เข้ามาอ่านเรื่องนี้เรื่องแรก ทำให้ติดใจผลงานเขียนของคุณรอมแพงจนต้องไปตามหาเรื่องเก่าๆมาอ่าน ทั้ง เรือนพะยอม ดาวเกี้ยวเดือน แล้วถ้าเรื่องบุพเพสันนิวาสออกเป็นหนังสือเมื่อไหร่ ต้องซื้อคุณพี่มาเก็บไว้แนบตัวแน่นอนค่ะ
รู้สึกว่าเรื่องนี้จะต่างกับเรื่องเก่าๆที่มีการแทรกประวัติศาสตร์วัฒนธรรมยุคเก่าไว้ด้วย สำนวนการเขียนของคุณรอมแพงช่างลื่นไหล อ่อนช้อย ทำให้เราติดมากเอาคำว่า "ออเจ้า" ไม่คุยเล่นกันกับเพื่อนๆไปด้วยเลย ยิ่งอ่านบทที่ 25 แล้วเจอสำนวน "โล้สำเภา" ซึ่งแบบว่าคิดได้ไงเนี่ย โดนใจมาก จริงๆแล้วคำนี้มันก้อไม่ได้สื่อไปในทางนั้น แต่พอเอามาใช้ในการเขียนก้อทำให้เห็นภาพตามจนเขิน อ่านไปก้ออายไป
สรุปว่าเรื่องนี้ชอบสุดๆไปเลยค่ะ |