เก็บรักเคียงเธอ

เก็บรักเคียงเธอ

เวลา10ปีที่เธอหายไปจากชีวิตเขาโดยไม่ล่ำลา

ปภาวินทำทุกวิถีทางเพื่อตามหาเธอคนนั้น ในที่สุดก็ได้พบกันอีกครั้ง

แต่คนโปรดที่เขารู้จักไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป

เธออยู่สูงจนเขาไม่อาจเอื้อมถึงและมีพันธะสำคัญที่ผูกมัดเอาไว้ด้วยฐานะ ‘แม่’

เสียงร้องจ้าของเด็กชายดังขึ้นทำให้คณิศรรีบวิ่งลงบันไดไปดูลูกชายวัยสามขวบทันที “พี่เต!”

ชั่วขณะนั้นเธอเห็นเด็กชายกำลังร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาอุ้มเตชัสขึ้นมาปลอบเสียงอ่อนโยน 

“ไม่เป็นไรนะครับ ไม่เป็นอะไรแล้ว”

คณิศรรุดเข้าไปดูลูกชายด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้นคะ ลูกฉันเป็นอะไร”

“เขาวิ่งไปเก็บลูกบอลแล้วถูกสุนัขตัวใหญ่เห่าใส่น่ะครับ” ปภาวินส่งตัวเด็กชายให้ผู้เป็นแม่ “คงจะตกใจมาก”

เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มให้แม่ของเด็กชาย แต่เมื่อเห็นใบหน้าอีกฝ่ายชัดเจน เขาถึงกับยืนค้างจนเผลอกลั้นหายใจ

ความรู้สึกมากมายหลั่งไหลเข้าในความทรงจำ ริมฝีปากได้รูปเอ่ยเรียกชื่อคนที่ตนไม่คิดว่าจะได้เจออีก

“คนโปรด”

คณิศรที่มัวแต่สำรวจตัวลูกชายว่าได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ เธอชะงักงันแล้วเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มอย่างเหม่อลอย เสี้ยววินาทีนั้นภาพในอดีตค่อยๆ ซ้อนทับกับภาพตรงหน้า เด็กมัธยมคนนั้นเติบโตขึ้นจนกลายเป็นชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบ

“วิน…งั้นเหรอ”

ปภาวินพยักหน้า สายตาเลื่อนมองเด็กชายตัวเล็กในอ้อมแขนเธอ “นี่ลูกชายพี่เหรอ”

คณิศรตอบรับ “ใช่ ลูกฉันเอง”

******************************************

ติดตามเพจได้ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้เลยค่ะ

facebook

https://.facebook.com/Galaxyjiejie/

twitter 

https://twitter.com/galaxyBM_VA