นเธอโดยบังเอิญ

        " 'มิคุ' "ผมตะโกนเรียกชื่อเธอออกไป
        " 'ฮิืบาริ' "เธอหันมามองผมด้วยสีหน้าตกใจเล็กน้อย เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมวิ่งเข้าไปกอดเธอเอาไว้
        "ฮะ....'ฮิบาริ'นายมาส่งฉันเหรอ"เธอยังฝืนยิ้มให้ผม ทั้งๆที่ใบหน้าของเธอมีแต่น้ำตา
        "อือ ผมมาส่งคุณ"ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเธอ ก่อนจะกบริมฝีปากของผมไปไว้ที่ริมฝีปากของเธอ
        "ขอบใจที่มาส่งน่ะ'ฮิบาริ' อีก 3 ปี ข้างหน้าไว้เจอกันใหม่"
        "แล้วผมจะรอจนกว่าจะถึงวันนั้น"
        "อื้ม"เธอยิ้มให้ผม แต่ผมรู้ว่ารอยยิ้มนั้นเธอแค่ฝืนยิ้มให้ผม เธอไม่อยากให้ผมไม่สบายใจ
        "รักษาตัวด้วยน่ะ'มิคุ' "
        "จ้ะ นายก็ด้วยน่ะ'ฮิบาริ' "
        "......อือ"ผมคลายกอดออก
        "ไปก่อนน่ะ'ฮิบาริ' "

          ผมมองเธอที่ค่อยๆวิ่งออกห่างผมไปเรื่อยๆ ผมเข้าใจความรู้สึกของคนเวลาแยกจากจากกันได้อย่างทันที มันทรมาน เสียใจ และคิดถึง ผมคิดถูกหรือคิดผิดที่ให้กลับเธอไป ผมไม่อยากให้เธอกลับไปเลย

          ผมรักเธอ.........

          ทางด้านมิคุ

          ฉันคิดถูกสิน่ะที่จะกลับไปอิตาลี แต่ถ้าฉันคิดอย่างนั้น ทำไหม....ทำไหมมันเจ็บ ความรู้สึกของการแยกจากมันเจ็บปวดอย่างนี้สิน่ะ ฉันมาอยู่ที่ญี่ปุ่นมีความสุขที่ได้เจอทั้งเพื่อนเก่า ได้รูจักเพื่อนใหม่ และพบรักครั้งแรกที่ญี่ปุ่นอย่างที่หวังเอาไว้ แม้เวลาจะสั้นแต่ก็มีความทรงจำมากมาย ใจนึงฉันก็ต้องทำตามคำสั่งท่านพ่อ แต่อีกใจนึงก็อยากอยู่ที่นี่ไปตลอด อยู่กับคนที่ฉันรักและเขาก็รักฉัน แต่ถ้าฉันทำอย่างนั้นท่านพ่อก็จะเหงา ซึ่งฉันก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น ฉันเลือกจะทำตามคำสั่งท่านพ่อ แต่พอรู้ตัวอีกที..........ฉันกำลังเจ็บปวดมากที่สุด ฉันคิดว่าเขาก็กำลังเจ็บปวดเช่นกัน ถ้าฉันเลือกได้.......ฉันจะอยู่ที่นี่

           ฉันรักเขา...........

     
    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×